“There is hardship in everything except eating pancakes.” C. H. Spurgeon
Het ons nog tyd vir God?
Ons lewens is vol en besig. Ons sukkel om in ons besige skedule nog tyd vir God in te ruim. Maar as ons regtig wil, kan ons elke dag ‘n stil plekkie kry om met God te praat. Alleentyd met God om ons gedagtes bymekaar te maak, is baie belangrik.
Hier is sewe Bybelverse wat die belang van die Bybel en stiltetyd met God beklemtoon.
“If Christ is not all to you He is nothing to you. He will never go into partnership as a part Savior of men. If He be something He must be everything, and if He be not everything He is nothing to you.” C. H. Spurgeon
Is jou bediening ‘n laser of ‘n gloeilamp?
‘n Gloeilamp versprei ‘n sagte lig in alle rigtings, maar vir ‘n kort afstand; ‘n laser fokus net in een rigting, maar so ‘n straal kan teoreties oneindig reis. Net so is ons bediening ‘n gloeilamp of ‘n laserstraal.
Na sy opstanding gee Jesus aan sy dissipels ‘n opdrag wat soos ‘n laserstraal fokus: Gaan dan na al die nasies toe en maak die mense my dissipels (Matteus 28:19). In die boek Handelinge word hierdie sending op tasbare maniere uitgewerk. Die dissipels het nog op ‘n gereelde basis bymekaargekom (Handelinge 2:42) en ook hulle prioriteite bepaal (Handelinge 6:4), maar die hart van die vroeë kerk was die maak van dissipels.
Guard your thoughts, and there will be little fear about your actions. —J.C. Ryle
Ek is moeg
Daar kom ‘n tyd in elke werk waar jy moeg, ontnugter en omtmoedig word. Moegheid so halfpad deur enige groot taak is onvermydelik. Dit gebeur veral so teen Desember. As jy so voel, onthou:
Vertrou volkome op die Here en moenie op jou eie insigte staat maak nie (Spreuke 3:5).
Gevoelens kom van ‘n verskeidenheid bronne. Dit gee dikwels vir ons ‘n vals sin van die werklikheid. As ons oor die langtermyn suksesvol wil wees, moet ons leer om ons wisselende emosies te beheer. Die wêreld is nie besig om uitmekaar te spat net omdat dit Desember is nie!
Aan tafel
In die Ou en Nuwe Testamentiese tye het die gebruike wat die etenstafel betref, baie gewissel. In antieke Palestina is bloot ‘n vel van diere op die grond oopgesprei en dit het dan as tafel gedien. In latere tye is daar egter ook by ‘n lae tafel aangesit. In die middel was ‘n gemeenskaplike pot waarin elkeen sy brood gedoop het (Spreuke 26:15; Markus’ 14:20; Johannes 13:26). Toe Rut saam met die snyers geëet het, het sy dit op hierdie wyse gedoen (Rut 2:14).