Ons dwaal soos skape

Ons dwaal soos skape

Ons het almal gedwaal soos skape, ons het elkeen sy eie pad geloop. Maar die Here het ons almal se sonde op hom laat afkom (Jesaja 53:6)

Hier is ‘n paar interessante dinge wat ons hier kan leer:

• Die beeld van die sondaar is dié van ‘n skaap. Skape is dom – hulle weet nie wat goed vir hulle is nie. Hulle tree nie rasioneel op die; hulle slaan die verkeerde rigting in. Hulle loop rond rigtingloos, doelloos en kwesbaar. In ons oënskynlike “onskuldige” ronddwaal, is ons besig om teen God te sondig.
• Die trajek van sonde: afdwaal. Vir ‘n skaap wat afgedwaal het, is die lewe vol gevare. Hy kan homself nie verdedig nie – hy is hulpeloos. Sy enigste hoop is dat die herder hom soek en kry voor ‘n ramp hom tref. As ek sou ronddwaal soos ‘n skaap wat weggeraak het, soek my dan, want u gebooie het ek  nie verontagsaam nie (Psalm 119:176)
• Die aard van sonde: wegdraai. Dit is die teenoorgesteld van bekering. Sonde beteken ek draai weg van God; bekering beteken dat ek na Hom toe draai. Om jou rug op iemand te draai wat met jou praat, is ‘n groot belediging. Ons draai weg as ons te staan kom voor Een wat groter en sterker as ons is en ons Hom nie wil gehoorsaam nie. Ons draai na iemand as ek besef ek het hulp nodig; ons draai na die gesag wat ons erken en aanvaar. Ons draai na Hom wat ons weet goed en wys is.
• Die kern van sonde: selfgesentreerdheid. Elkeen van ons loop sy eie pad. Ons vertrou nie die Herder nie en loop nie op sy paaie nie. Ons eie pad staan teenoor God se pad.
• Die vernietigende aard van sonde; ongeregtigheid. As sondaars is ons inherent boos. Dit is waarom ons weergebore moet word; dit is waarom die Herder ons moet tugtig; dit is waarom ons ‘n nuwe liggaam moet kry. Sondaars kan van hulle ongeregtigheid genees word of hulle kan goddeloos bly en omkom. God se aard is om skape wat afgedwaal het te red as Hy hulle benoude blêr hoor.
• Die omvang van sonde: almal. Ons het almal gedwaal. Die hele Israel het gedwaal; alle mense het gedwaal. Sonde is ‘n universele kenmerk van die mensdom.
• Die reddingsmag van plaasvervanging. Die Here het ons almal se sonde op Hom laat afkom. Jesus Christus het ook ons sonde op Hom geneem. Hy het al ons ongeregtighede gedra.

In hierdie vers word gesê dat Christus  en die mens as skape gesien word: Hy is as Lam in ons plek geslag en ons het as skape gedwaal. Hy, die vlekkelose Lam, het vir die dwalende skape gesterf.