This is the one unbuttressed pillar on which all prayer must lean. Take this away, and it comes down with a crash –  C. H. Spurgeon

Het ons ons godsdiens afgewater? Hoe word jy ‘n volgeling van Jesus Christus?

Daar het die afgelope aantal jare heelwat boeke verskyn waarin gesê word dat die kerk sy boodskap afgewater het. (Michael Horton se  Christless Christianity en David Platt se Follow Me. A call to die; a call to live is goeie voorbeelde hiervan) Ons aanvaar sekere waarhede en bid die sondaar se gebed en glo alles is reg – ons is nou Christene. Maar dit is nie waar nie.

In die vorige blog het ons na die twee paaie gekyk wat Jesus vir ons voorgehou het – die aanloklike breë pad met baie mense op en die nou pad waar swaarkry algemeen is. Dit is duidelik ons moet ‘n keuse maak.

Van toe af het Jesus begin preek en gesê: “Bekeer julle, want die koninkryk van die hemel het naby gekom (Matteus 4:17). Johannes die Doper het vantevore gesê dat hy net die pad voorberei. Na Hom kom iemand wat sy meerdere is: Hy sal julle met die Heilige Gees en met vuur doop (Matteus 3:11). Na Petrus se preek op die pinksterdag vra die mense vir hom wat hulle moet doen: Bekeer julle en laat elkeen van julle gedoop word in die Naam van Jesus Christus (Handelinge 2:38)

Ons sien herhaaldelik die woord bekering. Wat is dit? Om van rigting te verander. Dit beteken dat iemand se hart, denke, lewe getransformeer word. Nou dink, glo, voel, leef en doen hulle anders. Jesus se woorde was veral gerig op mense wat op hulleself en hulle prestasies vir hulle verlossing vertrou het. Hulle het immers op spesifieke reëls en regulasie vertrou en op die feit dat hulle nakomelinge van Abraham – Jode – was. Volgens hulle was dit voldoende.

Maar Jesus Christus maak dit baie duidelik: moenie op julleself of julle voorgeslagte vir julle verlossing vertrou nie. Hy maak dit duidelik dat ons nie op dieselfde pad kan voortgaan nie. Ons moet letterlik ontslae raak van ons selfgerigtheid, selfverheerliking en selfgeregtigheid – dit is dood.  En nou is dit nie meer ek wat lewe nie, maar Christus wat in my lewe. Die lewe wat ek nou nog hier lewe, leef ek in die geloof in die Seun van God wat sy liefde vir my bewys het deur sy lewe vir my af te lê (Galasiërs 2:20).

Alles begin verander en vir die eerste keer besef ons hoe nodig ons werklik vir Jesus Christus het. Ons begeertes verander. Ons wil verander – ons gaan waar Jesus Christus sê ons moet gaan. Ons is bereid om ons lewens vir ander af te lê. Ons rede om te lewe verander – dit gaan nie meer oor ons besittings, status en gemak nie, maar God se heerlikheid is nou ons top prioriteit.

Ons verhouding met Jesus Christus  en ons status voor Hom word nie bepaal deur ‘n besluit wat ons geneem het of ‘n kaartjie wat ons ingevul het of ‘n hand wat ek lank gelede opgesteek het nie. Nee, dit gaan oor God se uitnodiging aan ons. Daarna kyk ons volgende keer.

God’s mercy is so great that you may sooner drain the sea of its water, or deprive the sun of its light, or make space too narrow, than diminish the great mercy of God –  C. H. Spurgeon

Het ons ons godsdiens afgewater? Volg My … al is die pad moeilik

Daar het die afgelope aantal jare heelwat boeke verskyn waarin gesê word dat die kerk sy boodskap afgewater het. (Michael Horton se  Christless Christianity en David Platt se Follow Me. A call to die; a call to live is goeie voorbeelde hiervan) Ons aanvaar sekere waarhede en bid die sondaar se gebed en glo alles is reg – ons is nou Christene. Maar dit is nie waar nie.

In die vorige blog het ons gesien dat ons die pad wat ons moet loop om Jesus te volg maklik probeer maak. Is dit reg? In Matteus 7:13 – 14 praat Jesus van twee paaie en twee poorte.

Jesus Christus ken die mens en daarom waarsku Hy ons hier teen ons neiging om altyd na die breë pad af te dwaal. Hoekom? Want dit is ‘n maklike pad en ‘n gewilde pad – daar is baie mense op daardie pad. Hoekom is dit maklik? Want ons neem een maal ‘n besluit vir Jesus en daarna het ons geen verdere bekommernisse nie – sy opdragte, standaarde en heerlikheid bekommer ons nie meer nie. Jy het nou ‘n kaartjie hemel toe en al jou sondes word langs die pad verdra.

Maar nou sê Jesus vir ons dat dit nie sy pad is nie. Hy sê dat die poort in die pad wat na die hemel toe lei nou is en dat min mense dit kry. Sy pad is een van pyn, swaarkry, verdrukking, vervolging, ens – ‘n moeilike pad om te loop. Hier waarsku Jesus sy dissipels dat swaarkry hulle voorland is. Daarom moet hulle op hulle hoede wees.

Niemand kan sê dat Jesus vir ons ‘n vals beeld voorgehou het nie. Hy sê presies vir sy dissipels wat hulle kan verwag:As iemand agter My aan wil kom, moet hy homself verloën, sy kruis opneem en My volg, want wie sy lewe wil behou, sal dit verloor, maar wie sy lewe ter wille van My verloor sal dit terugkry (Matteus 16:24 – 25). (Dit is interessant dat hierdie uitspraak van Jesus volg kort na Petrus se belydenis dat Hy die Seun van die lewende God is.) Geen wonder daar is maar min mense op hierdie pad nie.

Min mense is bereid om die prys wat Jesus hier van sy dissipels eis, te betaal. Ons is nie bereid om ons lewens te verloor en ons oor te gee aan sy wil nie – om Hom te volg waar Hy ons ook al lei. In ons haas om God se genade te verkondig, sê ons nie alles wat Jesus gesê het nie – dat ons aan ons vrugte geken sal word. Nog erger: Elke boom wat nie goeie vrugte dra nie, word uitgekap en in die vuur gegooi (Matteus 7:19).

As Jesus Christus mense se lewens verander, lyk hulle anders. Christene wie se lewens nie verander het en wie se lewens nie anders lyk as nie-Christene se lewens nie, is nie Christene nie – hulle mislei hulleself. Maar hoe word jy werklik ‘n volgeling van Jesus Christus? Daarna kyk ons volgende keer.

When I cease to preach salvation by faith in Jesus, put me into a lunatic asylum, for you may be sure that my mind is gone –  C. H. Spurgeon

Het ons ons godsdiens afgewater? Die hedendaagse kerk

Daar het die afgelope aantal jare heelwat boeke verskyn waarin gesê word dat die kerk sy boodskap afgewater het. (Michael Horton se  Christless Christianity en David Platt se Follow Me. A call to die; a call to live is goeie voorbeelde hiervan) Ons aanvaar sekere waarhede en bid die sondaar se gebed en glo alles is reg – ons is nou Christene. Maar dit is nie waar nie.

In die vorige blog het ons gelees van die vier vissermanne langs die See van Galilea en die prys wat hulle moes betaal om vir Jesus Christus te volg. Wat hoor ons vandag in die kerk?

Nooi Jesus Christus in jou hart en lewe; herhaal hierdie gebed agter my aan; jy is gered. Nêrens in die Bybel leer ons dat ons Jesus Christus in ons hart en lewe moet innooi nie; nêrens in die Bybel lees ons van so ‘n gebed wat ons moet bid nie. Tog is dit al wat van duisende Christene vandag verwag word. Ons water die werklikheid van wat dit beteken om Jesus te volg af.

Hoekom? Sodat dit beter vir die mense kan proe. Ons wil tog nie mense kwaad maak en afskrik nie. Duisende mense dink hulle is Christene, maar is dit nie. Jesus self het ons hierteen gewaarsku: Nie elkeen wat vir My sê: ‘Here, Here,’ sal in die koninkryk van die hemel ingaan nie, maar net hy wat die wil doen van my Vader wat in die hemel is. Baie sal daardie dag vir My sê: ‘Here, Here, het ons dan nie in u Naam gepreek nie, deur u Naam bose geeste uitgedryf en deur u Naam baie wonders gedoen nie?’ Dan sal Ek openlik vir hulle sê: Ek het julle nooit geken nie. Gaan weg van My af, julle wat die wet van God oortree (Matteus 721 – 23).

Jesus praat nie hier met heidene of ateïste nie – Hy praat hier met goeie godsdienstige mense wat glo dat hulle saak met God reg is. Eendag sal hulle met ‘n skok uitvind dat dit nie so is nie. Hulle bely hulle geloof in Hom; hulle doen goeie werke, maar hulle ken Hom nie.

Is dit nie baie algemeen in die hedendaagse kerk nie? Ons bely ons geloof in Jesus Christus; ons doen goeie werke, maar ons ken Hom nie. Hoekom gebeur dit? Want die pad wat ons moet loop om Jesus Christus te volg, is nie so eenvoudig en maklik nie. Daarna gaan ons volgende keer kyk.

Pride is the devil’s dragnet in which he takes more fish than in any other, except procrastination – C. H. Spurgeon

Het ons ons godsdiens afgewater? Vier vissermanne langs die See van Galilea

Daar het die afgelope aantal jare heelwat boeke verskyn waarin gesê word dat die kerk sy boodskap afgewater het. (Michael Horton se  Christless Christianity en David Platt se Follow Me. A call to die; a call to live is goeie voorbeelde hiervan) Ons aanvaar sekere waarhede en bid die sondaar se gebed en glo alles is reg – ons is nou Christene. Maar dit is nie waar nie.

 Ons het laas gesien dat Ayan, die Moslemvrou, groot opofferings moes maak om Jesus Christus te kan volg. Is sy ‘n uitsondering? Kom ons kyk na Jesus se oorspronklike oproep.

Jesus loop langs die See van Galilea. Daar sien Hy vier vissermanne – Simon (Petrus), Andreas, Jakobus en Johannes. Jesus roep hulle en sê: Volg My, en Ek sal julle vissers van mense maak (Matteus 4:19). Wat sê Jesus in werklikheid vir hulle? Los julle beroep, besittings, drome, familie, vriende, veiligheid – los alles net so en volg My.

As ons Jesus Christus wil volg moet ons alles agterlaat. Ons leef in ‘n wêreld waar alles om onsself draai – ons bestaan, ons status, ons bevordering, ons besittings …  Hierdie eerste vier dissipels van Jesus moes groot opofferinge gemaak het: Petrus is onderstebo gekruisig, Andreas is in Griekeland gekruisig, Jakobus is onthoof en Johannes moes vlug uit sy land. Tog was hulle oortuig dat om Hom te volg beslis die moeite werd was – al beteken dit dat hulle hulle lewens mag verloor. Hulle het ‘n pad ontdek waarop hulle met vreugde geloop het al het dit hulle lewens gekos.

Hoe ver het ons nie van hierdie pad afgedwaal nie. Wat leer ons vandag in die kerk? Aanvaar sekere feite, aanvaar dat as jy sekere woorde sê en ‘n kaartjie invul alles reg is. Dit nie waar nie. Soos ons uit Jesus se eerste vier dissipels se lewens sien, is daar ‘n koste verbonde daaraan om Jesus te volg. Is ons bereid om hierdie prys te betaal en om uit ons gemaklike “Christelike” geloof te stap?

Jesus Christus vra meer as intellektuele geloof – ek ken ‘n klomp feite en aanvaar hulle. Volgende keer gaan ons na die hedendaagse kerk kyk. Hoekom al die bohaai? Wat het in die kerk gebeur?