Skrifgesag en uitdagings vir die Kerk

by · Published · Updated

image_pdfimage_print

SKRIFGESAG EN UITDAGINGS VIR DIE KERK

Watter uitdagings wag daar vir die kerk? Die vier opmerkings wat nou volg, wil van die kernsake noem wat op die kerk se pad lê as die by Bybellees kom.

 

Die Bybel is van die begin af die kerk se boek en daarom moet dit veral binne die ruimte van die kerk en sy lidmate verantwoordelik bestudeer word. Dit beteken nie dat die kerk moet voorskryf wat in die Bybel staan nie. Dit beteken eerder dat Christene wat die respek vir die Bybel en die lang tradisie van die interpretasie van die Bybel deel, met mekaar in gesprek tree en na die waarheid soek. Natuurlik bly besluite, selfs van die kerk, altyd tentatief en oop vir korreksie, maar dit mag nie beteken dat geen standpunt ingeneem mag word nie. Besluite moet geneem word in die lig – en die volle lig – wat daar op daardie oomblik is. Daarom het die mense in die kerk mekaar „se liggies” nodig.

1) Om by ‘n basisvraag te begin: die kerk se besluit oor wat die Bybel presies vir die kerk is – met ander woorde, hoe word die Bybel gesien – sal bepaal wat die kerk as legitieme skrifhantering sien. Daar is verskeie moontlikhede, byvoorbeeld, as jy die Bybel sien as ‘n boek wat God se woord bevat, maar nie oral nie, sal jy kies en keur (volgens jou eie kriteria) wat jy wil glo en wat nie, ook as dit by die oplos van probleme kom. Dit wil voorkom of baie hededaagse postmodernistiese mense nie meer weet wat hulle dink die Bybel is nie – dit spreek hulle egter nie meer aan as die outoritatiewe Woord wat die boodskap van God deurgee nie.   

2) Hedendaagse mense dink nie meer in terme van antieke kultureel-sosiaal bepaalde opvattings soos ‘n plat aarde nie. Aan die ander kant word die Bybel tog ten spyte van die kulturele bepaaldheid, nog altyd as die Woord waarin God Hom aan ons openbaar, hanteer. Die vraag is egter hoe ‘n mens ‘n verband vind tussen die Bybel wat in die kultuur van 2000 jaar gelede geskryf is en die boodskap (ook vir vandag). Herrformulering van die boodskap in hedendaagse taal is en was nog altyd deel van die kerk se taak, maar dit beteken nie nie vervanging, reduksie of verandering van dit wat in die Bybel gekommunikeer word as God se boodskap nie.   

3) Die kritiese kernsake moet geformuleer word, m.a.w. die sake waarsonder Christene voel hulle nie meer Christene genoem kan word nie – wanneer word daar soveel van die boodskap en Bybel prysgegee dat daar te min oor is om nog werklik as Christelik te kwalifiseer? Sake wat ononderhandelbaar en bepalend vir die wese van die Christendom is, moet duidelik uitgespel word. Watter dele van die Bybelse boodskap beskou die kerk nog as ononderhandelbaar? Is iets soos die fisiese opstanding byvoorbeeld nog werklik ononderhandelbaar?

4) Die hedendaagse tydsgees en filosofie beskou enige vorm van gesagsaanspreke as onaanvaarbaar en dit plaas die kerk met sy Bybelse boodskap onder druk. Postmodernisme laat ons verstaan dat daar nie objektiewe waarheid is nie en dat alle gedagtes relatief en vloeibaar is. Niemand, ook nie die Skrif nie, kan enigsins aanspraak maak op waarheid of gesag wat bo die persoonlike opinies van mense uitgaan nie. Hier lê ‘n wesentlike probleem. Indien daar na die boodskap van die Bybel gekyk word, is dit ‘n openbaringsverhaal wat met goddelike gesag praat en die kerk is die verkondiger en verteenwoordiger van hierdie outoritatiewe boodskap, of dit nou in die mode van die tydsgees is of nie. Die postmodernistiese tydsgees eis egter dat die kerk sy outoritatiewe aanspreke moet los en dit raak die wese van die kerk se verkondiging, aard en missie. Die kerk moet sy standpunt hieroor formuleer en die konsekwensies van sy besluit bereken. Word daar in die rigting van die postmodernisme beweeg sal die konsekwensies van disintegrasie van eenheid, gemeenskap en gemeenskaplike opinie aanvaar moet word, want dit is wat postmodernisme vra. Word daar nie in die rigting van postmodernisme beweeg nie, maar eerder in die rigting wat die gesagsaansprake van die Skrif aanvaar, sal die kerk die konsekwensies daarvan ook moet besef. Dit sal die verantwoordelikheid op die kerk laai om ten spyte van moontlike kritiek steeds sy standpunt duidelik te formuleer en morele leiding aan sy lidmate te bied. 

 

Skrywer: Prof Jan van der Watt

 

image_pdfimage_print

Tags:

You may also like...