Christene beskou die dooppraktyk van Johannes die Doper as die voorloper van die Christelike doop. Hulle het dieselfde terminologie gebruik en dieselfde doel (die vergewing van sondes) gehad. Dit is juis hierdie kenmerkende praktyk wat aan Johannes sy naam gegee het: Doper of die een wat ondergedompel het.
Die evangelie volgens Lukas is ons enigste bron oor die geboorte en kinderjare van Johannes. Hy is gebore in die bergstreek van Juda (Lukas 1:39). Sy vader was ‘n priester (Sagaria) en sy moeder was Elisabet, ‘n afstammeling van Aäron. Beide ouers was getrou aan die wet van God en het onberispelik al die gebooie en voorskrifte van die Here onderhou (1:6). Sy geboorte word deur ‘n engel in die tempel aan Sagaria aangekondig. Vir Elisabet, wat onvrugbaar was, was dit die antwoord op haar gebede. Die engel sê ook vir Sagaria dat hy die seuntjie Johannes moes noem. Reeds voor sy geboorte kondig die engel aan dat hy ‘n volk vir die Here sal voorberei (1:17). Elisabet word as ‘n bloedverwant van Maria beskryf (1:36).
Francois vra:
‘n Kind van God sondig nie meer nie. Hoe moet 1 Joh 1:8 (as ons beweer dat ons nie sonde het nie, bedrieg ons onsself) en 1 Joh 5:18 (Ons weet dat iemand wat ‘n kind van God is,nie meer sondig nie) verstaan word?
Oom Koos vra:
Markus 14.51 verwys na ‘n sekere jongman wat by Jesus was toe Hy gevange geneem is en kaal gevlug het vir die soldate. Wat weet ons van hierdie “jongman” en waarom word daar so min oor hierdie insident gepraat ? Waarom is die verwysing na die “jongman” so belangrik dat dit in Markus opgeteken word ?