Psalm 119:46

 “ When you choose your friends, don’t be short-changed by choosing personality over character” –  W. Somerset Maugham

Psalm 119:46

Selfs voor die hoogste gesag sal ek u verordenings met vrymoedigheid aanhaal (NAV)

Ook wil ek voor  konings van u getuienisse spreek en my nie skaam nie (OAV)

Voor belangrike mense wil ek oor U praat sonder om skaam te wees (Die Boodskap)

Die psalmis praat hier oor regte konings. In die tyd van die Ou Testament kon ‘n koning slegs oor ‘n paar duisend mense geregeer het. In Genesis 14 lees ons van vier konings wat oorlog maak teen vyf konings – twee koalisies. Daar lyk dit asof ‘n koning net oor ‘n stad heers – amper soos ‘n burgermeester. Hulle is waarskynlik nie demokraties verkies nie.

Maar dit sou nogtans moed vereis het om voor ‘n koning van God se getuienisse/verordeninge te praat. Wat gee aan die psalmis die moed om so iets te doen? Hy weet dat hy nie beskaam sal word nie. As jy in die openbaar wil praat, het jy vertroue nodig. Het jy al ‘n spreker gesien wat sy vertroue verloor het? Jy kry so iemand baie jammer. Die psalmis het egter volle vertroue in God en in sy woord.

Maar waar kom hierdie vertroue vandaan? As ons hierdie psalm in sy geheel lees, is dit as gevolg van sy lewenslange verhouding met God en ‘n algemene toewyding aan God se verordeninge.

Is ons bereid om openlik oor God en sy woord te praat of is ons skaam?