Amos antwoord Amasia (7:14-17).

7:14 Met drie kort beskrywings van homself – drie maal ‘ek’ in vers 14 en drie maal langer sinne oor die HERE in verse
15-16 ontken Amos die beskuldigings van Amasia teen hom.

‘Amos het Amasia geantwoord en gesê:
Ek is nie ‘n beroepsprofeet nie; ek is nie ’n lid van ’n profetegroep nie;
ek is ’n veewagter en prik wildevye.’

Amos het nie in Israel kom preek om sy brood te verdien, soos Amasia geïnsinueer het nie (7:12). Hy is ook nie ’n seun/
leerling van ’n profeet, wat in die profete-amp opgelei is nie. Sy veeboerdery verskaf sy lewensonderhoud, en hy prik
wildevye wat in die Laeveld floreer en drie tot viermaal per jaar dra (1 Kon 10:27). Die vye word geprik om hulle ryp te
kry. Die frank sap drup dan uit en die vy word eetbaar soet. Uit dié twee bronne van inkomste het hy genoeg om van te
lewe.

7:15 ‘Maar die HERE het my van agter die kudde af weggevat en die HERE het gesê: Gaan! Profeteer vir my volk
Israel.’

Amos was nog besig om agter sy kudde aan te loop om hulle te versorg toe die HERE hom daar kom wegruk het, en op
hom beslag gelê het. Vers 14 impliseer dat dit ’n tydelike roeping kan wees. Die HERE bepaal die inhoud van Amos se
profesieë en ook die plek waar hy dit moet gaan doen. Daarom is Amasia se opdrag dat hy na Juda toe moet gaan en
daar gaan profeteer (7:12) direk teen die HERE se opdrag en daarom ’n verwerping van die HERE en sy gesag.

Dat die HERE Israel nog ‘my volk’ noem, beklemtoon die HERE se seggenskap oor hulle. Hy het met hulle ’n verbond
gesluit wat lui: ‘Ek sal julle God wees, en julle sal my volk wees’ (Gen 17:7 aan Abraham; Eks 6:6 aan Moses; Lev
20:24). Daarby het die HERE die opdrag gegee: ‘Wees heilig, want Ek, die HERE julle God, is heilig’ – heilig beteken
om aan die HERE toegewy in gehoorsaamheid te lewe (Lev 19:2). Hy het die seggenskap oor Israel en oor Bet-El (‘huis
van God,’ waar Jakob belowe het dat dit sy tempel vir die HERE sal wees, Gen 28:18-22). Jesus is God se nuwe tempel
vir die gelowiges (Joh 2:21). Hy maak van sy gemeente die tempel van God waarin die Gees van God woon (1 Kor
3:16). Elke gelowige se liggaam behoort nie aan homself nie, maar is ’n tempel waarin die Heilige Gees woon (1 Kor
6:19; Joh 14:16,17,23).

Bet-El is nie koning Jerobeam II se koninklike heiligdom en Amasia se staatstempel nie (7:13). Die hele Israel behoort
aan die HERE. Daarom verwerp Amos in die Naam van die HERE die opdrag van Amasia. Hy plaas Amasia onder die
oordeel van die HERE in vers 17. Die HERE het hierdie gewone man gevat en hom in die middelpunt van sy kerk
geplaas om sy mondstuk te wees. Hierdie gewone man stel hierdie ‘hoë geestelike’ Amasia voor die lewende God self.

Die straf op Amasia (Amos 7 vers 16-17)

Ná die vooruitsig op ’n beter bedeling vir die huis van Dawid in die toekoms (7:14-15) volg die HERE se
oordeelswoord aan Amasia.

7:16 ‘En nou, hoor die woord van die HERE: Jy sê:’Moenie teen Israel profeteer nie en moenie teen die huis van
Isak (woorde) drup/laat vloei nie.

Die HERE het gehoor toe Amasia vir Amos Israel verbied het om teen Israel se ‘staatstempel’ te praat, en hom beveel
het om Israel se gebied te verlaat. As hoëpriester verteenwoordig hy die volk se verset teen die HERE. Die Hebreeuse
woord nātaf ‘drup/laat vloei’ beteken so iets soos praat dat die spoeg spat. Die LXX vertaal dit as ‘opsweping van die
mense;’ 2020 as’ driftig preek.’ Die HERE se opdrag was dat Amos vir ‘sy volk’ moet gaan optree as profeet. Amasia
maak daarvan ‘teen Israel profeteer,’ en ‘teen die huis van Isak laat drup’ asof Amos ’n vyand van Israel is. Dit
impliseer dat Amasia en Israel vyande is van die HERE wat vir Amos gestuur het. Amasia stel Amos se prediking ook
as waansinnig voor met woorde wat deurmekaar vloei. Daarom moet Amos die HERE se oordeel oor Amasia uitspreek
in vers 17.

7:17 ‘ Daarom, so sê die HERE: jou vrou sal in die stad hoereer, jou seuns en jou dogters sal deur die swaard val,
en jou grond sal met ’n maatlyn uitgedeel word, en jy sal in ’n onrein land sterf, en Israel sal vir seker in
ballingskap gelei word uit sy land uit.’

Die woorde beskryf wat die aanval van ’n vyandige leër vir Israel en vir ’n individuele persoon sal behels, in hierdie
geval vir die priester van Bet-El. Sy gesin word ook daardeur geraak. Sy vrou sal, ontrou aan hom, met die soldate van
die vyand hoereer tot sy skande. Sy seuns en dogters sal met die swaard sterf en so die moontlike opvolging as priesters
uitwis, sowel as Amasia se hoop op ’n nageslag. So ook sy besittings. Sy grond sal onderverdeel word tussen die
vyandelike mag se emigrante (2 Kon 17:24). Hy sal self sterf op onrein grond, waar die HERE nie geken of gedien
word nie. Die priesterskap wat Jerobeam I ingestel het, sal nie verder bestaan nie. Israel verloor die land wat die HERE
aan hulle geskenk het en die hele volk word as bannelinge weggevoer uit die HERE se belofteland, omdat hulle Hom
verlaat het. Israel se ballingskap word ook in 5:5,27; 6:7; 7:11; 9:9 vermeld.

Volgens 2 Kor 17:6 het die Assiriërs Israel na Assirië toe weggevoer en in die Assiriese ryk verstrooi. Dit was in 722
v.C. amper 40 jaar na Amos se profesie.

Skrywer: Prof Francois Malan

Amos en Amasia (7:10-17)

Die verslag van die gebeure wat hier ingevoeg is voor Amos se vierde gesig in die reeks in 8:1-3.

7:10 ‘Amasia, die priester van Bet-El, het Jerobeam, die koning van Israel laat weet: Amos het ’n komplot teen u
gesmee in die midde van die huis van Israel. Die land sal nie kan uithou om al sy woorde te bevat nie
(2020:…die land sal dit nie kan uithou onder al sy woorde nie).

Amasia is ’n afstammeling van die onwettige priesters wat Jerobeam I aangestel het (1 Kon 12:31). Waarskynlik het
Jerobeam II hom as leierpriester van Bet-El aangestel. As staatspriester rapporteer hy aan Jerobeam. Jerobeam weet
blykbaar van Amos, want hy word nie aan Jerobeam voorgestel nie, net sy naam word genoem. Amos het ook in
Samaria waar Jerobeam bly, sy boodskap verkondig (3:9,12; 4:1; 6:1).

Amos se uitsprake het nou vir Amasia net te veel geword. Twee maal het Amos ballingskap vir die volk voorspel
(5:5,27; 6:7), verwoesting van die altare (3:14) peste en die uitwissing van die leër. En nou het hy ook Jerobeam se dood
met die swaard voorspel (7:9). Amasia beskou Amos se uitsprake as politieke uitsprake wat hoogverraad pleeg teen
Jerobeam as leier en teen die hele volk.Vir Amasia lê die godsdiens en die politiek op dieselfde bladsy. Amos se oproep
tot ’n opstand, soos hulle meen, geskied openlik by die volksfees te Bet-El (vgl. 2 Kon 12:32: in die agtste maand met
die loofhuttefees na die druiwe-oes met volop wyn, Num 29:12-38).

Die kerkleiers span saam teen die profeet van die HERE en roep die staatsgesag op teen Amos. So het die Joodse
leierpriesters vir Jesus by die Romeinse owerheid aangekla as ’n staatsgevaarlike profeet (Luk 23:1-2).

7:11 ‘want so het Amos gesê: met ’n swaard sal Jerobeam sterf en Israel sal beslis in ballingskap gaan, weg van sy
grondgebied af.’ (LXX het ‘as krygsgevangenes uitgedryf word,’ vir ‘in ballingskap gaan.’)

Amasia rapporteer die twee hoofsake van Amos se prediking korrek: die bedreiging van die koning se lewe. Maar
Amasia bring ’n kritiese verandering in Amos se dreigemente. Hy beweer dit is wat Amos gesê het, sonder om enigsins
na Amos se beklemtoning te verwys, dat dit alles die HERE se woorde en besluite is. Amasia het die twee gewraakte
uitsprake van Amos nie as die HERE se straf oor Jerobeam en sy volk gehoor nie, maar as ’n verkondiging van ‘n
gewelddadige opstand wat die volk tot ’n rebellie opwek. Amasia se redusering van Amos se woorde tot ’n blote
politieke krisis is ’n aanduiding van die stand van Israel se godsdiens. Hulle hoor nie meer die woord van die HERE nie.

2 Konings 14:29 sê net dat Jerobeam oorlede is, en spesifiseer nie hoe hy dood is nie. Sy seun Sagaria is egter ses
maande later deur Sallum voor die oë van die volk doodgemaak (2 Kon 15:10). Die ballingskap van Israel is reeds in
5:5,25 genoem en in Samaria aangekondig (6:1,7). Dit het stelselmatig gebeur, eers met die stamme oos van die
Jordaan, toe die noordelike stamme, en in 722 v.C. is Samaria se bevolking in ballingskap na Assirië weggevoer (2 Kon
17:5-6).

Amasia val Amos aan (7:12-13)

7:12 ‘Amasia het vir Amos gesê: Siener gaan weg, vlug vir jou (beswil) na die land van Juda;
gaan verdien jou brood daar en gaan gedra jou daar as ekstatiese profeet.
LXX … gaan lewe daar en gaan verduidelik die woorde van die gode daar.
2020 … siener, trap! en vlug vir jou eie beswil na die land van Juda; gaan verdien jou brood daar en
profeteer daar.

Die woord ‘siener’ vir iemand wat die openbarings van God sien, word deur Israel se hoofpriester Amasia
geringskattend, neerhalend, gebruik. Hy glo nie die woorde van Amos kom waarlik van die HERE af nie (vir die term
‘siener’ vir ’n profeet, vgl. 1 Sam 9:9; 2 Sam 24:11).

‘Gaan weg!’ – Amasia, as die hoof van die staatstempel (vers 13) jaag Amos weg uit Israel, as ’n ongewenste politieke
opsweper en vyand van die staat Israel en die regering van Israel. Daarby gee Amasia sy idee van ’n profeet as iemand
wat om den brode in ekstase raak, soos daar blykbaar baie profete in Israel was, soos die ongeveer 400 van Agab se
profete wat ’n gunstige uitspraak vir hom gegee het (1 Kon 6,13; vgl. Miga 3:5,11). Jesus het sy kerk ook gewaarsku
teen valse profete (Mark13:22; Matt 24:24; vgl. 2 Petr 2:1). `

7:13 ‘Maar in Bet-El mag jy nie langer as profeet optree nie, want dit is die koning se heiligdom, dit is ’n tempel
van die koninkryk.
LXX Maar in Bet-El mag jy nie langer as profeet profeteer nie, want dit is die heiligdom van die
koning, en die huis van die koninkryk.

Die tempels in Bet-El en Dan was van die begin af bedoel as politieke sentrums. Jerobeam I het die tempels gebou sodat
die koningskap nie teruggaan na die huis van Dawid nie’ en ‘hy het sommer self besluit oor die maand waarin die
Israeliete die fees moes vier’ en ‘hy het self die offer op die altaar aan die brand gesteek’ (1 Kon 12:26,33; 13:1).
Jerobeam II het ook nie afgesien van enige van die sondes wat Jerobeam die seun van Nebat vir Israel laat doen het nie
(2 Kon 14:24). Daarom noem Amasia dit die koning se heiligdom en die tempel van die koninkryk. Teen dié tempels
mag niemand iets sê nie, want dit is opstand teen die regeerder en die volk. Die HERE is nie die middelpunt van hulle
godsdiens nie. Die volk en die koning het die middelpunt geword van hulle soort godsdiens. Dit is afgodsdiens met
hulleself en hulle koning as hulle afgode waarop hulle vertrou. Hulle tempel en hulle heiligdomme moes die staat se
voortbestaan verseker. Daarom is hulle so ywerig godsdienstig. Dit is in eie belang, om den brode, soos Amasia die
profetiese werk van Amos misverstaan het.

Skrywer:  Prof Francois Malan

’n Skietlood (die derde gesig, Amos 7:7-9)

By die derde en vierde gesig gee die HERE ’n verduideliking van die gesig. By die eerste twee was dit nie nodig nie.

7:7 ‘So het Hy my laat sien: kyk! my Heer staan op ’n muur (gebou met) ’n skietlood, met ’n skietlood in sy
hand,’
(LXX i.p.v. skietlood ‘adamant’ baie harde yster – vanwaar die woord diamant kom
2020 stel vir die ‘muur van ’n skietlood’ voor: ‘loodregte muur’

’n Skietlood is ’n stuk lood onderaan ’n tou wat die bouers gebruik om te sien of die muur waaraan hulle bou loodreg
gebou word. En nou kom die inspekteur om met ’n skietlood die muur te ondersoek. Volgens vers 8 is die muur Israel
wat die HERE met ’n skietlood regop gebou het volgens sy wet en die profete wat Hy vir Israel gegee het. Maar in
Israel het onreg en ongeregtigheid hulle lewe skeef en krom laat groei. Hulle lewenswyse word nou deur die Here
inspekteer en beoordeel volgens die skietlood van sy wet. Hy wys hoe skeef hulle lewe geword het. Waar die HERE die
sprinkane en die vuur sou gestuur het, staan Hy self nou op die muur as die Here wat oor die aarde en oor sy volk
regeer. So bou die gesigte op tot ’n klimaks.

7:8 ‘Toe sê die HERE vir my, ‘Wat sien jy Amos?’ En ek antwoord ‘’n skietlood.’ Daarop sê my Heer vir my
‘Kyk! Ek lê ’n skietlood aan in die midde van my volk Israel. Ek gaan nie langer (verskonend) by hom
verbygaan nie.’

Die openbaring wat Amos gesien het, word nou deur die HERE met ’n woordopenbaring verduidelik in ’n gesprek
tussen die HERE en Amos. Die eerste twee gesigte het gebeure beskryf, sprinkane en vuur. Die skietlood is ’n simbool
vir die toetsing van die muur, van die lewenswyse van Israel. ’n Muur wat krom en skeef is, moet afgebreek word. Die
Heer van hemel en aarde noem Israel ‘my volk’ wat Hy vir Hom tussen die volke uitgekies het. Daarom gaan hulle
beoordeel word of hulle wel soos sy volk lewe. Waar die Here sy eerste twee besluite teruggetrek het, en dit deur die
eeue vir Israel gedoen het (vgl. 4:6-12), gaan dit nie weer gebeur nie (2:6-16). Hier kom nou ’n einde aan sy
lankmoedige ‘oorsien’ van Jakob se sonde. Dit word nou ’n ‘tussen julle deurgaan om julle te straf’ (5:17).

7:9 ‘En die hoë (kultiese) plekke van Isak sal met geweld verlate (sonder mense ) gemaak word, en die
heiligdomme (tempels) van Israel sal verwoes lê, en Ek sal teen die huis van Jerobeam optree met die swaard.
LXX noem die hoë plekke ‘altare van gelag (van vreugde)’ 2020: noem die hoë plekke ‘offerhoogtes.’

’n Hoogte (bāma) was gewoonlik ’n heilige plek op ’n heuwel met ’n altaar omring deur ’n heilige bos bome en
klippilare waarop die godin Astarte uitgekerf was. Die hoogtes waar Israel hulle onder groen bome op die armes se boklere
uitgestrek het langs die altare (Amos 2:8; 2 Kon 17:10) sal sonder mense wees. Dit suggereer hulle wegvoering in
ballingskap (Amos 5:27; 2 Kon 17:6), hoewel Amos nog nie weet watter volk die straf van die HERE oor Israel gaan
bring nie. Die tempels het hulle vir hulle afgode gebou by Bet-el, Gilgal en Dan met goue bulkalwers, in navolging van
die Baäldiens en Aäron se goue bulkalf (Eks 32:4). Israel noem die bulkalwers hulle God wat hulle uit Egipte uitgelei
het (1 Kon 12:28-32; Eks 32:4). Van die tempels gaan net ruïnes oorbly. Die koning moes reg en geregtigheid in Israel
handhaaf. In die huisgesin van Jerobeam is sy seun Sagaria, wat hom opgevolg het (2 Kon 14:29;15:8) voor die oë van
die volk doodgemaak (2 Kon 15:10). Die HERE sê die verlate maak van hulle altare, die verwoesting van hulle tempels
en die dood van Jerobeam II se nageslag is sy straf oor Israel wat hulle rug op Hom en sy wet gedraai het. Hy gaan self
hulle krom en verdraaide godsdienstige en staatkundige muur wat hulle gebou het, afbreek.

Skrywer: Prof Francois Malan

Hoofstukke 7-8

Die twee hoofstukke het vier gesigte van Amos met dieselfde boodskap, ’n verwerping van Amos as profeet en ’n aantal preke. ’n Vyfde gesig is in hoofstuk 9.

Sprinkane (die eerste gesig, Amos 7:1-3)

 7:1 ‘So het my Heer, die HERE, my laat sien en kyk! Hy is besig om ’n swerm sprinkane te vorm (yotsēr) aan die begin van die laat saaityd wat begin uitspruit. En kyk! dit was nogal die laat saaityd (lêqêsj) (2020: …net toe die saad van die lente opgekom het) ná (achad) die snysel (gizēj) van die koning. (LXX en kyk! ’n swerm (yētsêr) sprinkane kom uit die ooste, en kyk een (’êchad) sprinkaanlarwe (yêlêq), koning Gog (gog); Die Heer van die hele skepping, die HERE, die altydteenwoordige God van sy verbond met Israel, laat sy dienskneg Amos ’n beeld sien van sy voorneme om Israel te straf. Die gesig het Amos moontlik gesien nog voor sy vertrek na Israel. Amos die boer sien sprinkane kom. In Eksodus 10:12 is sprinkane die agtste strafplaag wat die HERE oor Egipte stuur. In Amos 4:9 het die HERE ook sprinkane belowe as straf op Israel se sonde. Die sprinkane kom egter op ’n tyd wat ’n baie groot bedreiging vir die oes en weiding inhou, aan die begin van die lente, voor die laat reëns kom. Dit kan die ganse plantegroei van die land uitroei. Dat die koning die reg gehad het om eerste te oes of gras te sny, staan nie direk in die Bybel nie. Vir die voorregte van die koning, vgl. egter 1 Sam 8:9-17. 7:2 Toe hulle die plante van die aarde klaar opgeëet het, het ek gesê: ‘My Heer, HERE, vergewe tog, hoe sal Jakob tog kan bestaan, want hy is klein.’ Nadat die sprinkane al die plante, gesaaides, weiding en die bome kaal gestroop het, wag daar hongersnood vir mens en dier. Amos tree in gesprek met die Heer van die heelal, die naam wat sy absolute verhewenheid aandui, en die altydteenwoordige genadige HERE. Amos tree in vir die afstammelinge van Jakob met wie die HERE sy genadeverbond gesluit het om Jakob se God te wees. Al wat Amos voor die HERE kan lê is Jakob se nietigheid, geen verdienste nie. In hulle trots het Israel sorgeloos gedink hulle is onkwesbaar. Teen die majesteit en mag van die HERE se toorn sien Amos hoe hulpeloos klein hulle is. Maar Amos weet hoe besorg die HERE oor die swakkes en hulpeloses is. So het Jesus ook aan die kruis gebid (Luk 23:34): ‘Vader vergeef hulle want hulle weet nie wat hulle doen nie’ en daarmee die tyd vir prediking en bekering geopen (Matt 28:19-20). 7:3 Die HERE het berou daaroor gehad. ‘Dit sal nie gebeur nie,’ het die HERE gesê. (LXX: ‘Wees spyt hieroor Here,’ en die HERE sê: ‘dit sal nie gebeur nie’). Op Amos se versoek verander die HERE sy besluit. Hy sal nie meer die sprinkane op die kwesbare tyd stuur om die plante te vernietig nie. Dit beteken nie dat Hy Israel vergewe het vir hulle oortredings nie, maar dat die HERE bereid is om die straf te verander op versoek van sy profeet. Israel het geen berou oor hulle sonde nie, maar hulle straf word uitgestel sodat Amos vir hulle kan gaan preek. So het die HERE sy plan om Israel te verdelg uitgestel op Moses se gebed (Eks 32:32-34 en 33:12-17), Lot uit Sodom gered op Abraham se versoek (Gen 18:17-33), reën gegee op Elia se gebed (1 Kon 18:42; Jakobus 5:16-18, ens.). Amos vertel vir die Israeliete hoe die HERE sy gebed om genade vir hulle verhoor het. Amos praat nie oor Israel se ondergang as iets wat hy uitgedink het nie, maar vanuit die HERE se persoonlike verhouding met hom; vanuit sy gesprek met die HERE wat hom as profeet geroep het en na sy profeet se versoeke luister en daarop reageer. Dit is die HERE, die Ek is, wat ook direk met Moses gepraat het soos ’n man met sy vriend (Eks 33:11). Abraham het in God geglo en daarom is hy ’n vriend van God genoem (Jak 2:23). So het Jesus ons geleer om persoonlik met God te praat as ‘Ons Vader’ (Matt 6:9). Vuur (die tweede gesig, Amos 7:4-6) 7:4 ‘So het my Heer, die HERE, my laat sien, en kyk! My Heer, die HERE, het tot ’n regstryd met vuur opgeroep. Dit het die groot oerwaters laat opdroog en sou ook die bewerkbare grond verteer. (LXX Die Here het vuur as straf geroep en dit het die bodemlose dieptes verteer en die Here se erfdeel verteer). Die sprinkane sou die lentegroei kom verteer. Die vuur kom as die hitte van die somerson wat die sonde van Israel in hulle reëntyd straf met ’n verskriklike droogte, wat waterbronne laat opdroog het en gesaaides gaan verskroei. Daar is ’n toename in die straf van die HERE. Die sprinkane sou opvreet wat weer kan uitspruit. Die vuur laat die onderaardse waterbronne opdroog en verbrand die landerye en weivelde. Die vuur is meer skrikwekkend as die sprinkane. Die Regter roep die nakomelinge van Jakob persoonlik op vir ’n regstryd. Genesis 7:11; 49:25 verwys na die fonteine wat uit die groot waters oopbreek, wat hier opdroog. In Deuteronomium 32:22 het die HERE gedreig dat Hy vuur sal stuur tot in die doderyk daaronder, wat ook die aarde se opbrengs sal verteer (vgl. Num 11:1 en Lev 10:2 waar die HERE vuur gestuur het). Die sewende plaag in Egipte was hael met donderslae en blitse tot op die grond (Eks 9:24). Die vuur van die HERE se toorn teen die eerste sewe nasies (Amos 1:3-2:5) bedreig nou ook vir Israel. In Mattheus 25:41 verwys Jesus na die ewige vuur wat vir die ongelowiges wag. In Lukas 17:29-30 vergelyk Jesus die oordeelsdag met die vuur en swael wat Sodom vernietig het, soos die gelykenis van die ryk man se lyding in die vuur van die doderyk in Lukas 16:23-24. Daarvan is Amos se gesig ’n vooruitskouing. 7:5 Maar ek het gesê: My Heer, HERE, hou tog asseblief op, hoe sal Jakob tog kan bestaan, want hy is klein.’ Soos Abraham die HERE weer en weer gevra het om Sodom te spaar (Gen 18:26-32), hou Amos aan om die HERE te vra om nie met sy plan voort te gaan nie. Amos vra nie weer dat die HERE moet vergewe nie, want die vorige keer het die HERE nie vergewe nie, maar net die straf uitgestel. Nou vra hy net dat die HERE nie moet voortgaan met sy plan met die verterende vuur wat Jakob tot stoppels sal verbrand nie. Hy maak weer staat op die HERE se barmhartigheid oor die swakkes met die verwysing na Jakob se kleinheid voor die magtige HERE. 7:6 ‘Die HERE het berou daaroor gehad. ‘Ook dit sal nie gebeur nie,’ het my Heer, die HERE, gesê. Soos met Abraham is die HERE lankmoedig met Amos se tweede versoek, en laat Hom ompraat deur sy gesant. Die gloeiende woestynwind word vervang deur ’n koel seewind. Dat die HERE van plan kan verander wanneer Hy daarom gevra word, getuig van die HERE se barmhartigheid, genade, lankmoedigheid, liefde en trou, sonder om iemand sonder meer vry te spreek, soos Hy Hom 660 jaar tevore aan Moses openbaar het (Eks 34:5-7).

Skrywer:  Prof Francois Malan