Die Here verskyn … en Job lewe

It’s (the gospel) a message delivered from God to people in a precarious and hazardous spot – that is, people like you and me – Michael Horton

 

Die Here verskyn … en Job lewe

Tim Keller het pas ‘n belangrike boek – Walking with God through Pain and Suffering (2013) – geskryf waarin hy die vraag waarom daar pyn en lyding is die wêreld is, hanteer. Hierdie is sekerlik ‘n vraag wat almal van ons interesseer en waarop min van ons ‘n goeie antwoord kan gee. Ek glo dat in hierdie boek baie van ons vrae beantwoord sal word. Ek gaan dus ‘n hele aantal blogs hieroor skryf.

Uiteindelik, na 37 hoofstukke, verskyn God aan Job. En sy woorde is hard;

‘”Wie is dit wat besig is om my bedoelinge te dwarsboom

met woorde wat getuig dat hy geen insig het nie?

3Maak jou reg vir die stryd:

Ek sal vra, antwoord jy My.

 

4Waar was jy toe Ek die aarde se fondamente gelê het?

Praat as jy die antwoord het.

5Wie het die aarde afgemeet? Weet jy dit?

Wie het ’n maatlyn oor hom gespan?

6Waarop is sy voetstukke neergesit?

 Wie het hom aanmekaargesit

7daardie oggend toe die sterre saamgesing het

en al die hemelinge gejubel het?

Ons glo onmiddellik dat God vir Job gaan oordeel. Maar God het nie gekom om Job te oordeel of te vernietig nie – Hy reik in genade na hom toe uit. Die eerste teken hiervan is die gebruik van God se persoonlike Naam – Jahwe. Dit is die Naam wat God aan Moses uit die brandende bos bekend gemaak het. Hierdie Naam is tot dusver selde in die boek gebruik. Die Naam word gebruik vir diegene wat in verbondsliefde aan die Here verbind is.

Toe het die Here vir Job aangespreek uit die stormwind uit (38:1). Die OAV sê dat God vir Job uit ‘n storm geantwoord het. Ons het hier dus ‘n dialoog tussen twee partye. Die Here kom nie om vir Job te veroordeel nie, maar om hom uit te nooi om ‘n verhouding met Hom aan te knoop. Hy gee aan Job ‘n finale woord:

Daarna het Job vir die Here gesê:

2“Nou weet ek dat U tot alles in staat is  en dat U kan uitvoer wat U besluit.

3Wie is dit wat u bedoelinge wou dwarsboom sonder dat hy die insig gehad het?

Ek het oor dinge gepraat wat ek nie begryp het nie:

u wonderdade was te groot vir my, ek het dit nie verstaan nie.

4U het mos gesê: Luister terwyl Ek praat,

Ek sal vra, antwoord jy My.

5Tot nou toe het ek net gehoor wat mense van U sê, maar nou het ek U self gesien,

6en nou verag ek myself, nou sit ek vol berou, in sak en as.”

Die Here antwoord Job uit die storm(wind). Dit is juis ‘n stormwind wat Job se kinders se dood veroorsaak het (1:19). In 9:17 sê Job: Want dit is Hy wat my met ‘n stormwind pynig, wat my baie wonde slaan sonder dat ek dit verdien. Toe God uit die stormwind met Job praat, kon Job met reg gedink het dat hy vernietig gaan word. Maar Job hoor vir God … en bly leef.

Wat is die Here se antwoord aan Job? Daarna kyk ons volgende keer.



Wat kan ek by Job oor lyding leer?

When people are unfettered they are freed, but not yet free – Robert Rosenblatt

Wat kan ek by Job oor lyding leer?

Tim Keller het pas ‘n belangrike boek – Walking with God through Pain and Suffering (2013) – geskryf waarin hy die vraag waarom daar pyn en lyding is die wêreld is, hanteer. Hierdie is sekerlik ‘n vraag wat almal van ons interesseer en waarop min van ons ‘n goeie antwoord kan gee. Ek glo dat in hierdie boek baie van ons vrae beantwoord sal word. Ek gaan dus ‘n hele aantal blogs hieroor skryf.

Ons kan nie verstaan wat die Bybel oor lyding sê as ons nie diep na Job kyk nie. Hier staan ons voor lyding met emosionele realisme. Die hooftema van die boek is onskuldige lyding. Die tema word nie abstrak hanteer nie. Die probleem word deur die lyding van een man ondersoek. Die toesprake is vol weldeurdagte nadenke. Ons besef dat lyding ‘n groot filosofiese,maar veral persoonlike, probleem is.

 

Job is uniek, want dit is ‘n implisiete kritiek op al die algemene antwoorde op die probleem van lyding. As lyding kom, is my eerste vraag: Hoekom ek? Die tradisionele antwoord is: Ek het iets verkeerd gedoen. Die sekulêre antwoord is: Daar is geen antwoord op die probleem van lyding nie. ‘n Goeie God sou nie so iets doen nie. Daarom bestaan Hy nie. Job verwerp beide hierdie moralistiese en nihilistiese antwoorde.

God verwys na Job as my dienaar Job (1:8). Hy was vroom en opreg en het God gedien en die kwaad vermy (1:1). Hy was ‘n goeie vader en eggenoot; hy was ryk – elke kind het sy eie huis gehad. Die kinders het gereeld fees gevier. Dan skielik tref ‘n reeks rampe hom. Hy verloor sy kinders en sy rykdom. Hoekom? Die antwoord kry ons in 1:6 – 11: God laat Satan toe om Job te tref, maar Job weet dit nie. Wat was Job se reaksie? Die Here het gegee en die Here het geneem. Prys die Naam van die Here (1:21). Daarna laat God toe dat die Satan Job se gesondheid aantas. Job se vrou is ontsteld oor al die lyding:  Bly jy nog steeds vroom? Vervloek God en sterf! (2:8). En dan Job se reaksie: As ons die goeie van God aanvaar, moet ons nie ook die slegte aanvaar nie? 2:10).

Volgende keer kyk ons wat gebeur as die Here aan Job verskyn.



Maniere om saam met God in lyding te loop (2)

. —Thomas Goodwin

Maniere om saam met God in lyding te loop (2)

Tim Keller het pas ‘n belangrike boek – Walking with God through Pain and Suffering (2013) – geskryf waarin hy die vraag waarom daar pyn en lyding is die wêreld is, hanteer. Hierdie is sekerlik ‘n vraag wat almal van ons interesseer en waarop min van ons ‘n goeie antwoord kan gee. Ek glo dat in hierdie boek baie van ons vrae beantwoord sal word. Ek gaan dus ‘n hele aantal blogs hieroor skryf.

Hartseer oorvleuel met en is aanvullend tot ander strategieë in my loop deur lyding. Hierdie is nie ‘n reeks stappe wat streng op mekaar volg soos ‘n resep nie. Martin Luther het gesê dat Jesus Christus die volle straf vir my sondes gedra het. Ek is ook verseker dat Hy langs my loop in my lyding. Mag ek kla en hartseer wees as ek swaarkry of moet ek my swaarkry in stilte aanvaar?

 

Die Psalmboek is ‘n boek vol klaagliedere – uitroepe van hartseer in nood. Die psalmis kla oor die optrede van ander of sy eie optrede en gedagtes. Soms is hy selfs gefrustreerd met God self. Waar is u liefde van vroeër, Here, wat U in u trou plegtig aan Dawid belowe het? (Psalm 89:50); Kom ons te hulp! Waarom slaap U, Here? Moet ons nie vir altyd verstoot nie! (Psalm 44:24). Ons kry dieselfde in die boek Job. Luister net hoe uitgesproke is Jeremia: Waarom is daar nie ‘n einde aan my pyn nie, waarom is my wond ongeneeslik en wil dit nie gesond word nie? Ek kan nie op U reken nie, net so min as op ‘n stroom wat nie standhoudend is nie (15:18).

Vroeër is daar dikwels gefrons as mense kla of twyfel – ‘n Christen mag nie huil nie, want dit beteken ek vertrou nie vir God en aanvaar nie sy wil nie. Is dit wat die Bybel sê? Ons lees dat Job opgestaan het en sy klere geskeur het. Daarna het hy op die grond gaan lê (1:20). En tog net twee verse verder lees ons: Onder alles het Job nie gesondig nie. Dit is nie sonde om jou hartseer openlik te wys nie. In die middel van die boek gaan Job so ver om sy geboortedag te verwyt. En tog is God se finale oordeel oor Job verrassend positief: Ek is kwaad vir jou en jou twee vriende, want julle het nie die waarheid oor My gepraat soos my dienaar Job nie … My dienaar Job sal vir julle bid, en Ek sal sy gebed verhoor en julle nie straf vir julle dwaasheid nie. Julle het nie die waarheid oor My gepraat soos my dienaar Job nie (42L7 – 9). Job se hartseer het sy emosies uitgedruk. Hy was brutaal eerlik oor sy gevoelens. Later het God vir Job opgeroep om sy onpeilbare wysheid en majesteit te erken.

Dit is duidelik dat dit verkeerd is om vir iemand wat hartseer is, te sê: “Ruk jou reg.” Ek moet meer geduldig en teer wees – ook met myself. Ek moenie dink omdat ek God vertrou dat ek nie gaan huil of hopeloos voel of kwaad word nie. ‘n Riet wat geknak is, sal Hy nie afbreek nie en ‘n lamppit wat rook, nie uitdoof nie; Hy sal die wil van God laat seëvier (Matteus 12:20). Jesus Christus word aangetrek na hopelose gevalle; Hy gee om vir die kwesbares; Hy versorg mense wat geslaan en gekneus is: Hy genees die gebrokenes van hart en verbind hulle wonde (Psalm 147:3); Hy het my gestuur om dié wat moedeloos is, op te beur, om vir die gevangenes vrylating aan te kondig, vryheid vir dié wat opgesluit is (Jesaja 61:1).

Dit is nie sonde om te huil nie. Daar is nie baie plek om te huil nie – ook nie in die kerk nie. Ons gee nie aan mense die vryheid om te huil nie. Ons glo Christene moet bly wees in beproewings. Meeste klaagpsalms in die Bybel eindig met hoop.

Maar wat beteken dit om my te verheug in beproewing? Daarna kyk ons volgende keer.



Maniere om saam met God in my lyding te loop (1)

Holy Scripture is not the object of faith, but the means by which God creates faith – not a faith in the Bible, but a faith in the God who is revealed in the Bible. – Alister McGrath (Opsomming van Emil Brunner se siening)

Maniere om saam met God in my lyding te loop (1)

Tim Keller het pas ‘n belangrike boek – Walking with God through Pain and Suffering (2013) – geskryf waarin hy die vraag waarom daar pyn en lyding is die wêreld is, hanteer. Hierdie is sekerlik ‘n vraag wat almal van ons interesseer en waarop min van ons ‘n goeie antwoord kan gee. Ek glo dat in hierdie boek baie van ons vrae beantwoord sal word. Ek gaan dus ‘n hele aantal blogs hieroor skryf.

Ek moet God as God behandel en besef dat Hy altyd en oral saam met my is. In Genesis 17:1 lees ons: Toe Abram nege en negentig jaar oud was, het die Here aan hom verskyn en vir hom gesê: “Ek is God die Almagtige. Lewe naby My en wees opreg.”  Loop is nie ‘n dramatiese aktiwiteit nie – dit is ‘n stadige, bestendige aksie wat oor ‘n lang tyd volgehou kan word. Loop beteken dat ek dag in en dag uit bid en Bybelstudie doen, met my medegelowiges praat, eredienste bywoon en my wy aan die lewe van die gemeente.

 

Loop is ritmies aan en aan – stadige, bestendige vooruitgang. Ek moenie verwag om onmiddellik ‘n antwoord op al my probleme, vrae en hartseer te kry nie. Soms sal ek vrede ontvang wat my verbaas – ek kan dit nie verduidelik nie. Sekere dae mag ek skielik ‘n insig kry. Vooruitgang in die algemeen is maar stadig en bestendig as ek by die gereelde daaglikse aktiwiteite bly. Die pad van die regverdiges is soos helder oggendlig wat groei en sterker word tot dit heeltemal dag is (Spreuke 4:18).

In die Bybel leer ek wat hierdie daaglikse aktiwiteite is: loop, huil en hartseer, vertrou en bid, liefhê, hoop. Hierdie strategieë vul mekaar aan. In sommige gevalle is een strategie belangriker as die ander, maar ek kan nooit een weglaat nie. Geen twee paaie is identies nie.

Beteken dit dat ek nie hartseer mag wees nie. Daaroor volgende keer.