Ek oorweeg selfmoord – Kobus Kok

‘n Leser vra:

Ek worstel al ‘n geruime tyd (sedert my beste vriend en vertroueling se dood) met die idee van selfmoord en oorweeg dit sterk. Inteendeel ek neem myself kwalik omdat ek nie die aand van sy dood ook my lewe beëindig het nie. Ek het hom voorberei vir sy graf en ook begrawe. Ek is n kind van die Here en het totaal die lus om te lewe verloor. Mense het totaal en al hul rug op my gedraai na sy dood en het die kerk ook nie enige simpatie getoon nie, maar net veroordeling! Daar is vir my geen sin om verder te lewe nie. Sal God nog genade teenoor my betoon?

Antwoord

Prof Kobus Kok antwoord:

* Voel sleg, neerslagtig, moeg of moedeloos op ‘n gereelde basis

* dink aan selfmoord

* geniet nie meer die lewe nie, wil nie meer lekker dinge doen nie

* onttrek van mense

*swak selfbeeld

* verlaagde seksdrang

* slaap sleg

As jy hierdie goed in jouself erken, mag jy dalk reeds depressie hê, wat ek vermoed. God het ons geseën met baie goeie mediese dokters en dominees of sielkundiges wat jou op hierdie pad kan help. Gaan sien iemand Benzo, voor dit te laat is.

Skrywer: Prof Kobus Kok

God had one son on earth without sin, but never one without suffering (Augustinus).

Martin Luther se donker oomblikke

Martin Luther het ook sy donker tye gehad. Dan het hy hom vir dae lank toegesluit. Sy familie het alle gevaarlike implemente verwyder, want hulle was bang dat hy homself sou seermaak. Te midde van een van hierdie tye het sy vrou, Katharina, haar rouklere aangetrek Toe sy Luther se kamer inkom, was Luther ontsteld. Hy wou weet wie gesterf het Sy antwoord dat niemand dood is nie, maar dat hy so optree dat sy gedink het God is dood.

Gelowiges is nie van terneergedruktheid of depressie vrygestel nie al strewe hulle na die dinge daarbo waar Christus is (Kolossense 3:1). In 1 Korintiërs 7:6 sê Paulus dat hy neerslagtig is. Die bekende prediker Spurgeon het sy gemeente geskok toe hy van die kansel sê: “I am the subject of depressions of spirit so fearful that I hope none of you ever get to such extremes of wretchedness as I go to.” John Donne noem dit “the damp of hell.” Depressie is al genoem “die verkoue van die siel,” want vroeër of later kry almal dit.

Gelowiges moet versigtig wees hoe hulle mense met depressie hanteer. Moenie vir hulle preek nie, moenie vir hulle sê dat hulle geloof te min is nie. Wees net daar as hulle jou nodig het.

The greatest contest between God and us is whose will shall stand: God’s will, or ours? —Thomas Manton

Depressie kan bedrieglik wees

Depressie is dikwels bedrieglik. Donker wolke pak saam en hang oor jou; jy voel gedurig ongemaklik. Soms is dit reaktief – jou reaksie op negatiewe gebeure of omstandighede; dikwels is daar geen oorsaak nie. Jy wonder net: Waarheen het al die vreugde verdwyn?

Randy Alcorn, bekende skrywer, het self deur sulke donker periodes gegaan. Sy woord van hoop is: God is met jou ook daar in jou depressie. Moenie wag tot die depressie eers verby is voor jy vir God soek nie. Hy wag nie vir jou om eers jou depressie af te skud voordat Hy die pad saam met jou sal loop nie – Hy wil saam met jou loop midde in jou depressie.

Tydens die periodes van depressie het Alcorn geleer om op God se genademiddels – die Bybel, gebed en die ondersteuning van medegelowiges – te leun. Terselfdertyd moet jy aan al God se beloftes nadink – veral dié in Romeine 8: Maar in al hierdie dinge is ons meer as oorwinnaars deur Hom wat vir ons liefhet (vers37); Wie kan ons van die liefde van Christus skei (vers 35).

Alcorn gee ook leiding aan diegene wat mense met depressie bystaan.  Moenie die oorsake oorvereenvoudig nie en moenie met ‘n lesing begin nie. Van die bekendste gelowiges het deur die diepste depressie geloop – soos Charles Spurgeon. Wees geduldig; bewys liefde; luister; woorde gevul met genade. Hierdie is almal instrumente van God wat met groot vrug gebruik kan word om genade te betoon in een van die lewe se aakligste seisoene.

What creation needs is neither abandonment nor evolution but rather redemption and renewal, and this is both promised and guaranteed by the resurrection of Jesus from the dead – N. T. Wright

Depressie, angsversteurings en die kerk

Depressie en angsversteurings is moeilike onderwerpe vir Christene om te hanteer. Dit is nie net moeilik omdat die siektes ingewikkeld is en op baie maniere kan voordoennie, maar ook omdat die perspektief oor geestesongesteldhede deur die kerk wissel. Dit geld natuurlik nie net vir die kerk nie, maar geld eintlik dwarsdeur ons kultuur. Baie van die wanopvattings in die kerk oor hierdie toestande is omdat ons hulle geestelik wil verstaan. Christene wat dit baie goed bedoel, kry dit net verkeerd.

As die kerk oor hierdie toestande wil praat, is daar ‘n paar aspekte wat ons in gedagte moet hou:

• Depressie is nie wat die kerk dikwels dink en sê dit is nie

Dit is nie ‘n karakterdefek of geestelike versteuring of emosionele wanfunksie nie. Uiters belangrik: dit is nie ‘n keuse nie. Om vir iemand te sê depressie is weens ‘n gebrek aan geloof is katastrofies. Geloof in God se vermoë om te genees is belangrik, maar om mediese en psigiatriese behandeling te weier is net so erg as om medisyne te weier vir iemand wat fisies siek is. Ons hoor soms dat kerkmense depressie aan demone toeskryf. Depressie is ‘n werklikheid en het baie oorsake.

• Geestesongesteldhede is nie sonde nie

Dinge soos fisiese mishandeling en dwelms kan sekerlik bydra tot depressie – en baie ander siektetoestande. Al wat gebeur as ons depressie as sonde sien, is vervreemding. Dit verhoed dat mense behandeling soek. Baie Christene mag op baie ongesonde maniere reageer as die basiese oorsaak geïgnoreer of misverstaan word.

• Die Bybel gee nie vir ons maklike antwoorde nie

Die Bybel is vol wysheid en bemoediging vir depressielyers, maar “moenie vir jou bekommer nie,” gaan nie juis help nie. Dit kan mense laat glo dat hulle nie vir God gehoorsaam nie. Hiermee gooi jy petrol op die vuur. Selfs Dawid sê dat hy vergeet is asof hy reeds dood is. Erge depressie kan nie beskryf word nie. Moet nooit ‘n versie wat jy uit sy konteks geruk het, gebruik om mense mee te troos nie.

• Angs en depressie lyk nie soos ons dikwels dink hulle moet lyk nie

Mense met depressie leer om hulle simptome weg te steek – selfs vir geneeshere. Hoekom? Omdat daar steeds ‘n stigma aan hierdie ongesteldhede gekoppel word. Kerke vermy dikwels die onderwerp. Gemeentes moet mense met hierdie siektetoestande bemoedig en ondersteun.

• Sterk gemeentes maak nie depressie reg nie

Christus, die groot geneesheer het gekom om siek mense gesond te maak. Die kerk, as sy liggaam, moet die gemeenskap lei om dieselfde te doen. Die stigma gekoppel aan depressie, selfs in die kerk, verhoed dat mense leiding en ondersteuning by die kerk soek. Die kerk het dikwels nie die toepaslike raamwerk of personeel om hierdie toestande te hanteer nie. Pastorale personeel neig om in alle gevalle vir ‘n geestelike oplossing te soek. Ongelukkig is die kerk soms veroordelend teenoor hierdie mense – wat hulle net wegjaag.

Genesing kry ons in ‘n gemeenskap wat bid en liefde bewys en werklik probeer om hierdie toestande te verstaan en dan ‘n positiewe reaksie ontwikkel

Die bedoeling van alle gemeentes is waarskynlik goed. Maar soos die res van die samelewing waninterpreteer die kerk dikwels hierdie toestande en reageer op so ‘n manier dat die toestand vererger