God en Allah – Pieter Verster

ʼn Leser vra:

Die antwoord op die webblad lees dat Allah ʼn god van Mekka wat verwar was met God (Here) en toe aanbid is. Maar ek verneem dat daar baie ooreenkomste is tussen die Bybel en Koran aangaande “Bybelse” geskiedenis en sommige mense sê ook dat God en Allah dieselfde god is. Dat Jesus ook erken word as ʼn profeet, maar dat Mohammed die eintlike ware profeet is. So ook met die Joodse geloof, ons dien dieselfde Vader God maar hulle glo dat Jesus vals was en dat die Seun nog moet kom. Nou my vraag: Ek is BAIE verwar aangaande al hierdie gelowe. Ek weet en glo dat Jesus die enigste lig, weg en waarheid is, maar hoe kan die Jode en Moslems “dieselfde” god en geskiedenis dan so verdraai om hulle te pas, om net een deel van die Bybel te glo en nie die res nie? Waar het Islam dan vandaan gekom? En die Jode verwar my totaal omdat die redding in Jesus soos daglig voor hulle is maar hulle ignoreer(en selfs haat) Hom.

Antwoord:

Prof Pieter Verster antwoord:

Vanuit die staanspoor moet daar bevestig word  dat daar maar een God is. Hy is Skepper van Hemel  en aarde,  die Here. Christene bely dat God  die Drie-Enige God, Vader, Seun en Heilige Gees is. Daar is volgens Christene geen ander God nie. Die Bybel, naamlik die  Ou en Nuwe Testament openbaar Hom as die enigste Here. Die probleem is nie dat daar baie gode is nie-daar is slegs een God. Ons verskil egter oor die  wyse waarop God Hom openbaar. Die Jode aanvaar Jesus as profeet, maar nie dat Hy die ware en enige Seun van God is nie. Die Moslems glo onwrikbaar in  Een God, maar  nie dat Hy die Drie -Enige God is nie. Die wonder is dat Christene met groot  oortuiging aangaande die Drie -Enige God kan getuig sonder om hooghartig of veroordelend te wees. Ons kan van die wonder van Christus wat ware God en volkome mens is getuig. Daar hoef geen veroordeling van ander te wees nie maar slegs getuienis van die wonder van die lewende God. Ons kan inderdaad getuig dat Jesus die enigste Weg, Waarheid en  Lewe is.  Hy is ook die enigste Verlosser. Hierdie getuienis moet steeds in die wêreld uitgaan.

Outeur: Prof Pieter Verster

Hoekom laat God swaarkry toe? – Jan van der Watt

Pieter vra:

Hoekom laat God swaarkry, siekte, armoede, ens toe? Waar kom dit vandaan? Ek bid vir genesing, maar dit vind nie plaas nie, hoekom nie, is my geloof te klein?

Antwoord:

Prof Jan van der Watt antwoord:

Hier is heelwat vrae in hierdie twee lyne. Dit gaan oor ʼn vraag wat gelowiges oor al die eeue al besig hou. Dit is asof ons in die studeerkamer van God wil inkyk en sy planne probeer verstaan.

Dit kan nie. Daarom is daar in die Bybel die gedeeltes wat vra: Kan ons God se planne ken? (Romeine 11:33-36).

Nou word daar ʼn paar antwoorde in die Bybel gegee waarom daar lyding is, waarvan ek so paar hier gaan noem.

a) Die boek Job gaan oor die vraag van lyding. Ly ʼn mens omdat jy iets verkeerd gedoen het? Gaan alles regkom as jy weer goed doen? Met ander woorde, kan jy deur self goed of sleg te wees jou eie lot beheer? Job sê nee! Job het baie gehad en toe alles verloor. Sy vriende het vir hom kom sê dat die rede is omdat hy sonde gedoen het, maar hy wou dit nie glo nie. Hy het volgehou dat hy vir God lief is en dat dit nie die rede kan wees nie. Daar moet ʼn ander rede wees. En hy was reg. Wat hy nie geweet het nie, is dat die duiwel God uitgedaag het – hy het gesê dat Job net doen wat die Here wil hê omdat hy dan goeie dinge uit God kan kry (so ʼn soort ruiltransaksie). God het gesê dat Job Hom regtig liefhet. Toe word daar ʼn toets gemaak: wie is reg? God of die duiwel? (As God natuurlik verkeerd was, was sy eer daarmee heen, want dan was Hy nie alwetend nie en het gejok ook). Sonder dat Job dit dus besef het, het God al sy eer op die skouers van Job geplaas. Sy lyding was om God se eer en opregtheid te bevestig. In ʼn sekere sin was God se lot op die skouers van Job. Sy lyding was dus nie omdat hy iets verkeerd gedoen het nie, maar omdat Hy God se eer moes verdedig, sonder dat hy dit mooi besef het. In Johannes 9 se eerste verse vra die dissipels wie gesondig het, die blinde man of sy ouers (weer met die meganiese idee van wat jy insit kry jy terug). Jesus se antwoord was dat dit tot eer van God is. Uit hierdie verhale is dit dus duidelik dat ons nie kan insien in die planne van God en ook nie alles mooi kan verklaar nie. God weet waarom Hy dinge doen. Soos Prediker (8:17) sê: die beste en slimste ding wat ons kan doen is om te besef dat ons nie alles weet nie en daarom maar net op God te vertrou. Hy weet die beste.

b) ʼn Tweede verklaring kry ons in Openbaring. Daar ly die Christene ook baie, maar die rede is omdat alles nog nie volmaak is nie. Die duiwel (Openbaring 12-13) is hard besig om mense seer te maak en te vernietig. Daar is nog sonde en bose in die wêreld en daarom is die wêreld nog gebroke en vol pyn – ons moet egter op die eindtyd bly hoop as Jesus weer kom. Openbaring sê vir ons dat Christene in ʼn groter stryd gewikkel is teen die bose en dat dit dus nie noodwendig vanweë ons sonde is dat ons swaarkry nie. Dit is omdat die duiwel in die algemeen nog so aktief is. Solank die sonde, gebrokenheid en die duiwel nog by ons is, gaan ons nog swaarkry. Ons kan egter die swaarkry oorkom deur ons oog op Jesus gevestig te hou wat ons weer gaan kom haal en vir ewig by Hom gaan hou. Daar sal nie pyn en swaarkry wees nie.

Ons kan dus nie onsself gesond bid, of altyd verstaan waarom ons nie gesond word nadat ons gebid het nie. Deur daaroor bekommerd te wees, veroorsaak net spanning by ons en val ons geloof aan. Ons moet liewer na God bly kyk en weet dat wat ons uit sy hand kry vir ons bestem is en ons moet dit met geloof dra, al is dit vir ons baie sleg. Deur Hom is ons tot alles in staat (Filippense 4:13).

Outeur: Prof Jan van der Watt

Die Groot Geloofswoordeboek: Die Goddelikheid van die Heilige Gees

Die Goddelikheid van die Heilige Gees

Oor die *Heilige Gees bely die kerk dat ook Hy God is, en verder dat Hy ‘n Persoon is, en nie maar net ‘n Goddelike krag of die onpersoonlike krag van God nie. Dit beteken dat die Gees nie maar net die onpersoonlike krag of invloed van God is nie, maar ‘n Goddelike Persoon. Na Hom word oor en oor in persoonlike terme verwys, nie as “dit” nie (dus nie ‘n krag nie), maar as “Hy”, ‘n Persoon. Die dinge wat aan Hom toegeskryf word, is ook dinge wat ‘n persoon doen. Hy sal die dissipels herinner, Hy sal die wêreld oortuig, Hy praat en besluit, wat alles handelinge van ‘n persoon is (Joh 14:17-26; 16:7-14; Hand 13:2; 15:28). Die Goddelikheid van die Gees spreek daaruit dat ook na Hom as “Here” verwys word, en dat dinge wat in die Ou Testament deur God gesê is in die Nuwe Testament aan Hom toegeskryf word (vgl Jes 6:9 met Hand 28:25-26; en Jer 31:31 ev met Heb 10:15-16). Petrus sê dat Ananias vir die Heilige Gees gelieg het, en dat dit beteken dat hy vir God gelieg het (Hand 5:3-4).

Drie, en tog Een

Ons het nou na die Bybel gekyk. Uit hierdie getuienisse het die kerk afgelei dat daar drie Persone is wat God genoem word, maar dat daar net een God is. Op een of ander manier moet die drie dus saam die een ware God wees. Die vraag is nou hoe ‘n mens dit kan probeer verstaan.

Baie voorstelle is deur die eeue gemaak en word vandag nog gemaak. ‘n Mens moet altyd aan twee kante waak: óf dat ons die drie so selfstandig teenoor mekaar stel dat ons uiteindelik met drie verskillende Gode sit, óf dat die drie eintlik net drie verskillende gesigte van die een God is.

Ons moet hulle onderskei, maar ons mag hulle nie skei nie. Dit is nie die Vader wat aan die kruis gesterf het. Dit is nie die Seun wat op die Pinksterdag uitgestort is nie. Dit is nie die Gees wat die Seun gestuur het nie. Elkeen het sy eie lewe en werk, al is dit net so duidelik dat al drie voortdurend by mekaar en in mekaar se werk betrokke is. Natuurlik het die Vader ook gely toe Jesus aan die kruis gesterf het. Natuurlik het Jesus op die Pinksterdag saam met die Gees na ons gekom soos Hy beloof het. Maar in elke Goddelike handeling is een Persoon primêr die verantwoordeli­ke Een.

Een Wese, drie Persone

Hoe formuleer ons dit nou? Die kerk het gekies vir twee woorde wat nie in die Bybel voorkom nie, maar eerder in die Griekse wysbegeerte. God is een Wese, maar drie Persone. Hierdie woorde is egter nie op sigself belangrik nie. ‘n Mens kan enige betekenis aan ‘n woord gee. Maar die bedoeling is taamlik duidelik. Daar is net een ware God, maar daar is drie (Persone) wat al drie saam hierdie een ware God is. Hulle kan duidelik van mekaar onderskei word, maar hulle is nooit geskei in die sin dat hulle op hul eie handel nie. Al drie was by die kruis betrokke, al is dit net die Seun wat aan die kruis gehang het. Al drie was by Pinkster betrokke, al is dit die Gees wat uitgestort is en nie die Vader of Christus nie.

Dit gaan nie om die woorde (een Wese, drie Persone) nie, maar om die saak. Dis duidelik dat die evangelie deur Griekeland na die wêreld gekom het. Dis Griekse filosofiese begrippe. As die evan­gelie deur Afrika suid van die Sahara na die wêreld gekom het, sou ons nie hierdie woorde gebruik het nie. Afrika se tale het nie sulke onderskeidings nie. Maar die saak sou dieselfde gebly het: Daar is net een ware God, die God van Israel, maar daar is drie wat op een of ander manier saam hierdie God is.

Woorde gemerk met ʼn * word elders bespreek.

Outeur: Prof Adrio König

Die Groot Geloofswoordeboek: Die Drie-eenheid

Die Drie-eenheid

Die begrip

Die begrip “Drie-eenheid” word in die Christelike geloof gebruik vir God. Ons glo dat daar net een God is, maar dat die Vader én Jesus én die Heilige Gees al drie saam hierdie een God is. Logies lyk dit moeilik dat drie maal een (Vader én Seun én Gees) een kan wees. Daar was dan ook altyd groepe wat dit ontken en selfs belaglik voorgestel het. En daar was ook altyd welmenende Christene wat ernstige probleme daarmee gehad het. Maar dit is tog nie regtig so moeilik om iets daarvan te verstaan nie.

Daar word in twee betekenisse van Drie-eenheid gepraat, we­senlike of immanente Drie-eenheid en ekonomiese Drie-eenheid. Wesenlike Drie-eenheid beteken dat God van alle ewigheid af Drie-enig was, dat Hy dus wesenlik Drie-enig is en dit altyd was, selfs voor die skepping. Dit is nie so dat God voor die skepping eintlik net een was, maar tydens sy werk op aarde drie geword het, as’t wa­re in drie verdeel het toe Hy as die Vader die Seun gestuur het en later die Gees nie.

Die tweede betekenis, ekonomiese Drie-eenheid, is dat God ook in die geskiedenis as drie-in-een optree. Al Drie is betrokke by alles wat enigeen van die Drie doen, maar Hulle bly tog on­derskeie van mekaar. As die Seun as mens op aarde gebore word, is dit die Vader wat Hom stuur en die Gees wat oor Maria kom. Maar dis die Seun wat mens word, nie die Vader of die Gees nie. As Jesus gekruisig word, is dit die Vader wat Hom oorgee en verlaat (Rom 8:32), en die Gees wat Hom bystaan (Heb 9:14), maar dis nie die Vader of die Gees wat gekruisig word nie.

Terloops, die woord “ekonomies” het vroeër ook die betekenis gehad om dinge te laat werk.

Waarom glo ons so ‘n moeilike leerstelling oor God? Net omdat ons oortuig is dat ons dit in die Bybel kry. Dit word natuurlik nie presies só in die Bybel geformuleer nie, maar ons kry daar duidelik twee gedagtes:

•             Daar is net een ware God.

•             Daar is drie wat saam as hierdie God vereer word.

Daarom gaan ons nou na die Bybel kyk.

Net één ware God

Dit is duidelik genoeg uit die Bybel dat daar net een ware God is: die God van Abraham, Isak en Jakob, wat ook die God van Israel genoem word. Natuurlik is daar volgens die Bybel ook baie ander gode, maar net Israel se God is die ware God. Dit is alreeds duide­lik uit die eerste gebod: “Jy mag naas My geen ander gode hê nie” (Eks 20:3; kyk ook Deut 6:14-15). Veral in die tweede deel van Jesaja is daar ‘n sterk nadruk op die uniekheid van God. Net die Here is God, die ander gode is “nikse” (Jes 40:18 ev; 43:8 ev; 44:8 ev; 45:14 ev; 45:20 ev; 46:1-12).

Die feit dat daar net een ware God is, het niks met die getal een te doen asof dit vanself beter is dat daar net een God is, en nie meer as een nie. Die getal “een” is nie ‘n heilige getal nie. As daar meer as een ware God was, sou die Bybel dit met net soveel nadruk geleer het.

Maar juis dit stel ons voor die probleem dat meer as een in die Bybel inderdaad God genoem word. Soos reeds gesê, word die eenheid van God in die Ou Testament beklemtoon. Die God van Israel is die een ware God. Maar in die Nuwe Testament is daar naas God die Vader ook Jesus en die Heilige Gees, en beide van Hulle word skynbaar ook as God beskou.

Outeur: Prof Adrio König