As the Lord of the Church, Jesus Christ was Himself a Teacher, so also His disciples carry on a teaching ministry. We cannot think of the Christian Church without teaching, any more than we can think of a circle without a centre; teaching and “doctrine” belong to its very nature. — Emil Brunner

 

Psalm 18 (5)

[Ek gaan dwarsdeur van die Nuwe Testament en Psalms. ‘n Direkte Vertaling van die Bybelgenootskap van Suid-Afrika (2014) gebruik maak.] Ek gaan ‘n paar blogs aan hierdie psalm spandeer, want dit is een van die langste psalms in die Bybel.

Billy Graham lees elke maand al 150 psalms. Vir hom het hulle duidelik ‘n besondere betekenis. Meeste van ons, ek ingesluit, lees die psalms nie so sistematies nie – ons pik hier en pik daar. Daarom het ek besluit dat ek hierdie jaar ‘n bietjie dieper in die psalms wil delf. Ek het veral gebruik gemaak van John Goldingay se drie-volume kommentaar – Psalms.

 

In die vorige blog het ons gelees hoe die Here verlos het. Nou gaan ons na die omgekeerde situasie kyk (18:31 – 49)

 

³¹God, sy weg is volmaak; die woord van die Here is gelouter. Hy is ‘n skild vir almal wat by Hom skuil.

Hier kry ons nog ‘n stelling van die Here se integriteit. Die Here se optrede ten opsigte van die koning word beskryf. Hierdie is ‘n opsomming van die voorafgaande sowel as ‘n verwagting van wat sal volg. Hy herhaal die stelling van vroeër – die Here is ‘n skild vir almal wat by Hom skuil.

 

³²Ja, wie is God behalwe die Here? Wie is ‘n rots buiten ons God?

‘n Lang lys retoriese vrae versterk die aansprake. Hier word weer soos in vers 3 na ‘n rots verwys.

 

³³God is die een wat my met krag omgord en my pad gelyk maak.

Die volgende paar verse beskryf die karakter van die Here,. God is die psalmis se persoonlike wapendraer. Weer word daarna verwys dat die Here sy paaie gelyk maak.

 

³⁴Hy maak my voete soos dié van wildsbokke; Hy laat my op hoë plekke staan.

³⁵Hy rig my hande af vir die geveg sodat my arms ‘n bronsboog kan span.

Die leier se voete is vas geplant. Hy het energie en/of ratsheid soos ‘n wildsbok. Hy kan dus, soos ‘n wildsbok na hoë plekke toe opklim. Van voete gaan die digter na hande en arms. Hoe het die Here sy hande afgerig? Deur sy arms in staat te stel om ‘n bronsboog te span. So ‘n bronsboog was groot en  om dit te span vereis krag. Hierdie was waarskynlik ‘n boog van hout wat deur brons versterk is.

 

Verse 36 – 46 gaan voor om die optrede van die Here te beskrywe, maar nou word Hy aangespreek.

 

³⁶U het vir my u skild van verlossing gegee, u regterhand ondersteun my en u antwoord maak my sterk.

Weer lees ons van die Here se skild. Die Here se skild is die bidder se verlossing. Dit word verder ondersteun deur die Here se regterhand wat ondersteun en die Here se antwoord op die psalmis se gebed wat hom sterk maak.

 

³⁷U skep ruimte vir my voetstappe; my enkels swik nie.

Die psalmis hoef nie op gevaarlike bergpaaie te loop nie. Hy sal nie sy balans op ‘n gevaarlike voetpad verloor nie.

 

³⁸Ek agtervolg my vyande en haal hulle in; ek draai nie om voordat ek hulle uitgewis het nie.

³⁹Ek verpletter hulle, hulle kan nie weer opstaan nie, hulle val onder my voete.

Hier sien ons die leier se aggressiewe optrede. Hy agtervolg sy vyande sonder om terug te hou. Hy wis hulle sonder genade uit. Geen kompromieë nie. Hulle moet so platgeslaan word dat hulle nie weer kan opstaan nie. Hulle val onder sy voete en daar bly hulle. Hier sien ons geen teken van berou nie – dit was ‘n noodsaaklikheid.

 

⁴⁰U omgord my met met krag vir die geveg; U laat my teenstanders voor my die knie buig.

Hier sien ons weer die Here se verantwoordelikheid vir die gebeure, Dit was die Here wat dit vir die leier moontlik gemaak het om te veg. Die Here red hom nie net as hy in ‘n gemors beland nie, maar neem die inisiatief om hom vir die geveg voor te berei. Die Here rus hom toe en stuur hom op sy pad.

 

⁴¹My vyande – U het hulle vir my laat vlug en my haters – ek kon hulle vernietig,

Die Here laat die vyande vlug.

 

⁴²Hulle het om hulp geroep, maar daar was geen redder nie, selfs na die Here geroep, maar Hy het hulle nie geantwoord nie.

Die vyande kla omdat die Here ‘n bedreiging vir hulle is. Hulle roep waarskynlik na hulle gode. Maar hierdie gode kan nie die Here verslaan nie. Hierdie vers sien hulle onderhandelings gestel teeenoor die Here se verhouding met sy leier. Hulle roep, maar niemand reageer nie. Niemand kan hulle verlos nie.

 

⁴³Ek het hulle so fyn gestamp soos stof in die wind; soos modder in die strate het ek hulle uitgegooi.

Hulle is so fyn gestamp dat die wind hulle kan wegwaai. Die vyande het beplan om die leier te vernietig, maar hy verseker dat hulle planne misluk,

 

⁴⁴U het my van strydlustige mense bevry, my die hoof van nasies gemaak. Mense wat ek nie geken het nie, dien my;

Weereens bevestig die psalmis dat dit alles die gevolg van die optrede van die Here was. Dit word as ‘n bevryding beskryf. Nie alleen maak die Here se optrede verlossing en vernietiging van die vyande moontlik nie, maar die leier verkry soewereiniteit oor ander nasies.

 

⁴⁵sodra hulle van my hoor, gehoorsaam hulle my; vreemdes veins onderdanigheid aan my,

Die soewereiniteit strek verder as sy vyande – dit sluit mense in wat die leier nie eers geken het nie. Hulle het van sy oorwinnings gehoor en haas hulle om hulle aan hom te onderwerp. Hulle was bang hulle sou sy volgende slagoffers wees,

 

⁴⁶Vreemdes verloor moed, bewend kom hulle uit hulle vestings

Hoekom verloor die vreemdes moed en bewe hulle? Hulle is ontsteld oor die leier se oorwinnings. Hulle het gedink dat hulle sterk was; hulle het vertroue in hulle vestings gehad.

 

⁴⁷Die Here leef! My rots moet geprys word! Die God wat my red, is verhewe!

Die Here lewe en Hy is aktief. Dit is goeie nuus vir mense wat na Hom in hulle nood kom. Omdat Hy lewe en aktief is, is die Here my rots. Daarom moet Hy as die verhewe Een aanbid word.

 

⁴⁸God is die een wat my toelaat om wraak te neem; Hy onderwerp volke aan my,

⁴⁹Hy wat my van my vyande bevry. Ja, U verhoog my bo my teenstanders; U ontruk my aan manne van geweld.

Hierdie is ‘n opsomming van die Here se optrede.

 

Psalm 18 eindig deur ruimtelik en chronologies verby die huidige te kyk.

 

⁵⁰Daarom sal ek U loof onder die volke, Here, u Naam wil ek besing.

Dit begin met lof aan die Here. Dit geld nie net vir Israel nie, maar vir alle volke. Die aanname is dat die Here se intrede vir Israel en sy leier ook positiewe betekenis vir ander volke sal hê. Dit is dan in ooreenstemming met die Here se belofte aan Abraham,

 

⁵¹Dit is Hy wat aan sy koning groot oorwinnings gee, wat troue liefde bewys aan sy gesalfde, aan Dawid en sy nageslag vir altyd.

Die basis vir die lof aan God word beskryf met woorde soos oorwinnings en troue liefde.

 

Volgende keer gaan ons na die teologiese implikasies van Psalm 18 kyk.