Nederigheid en Vertroue

Nederigheid en Vertroue

Twee vrugte van die evangelie wat ons in geen ander godsdiens gaan kry nie, is nederigheid en vertroue. Alle godsdienste het oomblikke van vertroue en oomblikke van nederigheid, maar die evangelie veroorsaak beide terselfdertyd.

Nederigheid en vertroue is die gevolg van wat jy van jouself glo. Nederigheid is die gevolg van jou besef hoe sleg jy is. Sonder die evangelie kan hierdie gevoel jou persoonlikheid domineer; sonder die evangelie word nederigheid deur skaamte vervang.

Vertroue is as ons ‘n goeie situasie herken. Sonder die evangelie sal mense hulle op die rug klop … en dit vir al die verkeerde redes. Hulle wens hulleself geluk, want hulle is meer godsdienstig, meer suksesvol, meer… as ander persone. Sonder die evangelie word vertroue met arrogansie vervang.

Hierdie is die twee grootste hindernisse wat mense verhinder om God te nader. Sommige voel skaam, want hulle voldoen nie aan die “standaarde” nie. Hulle kan nog aanvaar dat God ‘n liefdevolle God is, maar hulle kan nie aanvaar dat God hulle lief het en aanvaar nie. Ander is arrogant – hulle hoor reeds hulle hele lewe lank hoe goed hulle is … en hulle glo dit. Hulle sien geen nodigheid om God te nader nie.

Hoe hanteer ons dit? Die benadering vir beide groepe is dieselfde. Tim Keller sê dat die evangelie die nuus is dat ons terselfdertyd boser is was wat ons dink en meer geliefd en aanvaarbaar is as wat ons ooit gehoop het.

By die kruis word skaamte en arrogansie vernietig. Hulle word vervang met nederigheid en vertroue. Die kruis herinner ons daaraan hoe sondig ons is – dit maak ons nederig. Maar die kruis herinner ons ook aan God se liefde. Omdat Christus vir ons gesterf het, gee dit vir ons vertroue.

Martin Luther het gesê simul justus et peccator – terselfdertyd regverdig en sondig.