Die sesde wonderteken – die genesing van ‘n blindgeborene op die sabbat (9:1-41) – Francois Malan

sien egter ‘n man wat van sy geboorte blind was, raak.

9:2 Volgens die opvatting van daardie tyd was siekte die straf vir sonde, en kon die oortredings van ouers straf oor hulle kinders en kleinkinders bring (Eks.20:5). Daarom aanvaar die dissipels dat die man se blindheid ‘n straf is, maar was dit sy eie of sy ouers se sonde? [Die rabbi’s het uit die voorgeboortelike stampery van Rebekka se tweeling (Gen 25:22) die moontlikheid van sonde voor geboorte afgelei].

9:3 Jesus wys die vrae na die oorsprong van die siekte af, en wys na die einddoel van die siekte, nl. dat die werke van God deur die blindgeborene aan die lig kom. Die genesing sal ook bewys Jesus is die ‘Ek is’, die God van die voorvaders (8:58). Die Here maak siende of blind (Eks. 4:11).

[Die maak van klei is deur die kerkvaders verbind aan die skepping van die mens uit die stof van die aarde (Gen.2:7). Ireneus het daarop gesê: dit wat die Kunstenaar – die Woord – uitgelaat het om in die moederskoot te vorm het Hy in die openbaar voorsien, sodat die werke van God in Hom tot openbaring kom.]

Prof Francois Malan

Jesus is groter as Abraham en die profete (8:48-59) – Francois Malan

8:49 Jesus ignoreer die skimp dat Hy ‘n Samaritaan is – Hy het immers ook vir die Samaritane gekom (4:40-42). Maar die beskuldiging dat Hy ‘n duiwel het, word weerlê deur sy woorde en dade, nl. dat Hy die wil van sy Vader doen en daardeur die Vader eer. Maar hulle verwerp sy woorde en doen Hom oneer aan met hulle belediging, en daarmee ook aan God, sy Vader.

het die ewige lewe). Vir die Jode is dit andermaal ‘n uitnodiging om Jesus te aanvaar as die Woord van God

Skrywer: Prof Francois Malan

Kinders van Abraham en kinders van die duiwel (8:41-47) – Francois Malan

8:42 Hulle aanspraak word egter verwerp. As God hulle Vader sou wees, sou hulle dadelik erken het dat Jesus van God af kom, deur God gestuur is, en Hom liefhê in stede van Hom te haat. Jesus beklemtoon weer dat Hy nie uit sy eie na hulle toe gekom het nie, maar deur God gestuur is. As hulle God se Gestuurde haat en wil doodmaak, verwerp hulle God ook, en kan hulle geensins geestelike kinders van God wees, ten spyte van hulle daaglikse belydenis van hulle verbintenis aan een God. Hulle verhouding teenoor Jesus loën hulle belydenis.

[In 2:24 van die apokriewe boek Die wysheid van Salomo’, geskryf in 40 v.C., staan bv. ‘deur die duiwel se jaloesie het die dood in die wêreld ingekom’].

Skrywer: Prof Francois Malan

Die waarheid maak vry (8:30-40) – Francois Malan

8:30 Baie van die mense, wat geluister het hoe Jesus die Jode op verskillende maniere probeer oortuig het van sy verhouding met die Vader, het begin om in Hom te glo. Hy is self die inhoud van sy prediking. Dit gaan om vertroue in Hom, dat Hy deur God gestuur is, dat wat Hy sê die waarheid en die regte lewenspad is, en dat jy jou lewe aan Hom oorgee as jou Here en Leidsman, as jou God vir wie jy lewe. Hy is die ware openbaring van God wat met genade en waarheid na die wêreld gekom het (Jn 1:14,17).

8:31 Hulle het begin glo, maar nou kom die vermaning: hulle moet bly in sy woord, voortlewe in sy woord. Dit is die hoofsaak vir die gelowige, en ‘n kenteken van ‘n ware gelowige: ‘n vasberadenheid om te lewe volgens die woord van Jesus deur getrou daarna te luister (en te lees), dit te oordink en daarvolgens op te tree. Dit word in 15:7 beskryf: As julle in my bly, en my woorde in julle – ‘n lewe te lei wat in Christus bly, wat moontlik is met Christus in ons. Dit vra ‘n voortgaande innige persoonlike gemeenskap met Jesus, soos die dissipels wat saam met Hom gewandel het.

8:33 Die Jode se antwoord toon weer ‘n dubbele misverstand – oor wat waarheid is (bespreek in 18:34-36), en wat dit beteken om ‘n kind van Abraham te wees (bespreek in 18:37-40). Was kinders van Abraham nog nooit iemand se slawe nie? – 400 jaar in Egipte? 70 jaar in Babel, en nou onder die Romeinse regering? Die Jode spog: ons is die saad (nageslag) van Abraham! Die rabbi’s het verkondig dat besnedenes, as kinders van God se verbond met Abraham, nie afgaan in Gehenna nie, want die verdienstes van Abraham bedek al hulle oortredings van die wet. Hulle reken dat hulle God se wet en al sy beloftes het, en daarom nog nooit innerlik onder vreemde jukke gebuig nie. Daarom beskou hulle hulself as vry. In die vorige hoofstukke is telkens na Moses verwys. In hoofstuk 8 word teruggegryp tot by Abraham.

Skrywer: Prof Francois Malan