8.4 Ou-Testamentiese benamings van Israel vir die kerk
Dit is dan ook nie vreemd nie dat juis die benamings wat in die Ou Testament vir Israel gebruik is, in die Nuwe op die kerk toegepas word. Die merkwaardigste getuienis hiervan kry ons in die eerste Petrusbrief.
Gestruktureerde kontinuïteit
Die ander standpunt, dié van gestruktureerde kontinuïteit, word nou verduidelik aan die hand van die sentrale teks wat vir die diskontinuïteit gebruik word (Ef 3:1-6) en van ’n paar ander dele. Gelyktydig hiermee sal die probleme in verband met die diskontinuïteit behandel word.
8.3 Die verhouding Israel-kerk ná Pinkster
Dit bring byna vanselfsprekend die vraag na vore wat die verhouding dan is tussen Israel en die kerk omdat die kerk ná Pinkster hoofsaaklik uit gelowiges uit die heidene bestaan het. Daar is ’n standpunt van radikale diskontinuïteit. Dit beteken dat daar ’n absolute breuk is tussen Israel en die kerk, dat die kerk heeltemal ’n nuwe saak in die Nuwe Testament is waarvan daar geen sprake in die profesieë van die Ou Testament is nie.
8.2 Israel en die volke in die aardse bediening van Jesus
Ons moet duidelik onderskei tussen die tyd van Jesus se aardse bediening, en die tyd ná sy opstanding en die koms van die Gees.