My rol in dissipelskap

“In the New Testament, grace means God’s love in action toward men who merited the opposite of love. Grace means God moving heaven and earth to save sinners who could not lift a finger to save themselves.” —J.I. Packer

My rol in dissipelskap

God kon sekerlik op sy eie mense lei tot geestelike volwassenheid, maar Hy het besluit om ons deel van die proses te maak. Ed Stetzer skryf hieroor.

Die eerste vraag wat hy vra, is: Hoekom is dissipelskap so skaars? Ons is geroep om dissipels te maak, maar daar is ‘n dissipelskaptekort in meeste van ons gemeentes. Leiers vra: Wat moet ons doen? Hoe moet ons dit doen? Hulle wil weet hoe hulle die tekort kan hanteer. Op die Internet is daar talle modelle beskikbaar – sommige is goed en ander nie. In die Bybel kry ons vier beginsels vir dissipelskap:

• Volwassenheid is die doel vir dissipels.
• God wil hê dat jy en jou gemeente ‘n duidelike pad vir geestelike groei moet hê.
• God kry ons betrokke in ons eie en in die gemeente se groei.
• God roep jou en jou gemeente om geestelike leiers te wees.

Waar begin ons? Net God kan waarlik iets laat groei; God het nie iemand nodig om iets vir Hom te doen nie. Ons kan onsself nie laat groei nie; ons kan nie die gemeente laat groei nie: Jy is Petrus, en op hierdie rots sal Ek my kerk bou (Matteus 16:18).  In 1 Korintiërs 3:7 sê Paulus dat hy en Apollos kan plant en natgooi, maar net God kan laat groei.

Maar hoe kan een van die beginsels vir dissipelskap dan wees dat God ons by ons eie geestelike groei en dié van die gemeente betrokke maak? Omdat God ons kies om betrokke te wees en dit maak ons betrokkenheid belangrik.

Hoekom kry God ons betrokke? God gee aan ons werk, nie omdat Hy hulp nodig het nie, maar omdat ons moet ontwikkel. Hy het die mens na sy beeld gemaak en Hy wil hê dat ons by Hom in sy werk aansluit sodat Hy ons meer na sy beeld kan vorm. As ons in Christus ‘n nuwe skepping word, word ons vir diens opgeroep. Ons verplaas nie vir Christus nie, maar ons sluit by Hom aan in sy verlossingsplan. Soos sy dissipels Hom gevolg het, het Hy hulle geleer. Hy gee aan hulle opdrag om uit te gaan, deernis te bewys, ander te leer en selfs wondertekens te doen.

Maar hoe betrek God my in my groei? As ek my aan God se wil oorgegee het, is my gesindheid een wat doelgerigte geestelike verandering aanvaar. As ons ons aan Hom onderwerp, betrek Hy ons by werk wat ons nooit op ons eie kan doen nie. Ons onderwerping open die deur vir geleenthede. Julle was altyd gehoorsaam as ek by julle was. Des te meer moet julle gehoorsaam wees nou dat ek nie daar is nie. Julle moet julle met eerbied en ontsag daarop toelê om as verloste mense te lewe, want dit is God wat julle gewillig en bekwaam maak om sy wil uit te voer (Filippense 2:12 – 13).

Diegene wat God gehoorsaam, word metteryd meer volwasse. Langsaam lei Hy ons in ‘n dieper ondervinding – die reis van die geloof. Ons groei soos ons wandel; ons groei deur dieBybel te lees, te bid en op die geestelike dissiplines te fokus.

Hoe betrek God ons in die groei van ander? Dissipelskap is nie net ‘n solo poging nie. Die vereis persoonlike optrede en betrokkenheid by geestelike dissiplines. Dissipelskap word beste in ‘n gemeenskap gedoen. God het verskillende gawes aan die kerk gegee; elkeen het iets om aan te bied en om dit aan te bied, is deel van hulle groei.

Daar is nie “lone ranger” Christene nie. Ons is vir en aan mekaar verantwoordelik. Die gawe wat jy van God ontvang het, moet jy met ander deel. Daarom is ons verantwoordelik vir dissipelskap – my eie en dié van ander.

Jesus het sy dissipels opdrag gege om dissipels te maak, hulle te doop en hulle te leer. Dit is ook ons opdrag.