Paasfees en die uitstorting van die Heilige Gees

Paasfees en die uitstorting van die Heilige Gees – Francois Malan

AnnaMaria vra:

Kan u asb die volgende vir my duidelik maak. Is Paasfees en die uitstorting van die Heilige Gees dieselfde? Ek weet Paasfees is die Kruisiging van Jesus en die Opstanding, maar wat is Paasfees nog? In Markus 15:6 word gepraat van “elke paasfees” Ek kan dit net nie snap nie. Verduidelik asb. Kan u die volgorde van gebeure en tye vir my verduidelik, asb.

Antwoord

Prof. Francois Malan antwoord

Markus 15:6 se verwysing na ‘elke paasfees.’

Paasfees is ‘n Joodse fees wat ingestel is toe die Here vir Israel uit Egipte gelei het, waar hulle slawe was. Dit was 1230 jaar voor Christus, in Moses se tyd (vgl. Eksodus 12). Die dag voor hulle vertrek het die Israeliete in elke huisgesin ‘n lam geslag en heel oor die vuur gebraai vir die aand se ete (12:9). Die bloed van die lam is aan die kosyne van hulle voordeure gesmeer (12:7). Dié nag het die Here in elke huis, veral van die Egiptenare, wat nie bloed aan die kosyn gehad het nie, die eersgebore kind doodgemaak (12:12). Maar waar die bloed aan die kosyn gesmeer is, is die huis oorgeslaan (12:13) – die Hebreeuse woord pesag vir ‘oorslaan’ is in Engels vertaal as ‘pass over,’ en die jaarlikse fees, wat die bevryding uit Egipte gedenk, word die fees van die ‘paasoffer’ (Hebreeus pasag) genoem (12:27).

            In Numeri 9 lees ons dat Israel op hulle tog deur die woestyn die paasfees by Sinai gevier het. Voordat hulle Kanaän ingetrek het, het hulle ook die paasfees gevier (Josua 5:10-12). In die latere koningstyd is die paasfees nagelaat, totdat Hiskia (714-686 v.C.) en later Josia (639-609 v.C.) met hulle hervormings weer die paasfees laat vier het (2 Konings 23:21-23; 2 Kronieke 30; 35). Na die ballingskap in Babilonië (597-520 v.C), het Esra (485 v.C.) weer die paasfees laat vier volgens die opdrag van die Here deur Esegiël (Esra 6:19-22; Esegiël 45:21). 

Jesus het vir die paasfees na Jerusalem gegaan in die wete dat Hy tydens die fees gekruisig gaan word. Daarmee het Hy die Joodse paasfees vervang met ‘n nuwe paasfees, waar Hy as die Lam van God sterwe om die sonde van die wêreld weg te neem (Johannes 1:29), as die soenoffer vir ons sondes – nie net vir óns sondes nie maar ook vir dié van die wêreld (1 Johannes 2:2) – dit sluit ook die mense van die Ou Testament in, wat die woord van God geglo het. Hebreërs 9:15: Hy is Middelaar van ‘n nuwe verbond, sodat dié wat geroep is, die belofte van die ewige erfenis kan ontvang, aangesien Hy gesterf het as losprys vir die oortredings onder die eerste verbond. Paulus sê: ons paaslam, Christus, is geslag (1 Kor 5:7).

            1 Johannes 4:9-10 sê: Hierin is die liefde van God aan ons geopenbaar: dat God sy enigste Seun na die wêreld gestuur het sodat ons deur Hom kan leef. Hierin bestaan die liefde: nie dat ons God liefgehad het nie, maar dat Hy ons liefgehad het en sy Seun gestuur het as soenoffer vir ons sondes.

            Daarom hou Christene die paasfees om Jesus se dood op Goeie Vrydag en sy opstanding op Paassondag te vier as ons verlossing uit die slawerny van die sonde, en die oorwinning oor die sonde en dood saam met Jesus. 

Uitstorting van die Heilige Gees.

Vyftig dae na die paasfees, met die begin van die koringoes (Eks 23:16; Eks 34:26), het die Jode ‘die fees van die weke’ gehou (Eks. 34:22); dit was sewe weke na die paasfees (Lev 23:15-16; Numeri 28:26; Deuteronomium 16:9-10). Die Grieks vir vyftig is pentakonta. Daarom word die fees in die Nuwe Testament die pinksterfees genoem. Dit was ‘n vrolike fees om die Here te dank vir die oes.

            Later is hierdie fees met die geskiedenis van Israel verbind en is die pinksterfees ook verbind met Israel se ontvangs van die wet by die berg Sinai, vyftig dae nadat hulle uit Egipte vertrek het.

Volgens Handelinge 1:3 het Jesus gedurende veertig dae na sy opstanding by verskeie geleenthede aan die dissipels verskyn, en het toe in die hemel opgevaar (Hand 1:9). Tien dae later, op die dag van die Joodse pinksterfees, was Jesus se volgelinge op een plek bymekaar en is hulle met die Heilige Gees vervul (Hand 2:1-4).

            Toe Petrus verduidelik wat met hulle gebeur het, het hy uit Joël 2:28-32 aangehaal wat sê dat God sy Gees sal uitstort (Hand 2:18; vgl. ook Hand 2:33; 10:45; Titus 3:5-6).

            Daarom vier Christene pinksterfees (party kerke kom vir 10 dae na hemelvaart voor die pinksterfees bymekaar vir gebed) om die blye wete te vier dat God in ons kom woon het deur sy Heilige Gees wat ons daagliks lei en bystaan.

Skrywer: Prof Francois Malan