Ons gee om vir mekaar, veral vir die wat swaarkry (Barmhartigheid)

Ons gee om vir mekaar, veral vir die wat swaarkry (Barmhartigheid)

Nie alle mense gee vir mekaar om nie. In die Bybelse tyd het die Grieke en Romeine nie eintlik mense gehelp wat in die nood was nie. Hulle families moes vir hulle sorg en as dit nie gebeur het nie, moes hulle maar self sien en kom klaar. Jy moes weet: niemand gaan jou probeer help nie.

Met die Christene was dit anders. Hulle het geweet God het alle mense gemaak, want Hy is die Skepper. Daarom moes jy, as sy kind, alle mense help wat jou hulp nodig het. Jy moet sommer daar begin waar jy elke dag leef… Jy moet veral baie goed kyk of een van jou mede-Christene nie jou hulp nodig het nie. As so iemand op jou knoppie druk, moet jy dáár wees vir hom of haar. Maar jy moet nie vergeet van ander mense nie, selfs al is hulle nie Christene nie. Jy moet hulle ook help so ver jy kan.

Hierdie bereidheid om mense te help wat hulp nodig het, is eie aan Christene. Die woord “barmhartigheid” word gewoonlik in kerklike taal daarvoor gebruik. Dit is een van die belangrikste dinge wat van ʼn gelowige verwag word. Daar is ʼn spesiale groep mense in die gemeente, die diakens, wat moet seker maak dat Christene mense wat swaarkry help.

“Barmhartigheid” is ʼn liefdesdiens. Dit is ʼn manier waarop gelowiges vir mekaar wys hulle het mekaar lief. Maar meer nog, dit is die manier waarop gelowiges vir God dankie sê vir wat Hy vir hulle gedoen het. Christene erken dat God vir hulle gegee het wat hulle het en daarom huiwer hulle nie om ʼn stukkie van daardie “godsliefde” vir iemand anders ook te gee nie.

Boek: Geloof in Aksie-Bybel
Skrywers: Prof Jan van der Watt, Dr Stephan Joubert, Dr Johan Smith
Uitgewers: Christelike Uitgewers Maatskappy