Die Jode se formasie tydens die uittog uit Egipte – Marius Nel

Christo vra:

Antwoord:

Prof. Marius Nel antwoord:

Prof Marius Nel

Die Jode – Adrio König

Jan Smith vra na aanleiding van ‘n artikel oor die Jode op die webblad

Die artikels van Prof Adrio oor die Jode het betrekking. Hy sê dat volgens die inligting in die Nuwe Testament het die Jode as volk geen toekoms behalwe om jaloers gemaak te wees op die Heidense Christen gelowiges en aldus tot bekering moet kom om deel van die Nuwe Testament gemeente te word.

Ek verstaan nie die argument nie omdat dit al vir my neerkom op ‘n anti-klimaks vir die bestaan van die arme Jode. Want dit is vir my moeilik om te glo dat God hulle deur al die hel van ballingskappe, vernedering, vermoording en toekomstige groot verdrukking – onder die antichrist – Mat 24:15 tot 28 sonder om iets groter vir hulle in gedagte te hê. Soos alle ander volke is die Jode seker ook sleg verbaster. Trouens dit is van die begin af so want toe hulle uit Egipte weg is was daar reeds vreemdelinge wat saam getrek het. Jesaja 56 praat van “uitlanders” wat tussen die Jode was en Hom gedien het.

Benjamin se geslag was amper uitgeroei en hulle moes vir hulle vreemde vrouens gaan steel. In Esra te tyd het daar inderdaad ‘n reiniging plaasgevind, maar die afstammelinge was reeds daar. Wat die kriteria sal wees om die ware Jood ten opsigte van toekomstige gebeure te identifiseer sal dus nie maklik wees nie.

As die NT nie ‘n toekoms vir hulle het nie moet die OT dit hê, want hulle is eintlik ‘n “aardse” volk wat “aards” beoordeel moet word. Toegegee, die wat die lig sien en tot redding kom kwalifiseer vir hoër dinge as Christene, maar die oorgrote meerderheid sal, myns insiens, steeds onderhewig wees aan die aardse gebeure.

Ek is nou ietwat “confused,” want wat maak mens met Esegiël: Hfst 36. Die land van Israel word herstel; Hfst 37 Israel word herstel; Hfst 38 Gog trek op teen Israel; Hfst 39 Gog word vernietig; Hfst 40 en verder Die nuwe tempel. Hosea 3:5,  Jes 60, 61 en nog talle meer.

Joël 1: 7 sê: Dit het my wingerdstok en my vyeboom versplinter; dit het al die bas afgeskil en weggegooi; die lote daarvan het wit geword. Hierdie was woorde wat die Here tot Joël gespreek het en die verwysing na wingerdstok en vyeboom lyk vir my of dit Israel kan wees. Vandaar die verwysing na die “vyeboom en al die ander bome” wat bot. Israel het in 1948 ‘n onafhanklike sowereine staat geword en die “juk” van sy verdrukkers afgeskud. Hierdie selfde gees het bv in Afrikalande beslag gekry. Portugal het Angola en Mosambiek opgesê. Brittanje die lande wat onder haar beheer was en Frankryk dieselfde. Emansipasie van die vrou het beslag gekry , kinders wil nie meer gedissiplineer wees nie en les bes het die Nasionale Party in 1948 aan bewind gekom en die omgekeerde gedoen naamlik om “apartheid” in te stel.

In die lig hiervan lyk dit tog vir my of Israel uiteindelik in die toekoms ‘n beduidende rol gaan speel.

Baie dankie vir u tyd.

Antwoord:

Prof Adrio König antwoord:

Hi Jan

Dankie. Dis ‘n lekker geselsbrief.

Wat Israel en die vyeboom se bot betref, het ek op p145 in Die Groot Geloofswoordeboek daarop gewys dat die vyeboom nie na Israel se terugkeer kan verwys nie, omdat alle volke dan na hulle oorsprong sal moet terugkeer (Luk 21:29). Dis eenvoudig ‘n vergelyking: soos ‘n mens uit die bot van ‘n boom kan aflei dat die somer naby is, kan jy uit die tekens wat Jesus daar genoem het, aflei sy koms is naby.

As “vyeboom” of “olie” een keer ‘n simboliese betekenis het, kan ons nie aanvaar dit het elke keer dieselfde betekenis nie. “Olie”verwys soms na die Heilige Gees, maar nie in byvoorbeeld 2Kon 4:2ev nie. Verder het die Afrikavolke nie teruggekeer na hulle lande nie. En ook nie die Engelse en Portugese en wie ookal na wie jy almal verwys nie. Miskien gaan jy so ‘n bietjie “los” met daardie teks om.

Jou verwysings na Esegiël is vervul in die terugkeer uit Babel en die herbou van die tempel. Verder is dit altyd ‘n risiko om uit die OT sommer direk na die wederkoms van Jesus te spring, bo-oor die NT. (Dis waarom ek die verwysings na Israel in die NT so ernstig opneem!) Waar ek die vervulling van profesieë behandel (p362), wys ek daarop hoe vry hierdie profesieë meestal vervul word. Let byvoorbeeld daarop dat Esegiël praat van die koning God in die land Magog, maar in Openbaring word dit twee persone: Gog en Magog.

As die moontlike bekering van die Jode ‘n antiklimaks is, is dit tog net hulle eie skuld. Maar intussen is ewige lewe by die Here óók vir hulle, darem seker meer as dit wat jy “‘n aardse toekoms” noem.  Al “die hel van ballingskappe” is tog seker net hulle eie skuld. Die Here het hulle dit aangedoen om hulle tot bekering te roep.

Intussen is die Groot Geloofswoordeboek weer in druk en by CUM beskikbaar.

Skrywer: Prof Adrio König

Buitebybelse getuienis oor Jesus Christus (2) – Jan van der Watt

Nie-Christelike Jode wat van Jesus praat

Josefus in Antiquities of the Jews – sy boek oor die geskiedenis van die Jode van die skepping af tot 66nC – noem Jesus twee maal en Johannes die Doper een maal. Hy noem dat Johannes ʼn gewilde figuur was wat genoeg invloed gehad het om ʼn opstand te kon reël wat  hom uiteindelik ook sy lewe gekos het.

Josefus se eerste verwysing noem dat Ananus, die nuwe hoëpriester in 62nC, ‘die Raad van die Sanhedrin saamgeroep en die broer van Jesus, die sogenaamde Messias, (Christos) wat Jakobus genoem is, saam met ʼn paar ander mans, oorgelewer en gestenig het. Hulle is daarvan beskuldig dat hulle die wet gebreek het’.

Hierdie verwysing onderstreep natuurlik ook die aktiewe teenwoordigheid van die Christene in Jerusalem, asook die posisie van Jakobus as leier van die kerk in Jerusalem.

Josefus se tweede verwysing lui so: Omtrent hierdie tyd het Jesus geleef, ʼn wyse man, as ʼn mens Hom inderdaad ʼn man kan noem. Hy het verbasende dinge gedoen en was ʼn leraar vir mense wat opgewonde was om die waarheid te aanvaar. Hy het baie Jode oortuig en ook baie Grieke: Hy was die Messias. In reaksie op die aanklag wat deur leidende mense onder ons  gebring is, het Pilatus Hom tot ʼn kruisdood veroordeel: maar diegene wat Hom aanvanklik liefgehad het, het nie opgegee nie. Hy het op die derde dag lewendig aan hulle verskyn, soos die profete van God oor Hom gepraat het asook oor duisende ander wonders oor Hom. Tot op hierdie dag bestaan die stam van die Christene, wat na Hom vernoem is, nog. (Ant. XVIII.3.3).

Hoewel dit lyk of Christene die weergawe ‘geredigeer’ het (as ʼn mens na frases kyk soos ‘as ʼn mens Hom inderdaad ʼn man kan noem‘; ‘die derde dag‘), is daar min twyfel dat die essensie van wat hier staan, werklik op Josefus teruggaan. Selfs die taal wat gebruik word, is nie tipies Christelik nie. Onthou, Josefus was ʼn Jood (nie ʼn Christen nie) en hy het vir die keiser ʼn geskiedenis geskryf oor alles wat in Palestina gebeur het. Hy het die grootste deel van sy lewe in Palestina gebly en het geweet wat daar aangegaan het en of iets wel gebeur het of nie. Hy het dus min belang by Jesus gehad, behalwe dat die dinge wat destyds in Palestina gebeur het in sy geskiedenisboek moes kom. Josefus het dus geen rede gehad om na Jesus te verwys as hy dit nie as werklike gebeurtenis gesien het nie.

Lees volgende keer verder oor getuienis van nie-Christene oor Jesus uit die ou tyd… dit bewys natuurlik dat die verhale oor Jesus deur die mense van destyds as waar aanvaar is en nie net as Christelike propaganda nie.

Outeur: Prof Jan van der Watt

Gaan die Jode en die Moslems Hel toe? – Kobus Kok

Saartjie Bester vra:

Ek weet dat die enigste weg na God is deur Jesus, maar is dit werklik so dat God die Jode en Moslems sommer net in die Hel sal laat beland? Dis dan die grootste meerderheid van alle nasies?

Antwoord:

Gaan die Jode en die Moslems hel toe?

Sjoe, watter uitdagende vraag, Saartjie! Ek onthou toe ek ‘n seuntjie was, kon ek gewoon nie verstaan hoe dit werk dat God so lief vir die Jode was en hoe hy hulle uitgekies het, gered het, telkens vergewe het en dan skielik besluit hulle is nie meer sy kinders nie. Dit was vir my ook nog altyd moeilik om te verstaan. In my hart is ek baie lief vir die Jode en kry ek hulle dikwels so jammer as ek kyk na dit wat die wêreld met hulle maak.

So met die tyd, toe ek teologie studeer het, het ek al meer begin verstaan hoe die Bybel oor die saak dink. Die Bybel is tog vol van die tekens van die genadige, liefdevolle God. Dit is hierdie God wat ‘n leier soos Moses kies en die volk uit slawerny red. Dit is dieselfde God wat in Jona die mense van Nineve ‘n tweede kans gee toe hulle eintlik verwoes moes word. Selfs nie eers Jona het kans gesien om die liefdevolle hart van God aan die mense te openbaar nie, maar God het ander planne gehad. Hy het ‘n plan en ‘n hart vir mense. Dit is hierdie selfde God wat lief is vir Dawid, wat hom uithaal agter die lammers en hom die herder van Israel maak. Kort daarna in 2 Samuel 11 maak Dawid die fout van sy lewe, vermoor Batseba se man en slaap met haar. Die kindjie wat sy kry gaan tragies dood. Maar dan omskep God alles en die einste Batseba gee geboorte aan koning Salomo. Dawid se mees dwase besluit word omskep as die God van liefde en tweede kanse die wyse Salomo gebore laat word. Dit is hoe ek vir God leer ken in die Ou Testament. God is regverdig en hy straf, maar hy is ook oneindig liefdevol en Dawid skryf Psalm op Psalm waarin hy die grootheid en majesteit van hierdie God besing.

In die Nuwe Testament dieselfde. Volgens Paulus en Johannes is dit God wat die verkeerde mense lief het, vir my en vir jou. Dit is hy wat na ons toe kom toe ons nog vyande van Hom was en toe ons hom nie liefgehad het nie – toe ons op ons lelikste was het hy Sy liedevolle hand uitgestrek en ons na sy vaderhart getrek soos ‘n pa wat uitreik na sy kind (vgl. Romeine, Johannes 3:16).

Ongelukkig is ons telkens soos die kinders wat God se hand wegstoot, wat Hóm verwerp. In ons doen en late is ons diegene wat teen hom besluit. Soos ‘n vader wat in sy hart huil as sy kind hom verwerp, net so kan ek myself indink dat God huil oor die manier waarop ons hom wegstoot. Tog bly sy hande en sy hart oop. Iemand het eenmaal gesê: “If God feels far away, guess who moved?” Ongeloof is nie God se skuld nie. Dit is ons skuld. Richard Hays, ‘n bekende Nuwe Testamentiese geleerde, skryf dat met die koms van Jesus het daar ‘n reuse magnetiese veld die wêreld binne gekom. Mense word daarna óf aan die positiewe kant óf aan die negatiewe kant daarvan geposisioneer.

By bybelkennis.co.za gaan dit oor hoe die Bybel oor bepaalde sake dink. As ek die Bybel reg verstaan, deur die bril van die Nuwe Testament, is dit volgens iemand soos Johannes baie duidelik dat daar net een weg is na die God van die heelal, en dit is deur Jesus (vgl. Johannes 14:6). Johannes sê: “Ek is die weg en die waarheid en die lewe. Niemand kom na die Vader toe behalwe deur My nie^.” Vir Johannes is daar buite Jesus geen redding nie en in sy evangelie is diegene wat Jesus verwerp, nie kinders van God nie (vgl. Johannes 8:44).

Miskien is dit die heel veiligste indien ons die vraag of Jode en Moslems en  ander nou hel toe gaan of nie eerder oorlaat aan die God van die Skepping. Omdat God, Gód is, en nie ‘n mens is nie, staan ek persoonlik in nederigheid voor Hom en vertrou Hom vir sy oordeel sonder om een oomblik te twyfel oor sy wysheid. As jong seun het so ‘n vraag my baie gepla, maar nou pla dit my nie meer nie omdat ek met my hele hart glo dat die God van die kosmos vol liefde, regverdig, genadig en volkome wys is, meer as wat ek kan bid of dink. Daarom rus ek in die wete dat Hy weet wat Hy doen. Sy karakter is onbetwisbaar…

Intussen lê die appèl op my en jou om die evangelie te versprei, juis omdat ons glo dat die evangelie, die boodskap van redding, bestem is om die almal te bereik en omdat dit Jesus se laaste opdrag in Matteus 28:19 was: “ ¹⁹Gaan dan na al die nasies toe en maak die mense my dissipels: doop hulle in die Naam van die Vader en die Seun en die Heilige Gees, en ²⁰leer hulle om alles te onderhou wat Ek julle beveel het. En onthou: Ek is by julle al die dae tot die voleinding van die wêreld.” In Jesus se laaste woorde sien ek die liefde en die gerigtheid van God in aksie eerder as die oordeel. Dit moet uiteindelik ook ons hart en gesindheid wees!

Outeur: Dr Kobus Kok