Jesus tot trane beweeg (11:28-37)

Jesus tot trane beweeg (11:28-37) – Francois Malan

11:36-37 Die vyandiggesinde Jode probeer Jesus se trane verklaar. Party meen dit is ‘n bewys van die liefde tussen Jesus en Lasarus. Ander verwyt Hom dat Hy nie die siek Lasarus gesond gemaak het nie, en nou uit frustrasie huil. Daarmee werp hulle twyfel oor Jesus se mag om te kan red. Later, met sy intog in Jerusalem, huil Jesus hardop oor die onbekeerlikheid van die stad se mense, dat hulle blind is vir Hom wat vir hulle vrede bring en nie besef dat God gekom het om hulle te red nie (Lukas 19:41-44). Die Jode besef nie dat Jesus oor hulle huil en nie oor Lasarus nie (vgl. die rede vir sy gebed in 11:41).

 

Skrywer: Prof Francois Malan

 



Jesus is die opstanding en die lewe (11:17-27)

Jesus is die opstanding en die lewe (11:17-27) – Francois Malan

het reeds opgestaan en het deel geword van die ewige lewe in jou verhouding met God, die Ek is, wat die opstanding en die lewe is. En jou verhouding met Jesus word nie deur die aardse sterwe beïnvloed nie. Jesus vra vir Marta: ‘glo jy dit?’ Dit is noodsaaklik dat Marta dit te begryp en Jesus te vertrou, voordat sy reg sal verstaan wat Jesus nou gaan doen.

 

Skrywer: Prof Francois Malan

 



Die sewende wonderteken: die opwekking van Lasarus

Die sewende wonderteken: die opwekking van Lasarus – Francois Malan

(11:1-54)

Die skrywer bied die dood en opwekking van Lasarus aan as die laaste van die wondertekens van Jesus wat al die voorafgaande tekens en gesprekke tot ‘n klimaks bring en die dood en opstanding van Jesus, sy grootste wonderteken, verhaas en suggereer.

Die dood van Lasarus (11:1-16)

11:3 In hulle nood laat die susters vir Jesus weet van sy siekte in die hoop dat die Geneser van siekes iets sal doen, en verwys na Jesus se besondere band met die gesin (vgl. Jesus se besoek aan hulle in Lk10): ‘hy vir wie U liefhet (fileoo liefhet as vriend)’. Daaruit blyk dat hy ‘n gewaardeerde volgeling van Jesus was.

11:7 Toe die regte tyd daarvoor kom om die heerlikheid van God te openbaar deur ‘n dooie wat reeds vier dae dood sal wees, roep Jesus sy dissipels om saam met Hom terug te gaan Judea toe.

 

Skrywer: Prof Francois Malan

 



Die Jode beskuldig Hom van godslastering (10:31-39)

Die Jode beskuldig Hom van godslastering (10:31-39) – Francois Malan

10:33 Dood deur steniging is die straf vir godslastering (Lev.24:16). Godslastering is nie ‘n sonde van die daad nie, maar van die woord. Daarom verklaar hulle dat hulle Jesus nie oor ‘n goeie daad wil stenig nie – indirek ‘n erkenning dat Hy ‘n goeie daad gedoen het, selfs op die Sabbat in hoofstukke 5 en 9 – ‘maar oor godslastering, omdat jy, wat ‘n gewone mens is, jou as God voordoen’ (vgl. 5:17,18 en Jesus se antwoord daarop in 5:19-30, ‘n eenheid nie in selfverhoging nie, maar wat van die Vader af kom). Hulle begryp dat Jesus, wat in die gestalte van ‘n gewone mens verskyn het, besig was om deur sy woorde en werke te openbaar dat Hy die Seun van God en ook God is (vgl. 1:1). Maar in plaas daarvan dat hulle die goddelike waarheid van Jesus se selfopenbaring in geloof aanvaar, verwerp hulle dit as godslastering, en daarmee vir Jesus as hulle verwagte Messias.

Jesus trek terug na die Oos-Jordaanse gebied (10:40-42)

10:40 Jesus trek Hom terug na Perea, Oos van die Jordaan (in die gebied van Herodes Antipas, wat Johannes die Doper se kop laat afkap het, Mk 6:27-28), waar Johannes vroeër gedoop het en die openbare bediening van Jesus begin het (1:28 in Betanië). Met hierdie verwysing wil die skrywer die beginpunt en die afsluiting van Jesus se selfopenbaring aan die Jode aandui. Daar het Johannes Hom al aangewys as die Lam van God wat die sonde van die wêreld wegneem, dat Hy reeds voor Johannes bestaan het, met die Heilige Gees doop, as die Seun van God (1:29-34). Die goeie Herder is daar reeds aangewys as die Lam. Jesus die Gesalfde priester is ook die offerlam. Hy vertoef minstens ‘n paar maande in daardie omgewing.

 

Skrywer: Prof Francois Malan