Willie vra:

Die invloed van die Heilige Gees op die Christene van die vroeë kerk het ongetwyfeld groot veranderinge in mense se lewens teweeg gebring. (Na aanleiding van Galasiërs 3 waar Paulus hulle uittrap omdat hulle so gou begin dwaal het nadat God groot wonders by hulle gedoen het.) Dit lyk of die Heilige Gees nie vandag ook dieselfde effek het in die kerk nie. My vraag is hoekom dit nie so is nie en wat ons dan doen om in ons lewens ‘n struikelblok te veroorsaak vir dit wat by die vroeë kerk gebeur het?

Antwoord

Prof Hermie van Zyl antwoord:

Vanuit ‘n sekere hoek gesien, is dit inderdaad so dat die beeld van die vroeë kerk een is waarop vandag se kerk nogal jaloers kan wees. Byvoorbeeld, as ‘n mens die Handelinge-verhaal lees, word vir ons ‘n prentjie geteken van gelowiges wat mededeelsaam is en mekaar van harte ondersteun, van wonders wat gereeld voorkom, en waar die getalle voortdurend uitbrei (vgl Hand 2:41-47; 4:32-35; 5:11-14). In die Romeinebrief praat Paulus juis van die bedeling van die Gees wat aangebreek het en dat ons nou nie meer deur ons ou natuur beheers word nie, maar deur die Gees (Rom 8:1-17, vgl veral v4,9-11). En 1 Korintiërs vertel van die besondere werking van die Gees in dié gemeente, in so ‘n mate dat Paulus waarsku dat mense nie hoogmoedig moet word hieroor nie. Dis nie net diegene wat in tale praat wat die Gees ontvang het nie; nee, die Gees manifesteer op verskillende maniere en as verskillende gawes, en elkeen hiervan is belangrik vir die opbou van die gemeente (1 Kor 12; 14). Maar die punt is dat hierdie gemeente in ‘n hoë mate die werking van die Gees beleef en gemanifesteer gesien het.

Maar ons moenie dink dat alles in die vroeë kerk getuig het van die besondere werking van die Gees in hulle midde nie. In die einste Korintiese gemeente het daar ook baie uitwasse voorgekom. Paulus kon nie met hulle praat soos met volwasse Christene nie omdat afguns en partyskappe aan die orde van die dag was onder hulle (1 Kor 3:1-9); onsedelikheid het voorgekom (1 Kor 5:1); gelowiges het mekaar onnodig hof toe gesleep (1 Kor 6); daar was ernstige meningsverskil oor die eet van vleis wat aan afgode geoffer is (1 Kor 8); ensovoorts. In die Hebreërgeskrif word weer vertel van die traagheid in geloofsvolharding in die gemeente, in so ‘n mate dat totale afval gedreig het en die skrywer moes waarsku dat ‘n mens wat totale afval ondergaan het, nie weer tot bekering vernuwe kan word nie (Heb 5:11-6:8). En soos ons vraagsteller opmerk, die Galasiërs word as “sonder begrip” uitgebeeld (Gal 3:1). Hulle het die volle evangelie van genade by Paulus gehoor en ervaar, maar kort voor lank was hulle weer aan die terugval in hulle ou weë. Hulle het klaarblyklik terugverlang na die veiligheid en struktuur wat die wet van Moses aan hulle lewe gegee het.

Alles was dus nie so voortreflik in die vroeë kerk soos ons soms dink nie. Die punt wat ek probeer maak, is dat ‘n mens nie die vroeë kerk moet idealiseer nie. Ja, hulle het die gawe van die Heilige Gees ontvang, en ook die vrug daarvan gelewer. Maar so het die sonde ook nog sy tol geëis. Want dit moet ons weet: solank ons op aarde is, sal ons nie aan die suigkrag van die sonde ontkom nie. Tog word ons deur die Gees in staat gestel om nie slawe van die sonde te wees nie, nie toe te laat dat ons daardeur beheers word nie; nog meer, ons kan nou die vrug van die Heilige Gees begin voortbring in ons aardse lewe.

Struktureel gesproke is daar dus geen verskil tussen die vroeë kerk en die kerk van ons eie tyd nie. Die vroeë kerk was nie beter af as ons nie; hulle lewe was nie op ‘n hoër geestelike peil ons s’n nie. En al voel dit soms so – net omdat ons eerstehandse ervaring van ons eie tyd het en die vroeë kerk net “op papier” ken – is die kerk se geestelike lewe vandag nie noodwendig van ‘n slegter standaard as destyds nie. Soos bostaande oorsig toon, lewe beide vroeë en eietydse kerk in die bedeling van die Gees, waar God se krag in ons vrygelaat word. Maar ons het beide ook te doen met die stryd teen die sonde, wat maar altoos dreig om van ons lewe besit te neem. Iemand wat vandag die kerk in Suid-Afrika – of in watter deel van die wêreld ook al – moet beskryf, sal ‘n soortgelyke prentjie kan skilder as wat die Nuwe Testament van die vroeë kerk doen. Enersyds is al die tekens daar dat die Gees werksaam is. Daar is pragtige projekte wat deur die kerk aangepak word wat wys dat die Gees ons sensitief maak vir die nood van die wêreld waarin ons leef. ‘n Mens moet maar net jou oë en ore oopmaak en hoor en lees van al die wonderlike dinge wat die Here in en deur sy kerk besig is om te doen; dis niks minder as wonderwerke nie. Dieselfde oortuiging, toewyding en oorgawe is daar as in die vroeë kerk. Maar andersyds is ons ook pynlik bewus van ons tekortkominge en sonde – dinge wat in die kerk gebeur waaroor ons skaam is en wat ons met pyn moet bely aan die Here en teenoor mekaar. Ons het nog nie gearriveer nie. Maar dat ons noodwendig sleg afsteek teen die eerste kerk, is ek nie van oortuig nie, nie as mens die bladsye van die Nuwe Testament noukeurig en eerlik lees nie. Want laasgenoemde is nie net ‘n onvermengde verhaal van oorwinning oor die sonde en ‘n lewe in die krag van die Gees nie; dis ook ‘n prentjie van sonde en mislukking. Trouens, die Nuwe Testament is in hierdie opsig ‘n spieël waarin ons kan kyk om ons onsself te herken – as mense wat draers is van die Gees, maar wat terselfdertyd worstel met die sonde.

Skrywer: Prof Hermie van Zyl

WILLIE VRA:

As ek glo dat Jesus Christus DIE HERE is wat vir my sonde gesterf het, het ek die Heilge Gees ontvang. Dit verander nooit weer nie ( hoop ek verstaan dit reg).

My vrae is:

1- is daar n verskil tussen die Heilge Gees ontvang en vervul wees met die Heilge Gees ?

2- Ef 5:18 – Laat die Heilge Gees julle volmaak . Kan u asb die begrip verduidelik ( hoe werk dit)

Antwoord

1. Volgens Lukas 1:15 was Johannes die Doper reeds van sy geboorte af met die Heilige Gees vervul. Reeds voor sy geboorte het die kindjie in sy moeder Elisabet van vreugde beweeg toe die swanger Maria haar gegroet het (Luk 1:44). So het die Here vir Jeremia 600 jaar voor die koms van Christus reeds gesê: Voordat Ek jou in die moederskoot gevorm het, het Ek jou geken; voordat jy gebore is, het Ek jou aan My gewy en jou as profeet vir die nasies aangestel (Jer 1:5).

In Handelinge 1:8  sê Jesus vir sy dissipels: Julle sal krag ontvang wanneer die Heilige Gees oor julle kom – om sy getuies te wees tot aan die uithoeke van die wêreld. En dan word hulle op die Pinksterdag met die Heilige Gees vervul en het begin praat in ander tale soos die Heilige Gees dit aan hulle gegee het (Hand 2:4). Die Here gebruik hulle met ’n tale wonder om te praat oor die groot dinge wat God gedoen het met die sterwe en opstanding van Jesus. Die wonder is dat mense van verskillende plekke in die Romeinse ryk wat vir die fees na Jerusalem toe gekom het, dit elkeen in sy eie taal kon hoor en verstaan (Hand 2:11).  Daarmee wou die Here vir die kerk en vir die wêreld wys dat die goeie boodskap van verlossing deur Jesus vir alle volke, nasies en tale gekom het (Openb 10:11; 14:6) – getuies van Christus tot aan die uithoeke van die wêreld. Dit is die doel van die vervulling met die Heilige Gees.

Dit sou weer gebeur dat hulle met die Heilige Gees vervul sou word in dié sin dat die Heilige Gees ten volle oor hulle beskik: vgl. Hand 4:8-13 dat die ongeleerde en eenvoudige vissers, Petrus en Johannes, met vrymoedigheid voor die geleerde Joodse Raad van Jesus getuig het dat Hy die enigste persoon is waardeur ons verlos kan word. So het die gelowiges ook met vrymoedigheid die woord van God verkondig toe hulle met die Heilige Gees vervul is (Hand 4:31).

Die Heilige Gees is God wat in ons kom woon (Joh 14:17; Joh 14:20-21, 23 sê dat Jesus en die Vader by ons kom woon as ons Hom liefhet; Rom 8:11,14). Die werk van die Heilige Gees is om oor Jesus te getuig (Joh 14:26), om ons te oortuig van sonde en van hoe Jesus ons verhouding met God reggemaak het (Joh 16:8). Dit is Hy wat ons tot geloof in Christus lei (Ef 2:8) sodat ons deur ons geloofsband met die Seun van God kinders van wie God is (Rom 8:10-17).

Die vervulling met die Heilige Gees dui in Handelinge op ’n besondere toerusting vir ’n besondere taak  (soos in Hand 2:7-11; 6:5 en in 7:55 met Stephanus as diaken en martelaar-getuie van God en Jesus; 13:9-12 vir Paulus om die goewerneur van Siprus tot geloof in die Here te lei).

2. Efesiërs 5:18 skilder die teenbeeld van dronkenskap wat tot losbandigheid lei. Om jou egter onder die invloed van die Heilige Gees te stel dui hier op ’n voortdurende proses, anders as die momentele gebeurtenisse in Handelinge waardeur die bose magte en kragte oorwin word. Die passiewe teenwoordige tyd van die Griekse werkwoord plerousthe ‘om (steeds) vervul te wees’ deur die Gees, wys op ’n voortgaande handeling deur die Gees. Ons moet sorg dat God ons kan volmaak met sy Gees wat in ons werk. In die lig van Ef 5:17 beteken dit dat ons vol gemaak moet word met die wysheid wat nodig is om die wil van God te ken om reg voor Hom te lewe, en dan so op te tree.

Hoe so’n lewe lyk word in Ef 5:19-21 in vier sinsnedes uitgespel: ons moet met mekaar praat as mense wat bly is en saam kan sing van God se liefde, mense wat entoesiasties borrel van vreugde dat God ons as sy kinders aangeneem het in ons geloofsverbondenheid aan sy Seun (vgl. Rom 8:15). Die vierde sinsnede sê ons moet nederig aan mekaar onderdanig wees. Filippense 2:2-5 stel dit nog sterker, dat ons sonder selfsug en ydelheid so eensgesind moet wees dat die een die ander hoër ag as homself, om die ander se belange raak te sien. Die tweede en derde sinsnedes vra dat ons uit ons harte psalms vir die Here sal sing en God die Vader altyd oor alles in die Naam van ons Here Jesus Christus sal dank. So sorg ons dat die Here ons vul met die Gees.

In Galasiërs 5:16-26 spel Paulus die lewe onder die Gees se leiding en met die Gees se krag uit, en beskryf die lewe van iemand wat vol van die Heilige Gees is. Die vrug van die Gees in ons lewe is: liefde, blydskap, vrede, geduld, vriendelikheid, goedheid, getrouheid, sagmoedigheid, selfbeheersing (5:22-23). So lyk en lewe iemand wat hom deur die Gees laat volmaak.

As jy glo in Jesus as die Seun van God, wat self God is en mens geword het (Joh 1:1,14) vir jou sondes gesterf het en dat jy nou saam met Hom kan opstaan uit die sonde en as kind van God (Joh 1:12) vir God begin leef, kan jy seker weet dat dit die werk van die Gees in jou is wat jou daartoe oortuig en gelei het.

Skrywer:  Prof Francois Malan

‘n Leser vra:
In die begin het die Heilige Gees oor die donker waters gesweef; in Handelinge is die Heilige Gees oor die mens uitgestort. In die Nuwe Testament het die Heilige Gees soos n duif op Jesus gekom met Sy doop deur Johannes. Nou my vraag………het die Heilige Gees elke keer teruggekeer na die Hemel? Ek verstaan die Drie Eenheid heeltemal, maar nie dit waaroor my vraag gaan nie.

ANTWOORD
Prof Francois Malan antwoord
1 In die begin het die Heilige Gees oor die donker waters gesweef –

Genesis 1:1-3 sê: ‘In die begin het God die hemel en die aarde gemaak….terwyl die Gees van God broeiende op die waters gefladder het en God gesê het ‘laat daar lig wees, en daar was lig.’ Hier kry ons die Vader as Skepper met sy Gees wat lewe blaas in elke skepsel en met sy Woord skep wat Hulle beplan en in gedagte het.

Die Hebreeuse woord wat in Gen 1:2 met ‘sweef’ vertaal is, ragaf, het ook die betekenis van ‘broei,’ soos in vrugbaarmaak, lewe gee, en word in Deutr. 32:11 gebruik vir die arend wat ‘fladder’ oor sy kleintjies wat hy uit die nes geskop het om hulle weer op sy oopgespreide vlerke te vang, as beeld van die Here se sorg en opvoeding van sy kinders. So skep die Heilige Gees lewe in elke lewende ding in die hele skepping, bome, blomme, diere, mense, en onderhou Hy elke skepsel. Ps 104 sê: As U hulle asem (die asem van die seediere) wegneem, is hulle dood en word weer stof. U gee lewensasem en daar is lewe, ook uit die grond laat U nuwe lewe spruit. In Ps 139:13 sê die digter: ‘U het my gevorm, my aanmekaar geweef in die skoot van my moeder. Alle lewe kom van die Gees van God. Jesaja 28:23-29 sê die boer se kennis wanneer om te saai of te oes en wat hy waar moet saai, kom van die Here af. So is Hy ook gemoeid met alle kennis en navorsing van die mens, lei Hy ons in sy wysheid na groter kennis, soos die arend sy kleintjies leer vlieg. Die Heilige Gees is God wat permanent teenwoordig is in die skepping om dit in stand te onderhou en te ontwikkel.

Jesus is die Woord van God waardeur alles geskep en onderhou word. 1 Kor 8:6 sê: vir ons is daar net een God: die Vader, uit wie alles is en vir wie ons lewe; en net een Here: Jesus Christus, deur wie alles bestaan en deur wie ons lewe. In Johannes 14:16 sê Jesus die Vader sal die Gees van die waarheid stuur om in ons gelowiges te bly, en in 14:23 dat Hy en die Vader by ons sal woon. By alles wat die Gees doen is die Seun en die Vader betrokke. Alles word in die Raad van God die Vader, Seun en Gees, besluit en deurgevoer. In Romeine 8:9 word die Heilige Gees genoem die Gees van God en die Gees van Christus (vgl. ook Flp 1:19 die Gees van Jesus Christus wat vir Paulus ondersteun; Gal 4:6 omdat julle sy kinders is, het God die Gees van sy Seun uitgestuur tot in ons harte, die Gees wat roep, Abba, die Aramees vir my Vader).

2 in Handelinge is die Heilige Gees oor die mens uitgestort. – nee, volgens Hand 1:15 en 2:1-4 was daar ongeveer 120 mans en vroue, volgelinge van Jesus wat in Hom geglo het, op een plek bymekaar, wat die dag vervul is met die Heilige Gees om hulle toe te rus vir hulle taak wat Jesus op hulle gelê het in Hand 1:8: Julle sal krag ontvang wanneer die Heilige Gees oor julle kom en julle sal my getuies wees in Jerusalem, in die hele Judea en Samaria en tot aan die einde van die aarde. En dan vertel die res van Handelinge hoe Jesus die evangelie uitgebrei het tot in Rome en die gelowiges daarvoor gebruik het onder leiding van die Heilige Gees (Hand 10:19; 13:2; 16:6,7,10).

Efesiërs 2:8 sê: uit genade is julle verlos, deur geloof. En dit (geloof) kom nie uit julleself nie; dit is die gawe van God. Elke mens wat glo dat Jesus die Seun van God is wat vir sy sonde aan die kruis gesterf het en opgestaan het sodat ons saam met Hom kan begin lewe vir God, het die Gees van God wat in Hom woon (vgl. Jesus se woode in Joh 16:7-8 dat Hy die Heilige Gees stuur om die wêreld te oortuig van hulle sonde teen God, en hulle medemense, en te ooruig van God se geregtigheid dat Jesus ons verhouding met God reggemaak het sodat ons kinders van God kan wees, soos Romeine 8:11 sê dat die Gees wat vir Jesus uit die dood opgewek het, ook ons sterflike liggame lewend sal maak deur Jesus se Gees wat in ons woon; 8:14 almal wat deur die Gees van God gelei word, is kinders van God.

Waar die Gees van God in die Ou Testament besondere mense bekwaam gemaak het vir hulle werk, soos konings, profete en priesters, word elke gelowige met die Heilge Gees toegerus vir hulle dienswerk as getuies vir Jesus in die wêreld (Hand 1:8).

3 In die Nuwe Testament, met Jesus se doop deur Johannes die Doper, het die Gees van God sigbaar op Jesus neergedaal soos ’n duif (Mat 3:16) as die uiterlike teken dat Hy vir sy bediening op aarde met die Gees toegerus is daarvoor en het die Heilige Gees nie elke keer teruggekeer na die Hemel toe nie!

Jesus ontvang sy mensheid in die maagd Maria wat vir Hom toeberei is deur die Gees (Mt 1:18). Net na sy doop stuur die Heilige Gees Hom om deur die duiwel versoek te word (Mt 4:1). Aan die einde van die tydperk kom Hy terug ‘vol van die krag van die Gees (Lk 4:14) en begin Hy sy prediking in Nasaret met verwysing na die vervulling van die profesie van Jesaja 61:1-2 in sy eie persoon: die Gees van die Here is op My omdat Hy My gesalf het om die evangelie aan die armes te verkondig (Luk 4:18). Jesus se woorde, sy gebede, sy wonders, sy gesprekke met mense, alles was gedra deur die krag van die Gees (Luk 10:21 waar Jesus dit deur die Heilige Gees uitgejubel het; Joh 3:34 Jesus gee nie die Gees in geringe mate as Hy die woorde van God spreek nie; Hand 10:38 na sy doop het God vir Jesus met die Heilige Gees en met krag gesalf en Hy het die land deurreis met goed doen en almal wat onder die mag van die duiwel was genees het omdat God met Hom was; Mat 12:28 as Ek deur die Gees van God die duiwels uitdryf dan het die koninkryk van God julle bereik; Jesaja 11:2 Die Gees van die Here sal op hom rus, die Gees wat wysheid en insig gee, raad en sterkte, wat kennis verleen en eerbied vir die Here). Die Gees dra Hom deur sy lyding en versterk Hom om Homself aan die Vader oor te gee. En wanneer Hy uit die dood opstaan, word Hy bygestaan deur die Gees (1 Kor 15:4,12 Christus is uit die dood opgewek; Hd 10:40 deur God met sy Gees).

4 Waar is die hemel? Die hemel is waar God is. En as die Vader en die Seun en die Heilige Gees in ons woon, soos Jesus in Joh14 sê, dan het ons reeds die ewige lewe soos Joh 3:16,36 sê. Dan is ons oorgang na die hemel met ons dood net ’n ander dimensie van die ewige lewe waar ons dit wat ons nou van God glo, van aangesig tot aangesig sal aanskou. (1 Kor 13:12).

Skrywer: Prof Francois Malan

Willie vra:

Kan n mens sê dat die Heilge Gees die Kerk vandag minder leiding gee as byvoorbeeld die gemeente van Efese? Indien dit wel so is lê die fout by die Kerk? Wat het ons gedoen om dit te versoorsaak?

Antwoord

Prof Francois Malan antwoord:

Die Here lei die kerk vandag nog duideliker deur sy woord as in die tyd toe die brief aan die Efesiërs geskryf is, toe gelowiges baie minder van die woord van die Here gehad as ons vandag met ‘n volle Bybel beskikbaar vir elke lidmaat, en daarom ‘n groter verantwoordelikheid. Maar die probleem is dat gelowiges en die kerk nie die leiding van die Gees deur die woord wil aanvaar nie en daarvolgens lewe nie.

Die brief aan die Efesiërs staan in verwondering oor die liefde van God, dat Christus deur die geloof in ons harte woon sodat ons die  breedte, lengte, hoogte en diepte van sy liefde kan verstaan, en dat God wat deur sy krag in ons werk, in staat is om oneindig meer te doen as alles wat ons bid of dink, en dat die Gees ons met krag na die innerlike mens versterk (Ef 3:14-21).

Maar daarop volg dan drie hoofstukke met vermanings van wat hulle moet los en hoe hulle moet lewe: dat ons tot eenheid geroep is om in nederigheid en saggeaardheid en geduld mekaar in liefde te verdra (4:2-5), dat ons die ou mens met sy drang na dwaling moet aflê (4:22), nuut gaan dink om die beeld van God, wat vir ons uit genade en liefde aan ‘n kruis gesterf het, uit te leef as nuwe mense (4:23-24), wat leuens vermy en die waarheid praat, nie steel nie maar eerder uitdeel, nie vuil woorde gebruik nie, maar woorde wat opbou, nie die Heilige Gees, wat in ons kom woon het, bedroef nie, en alle bitterheid, woede, gramskap, geskreeu, gelaster en elke vorm van kwaad laat vaar; maar goed wees vir mekaar, welwillend,  mekaar vergewe soos God in Christus ons ook vergewe het (Ef 4:25-32).

Vir die gemeente in Efese was dit nodig om die vermanings te kry. Vir ons des te meer, veral in in ons gemeenskappe met so baie kerke wat nie altyd in liefde leef nie, in ons land met sy verskillende kleure en kulture waarmee ons sukkel om mekaar so lief te hê soos Christus ons liefgehad het en Homself ter wille van ons oorgegee het as ‘n offergawe aan God as ‘n aangename geur (Ef 5:1-2).

In 5:15-6:9 word aan hulle aanwysings gegee oor die die lewe in liefde in die huwelik, ouers en kinders, diensknegte en eienaars; en in 6:10-20 wat ons nodig het in ons stryd teen die owerhede, magte, wêreldheersers, en die bose geeste in die lug. Ons en hulle leef onder ‘n bose geslag, maar met die Gees van God wat in ons woon wat ons in staat te stel om soos ons Vader selfs ons vyande lief te hê (Matt 5:41-48; vgl. ook Jn 14:16-17,23 oor inwoning). Vgl. Openb 2:4 wat die Here teen die gemeente in Efese het, en vers 6 wat sal gebeur as hulle dit nie regstel nie – en vandag is daar net ruïnes oor van Efese en geen christene nie.

Skrywer:   Prof Francois Malan