Geloofsekerheid – Jan van der Watt

Sannie vra:

a) In watter boek in die Bybel kom die woord GELOOFSEKERHEID die meeste voor.

b) Die DIE BOEK VAN DIE LEWE, hoeveel keer kom dit voor in die Bybel.

c) Hoeveel keer sal jou naam uitgewis word uit die Boek van die Lewe.

Antwoord

Prof Jan van der Watt antwoord:

a) Die term ‘geloofsekerheid’ is nie eintlik ’n woord wat in die Bybel gebruik word nie, maar is ’n konsep, met ander woorde, dit is ’n tema wat op verskeie maniere in die Bybel uitgedruk word. Johannes sal byvoorbeeld sê, jy het die ewige lewe wat beteken dat jy vir ewig in God se familie sal leef. Daarvan kan jy seker wees, want niemand kan jou uit die hand van die Vader of Seun ruk nie (Joh 10:28-30). Dit geld vir elkeen wat opreg in Jesus glo (Joh 6:27-29). Paulus sal byvoorbeeld in Kol 2:9-15 met ’n beeld sê dat jou ou mens dood en begrawe is en jy saam met Jesus opgewek is in ’n nuwe lewe. Jy het nou die volheid van God. Dit is God se belofte aan jou. Weereens is die vereiste dat jy vas moet staan in die geloof (Kol 1:21-3). Geloofsekerheid as tema is dus gebaseer op die belofte van God in die Bybel dat as jy in Hom glo (met Hom in verhouding tree), jy seker kan wees Hy sal sy belofte nakom en jy sal vir ewig sy kind bly.

b) Verwysings na die boek van die lewe kom op die volgende plekke voor: Ps 69:29; Fil 4:3; Open 3:5; 13:8, 17:8; 17:8; 20:12, 15; 21:27; 22:19. Dit sinspeel op die gebruik in die ou tyd (soos vandag ook) om rekords te hou. Stede het byvoorbeeld rekords gehou van die mense wat in die stad bly sodat daar nie sommer vreemdes daar kan intrek of ander kan aanspraak maak op die regte van die stad  nie. Die boek van die lewe bevat almal se name wat die ewige lewe het.

c) In net twee plekke in die Bybel word daar gepraat van name wat uit die boek van die lewe uitgewis kan/ gaan word, naamlik, Ps 69:29 en Open 22:19. In Ps 69:29 wens die skrywer van die Psalm (Dawid) dit vir sy vyande toe wat hom sleg behandel. Soos hierbo genoem, was daar boeke in die ou tyd waarin die name van mense geskryf was ter wille van die administrasie. Name kon daaruit verwyder en toegevoeg word – Dawid bid hier dat sy vyande ‘gestraf’ word deurdat God hulle name uit die boek verwyder. In Open 22:19 het ons ‘n ‘vloek’ wat uitgespreek word teenoor enigiemand wat probeer om iets aan Openbaring te verander. Destyds was daar nie drukperse nie en die boeke is met die hand oorgeskryf. Dit was dus maklik om dit te verander en dan het al die mense wat die boek gekry het, dit afgeskryf, sodat die veranderinge dan verder versprei word. Dit was dus algemeen in die ou tyd dat skrywers sulke ‘vloeke’ aan die einde van hulle boeke gesit het, sodat mense ontmoedig is om enigiets te verander. Die waarskuwing is dus in Open 22:19 dat niemand dit moet waag om iets te verander nie, wat die Here sal dan met hom afreken.

                Kom ons by die res van die verwysings na die mense wie se name in die boek van die lewe geskryf is, is daar geen verwysing na die moontlikheid dat daardie mense se name uit die boek van die lewe weggeneem sal word nie. In al die gevalle gaan dit om mense wat regverdig is en gelowiges is. Op 3:5 sê immers dat hulle name nooit uitgewis sal word nie.

                Dus, die boodskap van Openbaring sê dat die name van gelowiges nie een maal uit die boek van die lewe uitgewis sal word nie. Die gevalle wat daarvan praat dat die name uitgewis kan word gaan oor ’n wens vir die vyand (Ps 69) en ’n waarskuwingsvloek (Open 22:19). Dat die uitwissing van ’n naam ’n moontlikheid is, is so, maar dit is nie waar van die regverdiges, die gelowiges nie. Die Bybel sê nêrens dat hulle name uitgewis kan of gaan word nie.

Skrywer: Prof Jan van der Watt




Die krag van God – Prof Jan van der Watt

Wille vra:

My geloof hang nie af van my emsosies nie, dit besef ek, maar daar is ʼn amperse tamheid in my geloofslewe. Ek lees gereeld Bybel en is n gereelde kerkganger. Ons het 2 skitterende predikante,maar tog is daar n lusteloosheid wat intree. Daar is begrippe wat ek nie mooi verstaan nie. Een begrip is Krag- God se krag. As ek aan krag dink dan is dit die krag wat n mens het om iets swaar op te tel, of die krag van elektrisiteit, of die krag van ‘n vliegtuig se enjins om dit in die lug in te kry . My vraag is, is die woord “dynamis tou Theou” reg vertaal? Hoe ervaar n mens die krag van God en hoe help dit my? Word n mens bewus daarvan of is dit maar net “ek glo dit is so “? Die tweede begrip wat ek nie verstaan nie is “Christus is in my.” Hoe ervaar n mens dit , wat gebeur met my of is dit maar net ‘n geloofskwessie, in die as ons sê Sy Gees is in my – verwys dit na hoe ek dink en optree op grond van wat ek in die Bybel lees? My laaste vraag is hoe raak ek van die tamheid ontslae, veral as werksdruk en spanning somtyds bomenslik raak ? Ek dink as n mens die goed nie mooi verstaan nie is dit seker n teëlaarde vir dit wat ek ervaar.

Antwoord

Prof Jan van der Watt antwoord:

Hier is verskeie vrae, naamlik, oor die krag van God, oor die konsep ‘Christus in my’ en oor hoe die ‘Gees in my is’ (hieroor is baie inligting op ons webwerf, ‘Bybelkennis.co.za – kyk gerus daar en as dit nie bevredig nie, laat gerus weer weet watter spesifieke probleme jy nog het). Die drie vrae hang saam met die vraag oor die traagheid wat soms in mens se geloofslewe kan ontstaan.

1) Die krag van God. God is die almagtige God,wat natuurlik beteken dat sy krag alle krag oorskrei. Die Griekse frase dynamis tou Theou word inderdaad reg vertaal as die ‘krag van God’ (bv. Hand 8:10). Die tema ‘krag van God’ is ’n groot tema in die Bybel en kan nie in ’n kort stukkie soos hierdie volledig bespreek word nie. Ek wil alleen maar een voorbeeld gee van hoe Paulus in Filippense die teenwoordigheid van God se krag in sy lewe vir ons beskryf.

            Paulus het die brief aan Filippi uit die tronk geskryf (1:13, 14) en dit het nie met hom goed gegaan nie. Dit lyk selfs of hy vir sy lewe vrees, want hy het mooi oor die dood nagedink (1:20-22). Tog is dit ‘n brief van vreugde waarin Paulus uitroep: ‘Verbly julle altyd in die Here; ek herhaal, verbly julle’ (4:4). Dus: ten spyte van sy swaarkry ervaar hy vreugde en blydskap. Waarom? Die antwoord gee hy in 4:13: ‘Ek is tot alles instaat (sien vir alles kans – Die Boodskap) deur Hom wat my krag gee’. Met ander woorde, dit is die Here se krag wat hom deur al die moeilikhede en swaarkry dra. In die direk voorafgaande vers (4:12) vertel hy hoe hy die hele spektrum van die lewe ervaar het (die goeie en die slegte, om baie of min te hê), maar nogtans sien hy vir alles kans/ sal deur alles kan verdra (wat die betekenis van ‘tot alles instaat’ beter uitdruk). Op ’n manier ervaar hy dus die Here se krag en dit hou hom staande, kom wat wil. Hoe beskryf hy die werking van die Here in Hom?

            In die direk voorafgaande gedeelte kry ons sy antwoord (4:4-9). Dit lê in sy noue verhouding met die Here. Hy sê dat in die geval van besorgdheid (oor die lewe) moet mens met die Here gaan praat (in gebed en smeking). Met ander woorde, mens moet openlik met die Here gaan praat. Dan kom daar ’n belangrike woordjie by: ‘met danksegging’, met ander woorde, terwyl jy nog vra (en voordat jy gekry het) moet jy al dankie sê) omdat jy weet die Here sal jou gebed verhoor en vir jou dit gee wat die beste is. Hierdie woordjie ‘dankie’ druk dus jou geloof en vertroue in die Here uit dat Hy naby is (4:5) en sal reageer soos wat Hy dink die beste vir jou is. Geloof is dus inderdaad ’n inherente deel van hoe God se krag werk. Jy moet op Hom vertrou want dit sal jou ook instaat stel om sy werkinge in jou lewe raak te sien.

            Maar dankie sê is nie die einde van die storie nie – ’n mens kan dan wegstap met vreugde at jy nie kan verstaan nie – dit gaan jou verstand te bowe. Die vreugde is nie omdat alles dadelik verander nie, maar omdat jy weet dat jou lewe in die hande van Jesus is. Hy sal jou bewaar. Dit is juis hierdie bewustheid van die nabyheid van Jesus waaruit jy jou krag kan put – die wete dat jy naby is.

            Dus die krag is nie soos elektrisiteit wat jou spiere groot maak en jou instaat stel om berge te versit nie. Die krag waarvan die Bybel praat is krag wat in jou begin werk as jy jou lewe al meer in die hande van Jesus plaas en dinge soos Hy begin sien en verstaan. Jy  moet inderdaad op Hom vertrou. Dit sien mens ook as Paulus in Ef 6:10-20 waar die wapenrusting van God bespreek word – dit gaan deurgaans daarom om in gebed en deur die Gees naby aan Jesus te bly.

            Die vraagsteller is dus reg: dit gaan om geloof in Jesus, om die voortdurende soeke na sy teenwoordigheid wat jou instaat stel om deur alles nie moed te verloor nie, maar staande te bly.

2) Die konsepte van ‘Christus in my’ en natuurlik ‘ek in Christus’ kom op baie plekke in die Nuwe Testament voor en word die ‘immanensie van Jesus’ genoem. Die is veral in Paulus se briewe aan die Efesiërs en Kolossense asook in Johannes waar die konsep sterk funksioneer. Die feit dat die Bybel sê dat Christus in ons is en ons in Christus (vgl. bv. Joh 15:1-8 as voorbeeld) wys dat mens nie hier op ’n fisiese manier moet dink nie. Iemand kan tog nie fisies in iemand anders wees en omgekeerd nie.

            Dit gaan hier om dit waarvoor Jesus staan en wat Hy vir ons kom gee het. As die Bybel sê dat Christus in ons is beteken dit dat sy krag, sy gawes, dit wat Hy bied in ons is, met ander woorde deel van ons is (lees bv. hoe Paulus beskryf wat Jesus vir ons gee in Kol 2:9-15) . Daarom kan gesê word dat ons ook in Christus is: want ons deel aan al hierdie gawes, krag en teenwoordigheid. Dit is nie ons s’n alleen nie, maar ons deel daaraan (ons is daarIN).

Skrywer:  Prof Jan van der Watt




Basiese geloofsvrae

. —C.H. Spurgeon

Basiese geloofsvrae

Almal het ‘n afrigter nodig – selfs wêreldklas atlete. In ‘n sekere sin is ons geestelike atlete. Terwyl ons dan so ‘n groot skare geloofsgetuies rondom ons het, laat ons elke las van ons afgooi, ook die sonde wat ons so maklik verstrik, en laat ons die wedloop wat vir ons voorlê, met volharding hardloop, die oog gevestig op Jesus, die Begin en Voleinder van die geloof.  Ter wille van die vreugde wat vir Hom in die vooruitsig was, het Hy die kruis verduur sonder om vir die skande daarvan terug te deins, en Hy sit nou aan die regterkant van die troon van God (Hebreërs 12:1 – 2). Om goed te kan hardloop het ons aanmoediging en wysheid nodig. Dit kry ons in God se woord. Hierdie proses van afrigting en oefening noem ons dissipelskap.

 

 

As ons ons aanmoediging en wysheid in God se woord kry, hoe benader ons sy woord?

1.Luister. Luister na wat die woord vir ons sê. Ons kry daar waardevolle inligting waarop ons ons geloof kan bou.

2.Absorbeer. Dink na; prosesseer wat jy gehoor het – veral nuwe konsepte. Sit rustig; laat jou gedagtes fokus op die noodsaaklikste elemente wat jy gedurende die eerste stap gehoor het.

3.Interaksie. Sit saam met ander en bespreek wat gehoor is. Dit versterk verder die waarhede wat jy gehoor het. In hierdie stap kom ons agter hoe goed ons die waarhede verstaan het.

 

Ek gaan ‘n hele aantal blogs spandeer om na sekere basiese geloofsvrae te kyk. Volgende keer gaan ons na vryspraak kyk




Geloofsvrae: Die ewige lewe op die nuwe aarde

Geloofsvrae: Die ewige lewe op die nuwe aarde – Adrio König

Die ewige lewe op die nuwe aarde

Die ewige lewe is ‘n omvattende begrip vir die toekoms van die kinders van God. Daar is aansluiting by ons huidige lewe, en tog ook ‘n sprong in die onbekende in. Dit is lewe – dit ken ons. Maar dit is ewige lewe – dit ken ons nie.

Ons gaan anders lewe

Ons toekomstige lewe saam met God en Christus op die nuwe aarde sal nie heeltemal anders wees nie. Trouens ondanks die apokaliptiese beelde wat veral die boek Openbaring kenmerk, en wat ons tereg huiwerig maak om alte presies oor die toekoms te dink, is die vooruitsig wat die profesieë skep eerder dié van verlange en entoesiasme as van huiwering en skrik. Paulus roep die gelowiges op om mekaar moed in te praat en te versterk met die boodskap van Christus se koms, en Hy praat van die skepping wat ‘n brandende verlange het dat alles opgeklaar sal word (1Tes 4:18; 5:11; Rom 8:19). Die Een wat kom, is immers nou reeds deur die Gees by ons, en ons leef nou reeds in Hom en saam met Hom, netsoos Hy in en saam met ons leef. Die Een wat kom, is ons Verlosser en broer (Rom 8:29). Saam met die Gees roep die bruid Jesus toe: `Kom!’ (Open 22:17) En Johannes sê selfs dat ons nou al deel het aan die ewige lewe (3:36).

Op ‘n nuwe aarde

Net so is ook die nuwe aarde wat ons verwag, nie ‘n ander, vreemde aarde nie. Dit is hierdie aarde wat nuutgemaak word en genees word van al die seer wat ons sonde en die aanslae van die Bose gebring het. Daarom is die beelde in Open 21-22 so realisties en getrou aan ons gewone lewe, maar dan ons gewone lewe vry van die druk en seer. Die nuwe Jerusalem is ‘n stad van edelgesteentes, strate van goud, ‘n rivier met kristalhelder water met die boom van die lewe wat nie net elke jaar nie, maar elke maand vrugte dra! God bly getrou aan sy skeppingsdoel: om met mense op aarde in liefdesgemeenskap te leef sodat hulle Hom kan dien en prys.

Daarom hoef ons nie te huiwer oor die toekoms nie. Die beelde is uitnodigings. Dit skep ‘n verlange wat vergelyk word met ‘n bruid wat uitsien na haar troudag.

Natuurlik is dit nie dieselfde lewe as waaraan ons gewoond is nie. Maar wat anders is, is dat die sonde, lyding en ellende weg is, die bedreiginge waarvan die ou aarde en ons huidige lewe vol is, die trane en smart en dood, die nag, alles wat onrein en losbandig en vals is, die see as die ou simbool van die dreigende chaosmagte wat God se skepping en ons lewe probeer verwoes (Open 21:1,4,8,27; 22:5).

Uitgenooi om aan God se lewe deel te neem

Die ewige lewe is die lewe van God, die lewe waarmee Hy Christus uit die dood opgewek het, die lewe waarin Hy ons laat deel deur ons deur die doop en die geloof in Christus in te lyf.

Daarom beteken ewige lewe ook nie net ‘n lewe wat nooit sal ophou nie. Dit sal in werklikheid ‘n verskrikking wees om vir ewig te lewe as ‘n mens in sonde en smart en ellende leef, bedreig deur duisend magte. Ewige lewe is ‘n bepaalde kwaliteit van lewe, verheerlikte lewe, lewe wat die dood – en daarom die siekte en pyn en smart en broosheid – agter die rug het, die opstandingslewe van Jesus waaraan ons in werklikheid nou reeds deel het!

In ‘n sekere sin het ons dus noual deel aan die ewige lewe. Veral Johannes verkondig dit dikwels in sy evangelie en in sy eerste brief. Dit is deel van ‘n neiging by hom om dit wat die ander apostels in die toekoms verwag het, in die hede in te trek. Christus is van die begin af verheerlik, die oordeel vind noual plaas, die dooies hoor noual die stem van die Seun van God (Joh 1:14; 12:23ev,31; 5:25). Dit bring die ewige lewe nog nader aan ons. Ons belewing van ons gemeenskap met die Here, hoe gebrekkig ookal, gee ons dus tog nou reeds iets van ‘n idee van wat vir ons wag.

Dis ons verwagting!

Twee beelde word in Openbaring gebruik om meer inhoud te gee aan ons verwagting van die ewige lewe. Ons sal God dien, en ons sal saam met Hom regeer.

  1.  ‘n Lewe van diens

Ons lees: `en sy dienaars sal Hom dien’ (Open 22:3). Met die eerste oogopslag lyk dit na ‘n toutologie, maar die ironie is dat dit in werklikheid ‘n verrassing is. Dit mag vanselfsprekend lyk dat dienaars dien, maar die ironie is dat dit nog nooit regtig konsekwent en voluit gebeur het nie. Hoe ontrou en belangeloos is sy dienaars nie al vir eeue nie: die volk Israel, die kerk.  Wat ‘n heerlike ervaring vir God om na uit te sien, dat ons Hom uiteindelik sonder voorbehoud en traagheid sal dien soos dit altyd gehoort het maar nooit gebeur het nie. Nogeens die onbegryplikheid van die sonde! (40) En hoe heerlik sal dit nie vir sy diensknegte wees nie: om uiteindelik sy kinders te wees sonder slegte gewetens, sonder om elke keer te moet vra om vergifnis van ons sonde en om meer liefde vir Hom.

  1.  Ons sal saam met Hom regeer

Maar ons sal ook saam met Hom as konings regeer (Open 5:10; 19:4,6; 22:5). Dit bring opnuut ‘n besondere trek van ons toekomstige lewe saam met Hom na vore: die nabyheid tussen God en sy kinders. Daar loop ‘n lyn deur die Bybel: ons is as sy beeld geskep, dus naby Hom, iets soos Hy, in staat om iets van sy lewe in ons lewe te reflekteer. Verder word daar deurgaans in mensvormige terme oor Hom gepraat, en as Hy Homself ten volle wil openbaar, word Hy ‘n mens, en uiteindelik gee Hy ons deur die doop en die geloof deel aan Jesus se opstandingslewe, daarom moet (en kán) ons aan Hom gelyk wees en selfs noual volmaak wees soos Hy! En uiteindelik lees ons dat ons sal `deel kry aan die goddelike natuur’! (2Pet 1:4) Ons kry werklik deel aan die lewe van God!

Dit beteken nie dat ons sal ophou om mense te wees en Gode sal word nie. Daar staan nog altyd dat ons as sy dienaars Hom sal dien. Ons bly minder as Hy. Ons bly mense terwyl net Hy die ware God is. Die beeld kan nooit die werklikheid word nie. Maar die beeld gee iets weer van dit wat afgebeeld moet word.

So bereik God dan op die ou end tog sy doel: om ons God te wees wat vir ons verantwoordelikheid neem (wat Hy altyd was), en dat ons as sy volk Hom alleen sal dien, liefhê, prys en eer. Hy doen dit terwyl Hy getrou bly aan sy skeppingsdoel: ons bly mense – nuutgemaakte en verheerlikte mense; die aarde bly ons woonplek -‘n nuutgemaakte en verheerlikte aarde.

 

Mense wonder dikwels oor verskeie aspekte van die Christelike geloof. Fokus op 300 Geloofsvrae deur prof Adrio König is ʼn baie nuttige naslaanwerk wat ʼn verduideliking van 300 geloofsvrae bied.

Bybelkennis gaan gereeld gedeeltes uit hierdie bron publiseer. Ons dank aan prof König en Lux Verbi.BM vir hierdie vergunning.

 

Skrywer: Prof Adrio König