Vraag

‘n leser vra

Ek benodig n ander Naam vir Nagmaal vir n Christelike Taak – 12 Letters – begin met V en eindig
met L

Antwoord

Prof Francois antwoord

Verbondsmaal
In 1 Korinthiërs 11:25 sê Jesus: Hierdie beker is die nuwe verbond deur my bloed. Doen dit, so dikwels as wat julle daaruit drink, om My in herinnering te bring.
In Markus 14:24 sê Jesus van die beker wyn wat hulle gedrink het: Dit is my bloed, die bloed van die verbond wat vir baie uitgegiet word.

Skrywer: Prof Francois Malan

Vraag

‘n Leser vra: Mag die kerkraad jou verhinder om nagmaal te gebruik as jy nie n kerklike bydra maak nie.

Antwoord

Prof Francois Malan antwoord:

Oor die instelling van die nagmaal sê Markus 14:22-24 ‘Terwyl hulle eet – Jesus se 12 dissipels tydens die Pasga 14:12,17) – het Jesus brood geneem, en nadat Hy die seëngebed uitgespreek het, breek Hy dit en gee dit vir hulle en sê: “Neem, dit is my liggaam.” Toe het Hy die beker geneem, gedank, dit vir hulle gegee, en hulle het almal daaruit gedrink. Hy het vir hulle gesê: “Dit is my bloed, die bloed van die verbond wat vir baie uitgegiet word.” Matteus 26:27 neem dit van Markus oor en sê Jesus het gesê “Drink almal daaruit.” Lukas 22:17 wat op Markus uitbrei, sê oor die beker: “Neem dit, en deel dit onder mekaar.” Paulus se briewe is almal geskryf vóór die vier Evangelies geskryf is. Aan die gemeente in Korinthe skryf hy dat hy van die Here ontvang het wat hy ook aan hulle oorgelewer het oor die nagmaal, dat die Here Jesus die nag toe Hy verraai is, brood gebreek het en gesê het: “Dit is my liggaam – ter wille van julle. Doen dit om My in herinnering te bring.” So ook met die beker ná die ete: “Hierdie is die nuwe verbond deur my bloed. Doen dit, so dikwels as wat julle daaruit drink, om My in herinnering te bring.” Want so dikwels as wat julle hierdie brood eet en uit hierdie beker drink, verkondig julle die dood van die Here, totdat Hy kom (1 Kor 11:23-26). Verder sê hy dat wie op onwaardige wyse die brood eet of uit die beker van die Here drink, skuldig sal wees teenoor die liggaam en die bloed van die Here. Dit sê Paulus oor die gemeente waar die rykes hulle eenkant hou en apart die nagmaal eet en drink, terwyl die armes en slawe in die binneplaas self moet regkom tydens die liefdesmaal. Daaroor prys hy nie die gemeente nie en eet hulle ’n oordeel oor hulleself. (1 Kor 11:17-22; 27-34). Bydraes kom nêrens ter sprake in verband met die nagmaal nie. In 1 Korinthiërs 16 word verwys na die insameling vir die gelowiges in Jerusalem wat Paulus in die ander gemeentes reël. Dat elke lidmaat afsonderlik op die eerste dag van die week ’n bedrag opsy sit, en volgens sy verdienste spaar, sodat die insameling nie eers plaasvind wanneer hy na hulle toe kom om dit na Jerusalem te stuur nie (1 Kor 16:1-4). In 2 Korinthiërs 8-9 brei hy uit oor die insameling vir die armes in Jerusalem en Juda. Sy reël vir bydraes in 2 Kor 9:5-8 lui: ‘Wie karig saai, sal karig oes, wie oorvloedig saai, sal oorvloedig oes. Laat elkeen gee soos hy vooraf in sy hart besluit het – nie met droefheid of onder dwang nie, want God het ’n blymoedige gewer lief. En God is magtig om alle genade oorvloedig vir julle te laat wees, sodat julle altyd in elke opsig selfversorgend kan wees, en oorvloedig kan bydra tot elke goeie werk.’ Oor die traktement van ’n leraar in ’n gemeente het Paulus ’n aanduiding gegee, eers in Galasiërs 6:6 en later meer uitgebreid in 1 Korinthiërs 9:1-18. In my opinie mag ’n kerkraad, volgens die Nuwe Testament en Jesus se bedoeling met die nagmaal, jou nie verhinder om nagmaal te gebruik as jy nie ’n bydrae maak nie. Jesus het nie die nagmaal ingestel om verkoop te word nie, maar om ons te herinner aan sy kruisdood om die sondes van die hele wêreld op Hom te neem en ons straf te dra sodat ons saam met Hom kan opstaan tot ’n lewe vir God en ons medemens. In Johannes 1:29 sê Johannes die Doper, vir wie God aangestel het om die weg vir Jesus voor te berei, van Jesus: ‘Kyk, die Lam van God wat die sonde van die wêreld wegneem!.’ Dit is waaroor die nagmaal gaan en wat ons met die nagmaal verkondig.

Skrywer:  Prof Francois Malan

‘n Leser vra:

Ek het 4 jaar terug my man ontmoet nadat ek geskei het (was vir 6 jaar getroud), ons het ‘n jaar terug getrou, en ek gaan Sondae na sy kerk toe.

Hulle is groepies mense wat bymekaar kom in ‘n persoon se huis en dan Bybel studie hou, elke persoon se wat God op hulle hart gelê het die week en deel dit dus met die ander. ‘n Paar keer ‘n jaar het hulle ‘n spesiale diens waar almal bymekaar kom en dan preek slegs die werkers. (Die dissipels)

Met my NG Kerk agtergrond is die baie vreemd, maar ek het al baie geleer.
Maar omdat ek geskei is, mag ek nie deelneem aan die groepies nie en ek mag ook nie deelneem aan die nagmaal wat hulle elke Sondag hou nie. En omdat my man met my getrou het, het hulle hom gevra om ook nie meer deel te wees van die groepies nie. Ons is welkom om na die ‘meetings’ toe te gaan en net te sit en luister, maar nooit meer mag ons weer van die nagmaal gebruik.

Daarom my vraag oor die grootste sonde, my begrip van die nagmaal is dat jy jouself moet ondersoek en so kan jy dan nagmaal gebruik (ek het gelees wat ‘n paar dae terug gepos is)

Ek wil graag ook net weet, is daar mense wat vir jou mag se dat jy nie mag deelwees of mag nagmaal gebruik nie?

Antwoord
Prof Francois Malan antwoord

In 1 Korintiërs 11:17-34 spreek Paulus die gemeente aan oor hulle misbruik van die nagmaal, waar elkeen voortgaan om sy eie maaltyd te eet, en een bly honger en ‘n ander word dronk, hulle minag die gemeente van God en verneder diegene wat niks het nie.
Dan verduidelik hy die betekenis van die nagmaal met die instellingswoorde van Jesus die nag voor sy kruisiging, toe Hy die brood gebreek en gesê het: ‘Dit is my liggaam vir julle. Doen dit tot herinnering aan My.’ So ook met die beker ná die ete, met die woorde: ‘Hierdie beker is die uwe verbond deur my bloed. Doen dit, so dikwels as julle daaruit drink, ter herinnering aan My. Want so dikwels as julle hierdie brood eet en uit hierdie beker drink, verkondig julle die dood van die Here totdat Hy kom.’
Daarom, ‘wie op onwaardige wyse die brood eet of uit die beker van die Here drink, sal skuldig wees teenoor die liggaam en die bloed van die Here.’ Die verdeeldheid in die gemeente, waar die een groep die ander minag, sien Paulus as ‘n onwaardige wyse van nagmaal vier, want die nagmaal is juis die uitdrukking van sondaars se verbondheid aan Christus as ons Verlosser van ons sonde waarvoor Hy sy liggaam en bloed gegee het. In 1 Kor 10:17 beklemtoon Pauus: omdat dit een brood is wat ons breek by die nagmaal as deelname aan die liggaam van Christus, is ons almal een liggaam, want ons het almal deel aan die een brood. Daarom maak verdeeldheid in die gemeente ons skuldig aan die offer wat Christus vir ons gebring het. Die verkondiging dur die nagmaal geskied veral deur die eenheid van die gemeente as ’n getuienis voor die wêreld dat verskillende mense saam in vrede kan lewe in die kerk (vgl. Jesus se gebed in Johannes 17:20-22 dat ons almal een kan wees soos die Vader in die Seun is en die Seun in die Vader is, sodat die wêreld kan glo dat die Vader vir Jesus gestuur het om ons van ons sondes te verlos.

Die selfondersoek gaan dus in die eerste plek oor my verhouding met ander lidmate, of ek hulle minag of in liefde en vrede met hulle lewe en dat ons na mekaar omsien.

In Johannes 1:29 sê Johannes die Doper van Jesus: Kyk! daar is die Lam van God wat die sonde van die wêreld wegneem!’ – niemand word uitgesluit nie. Joh 3:16 sê: ‘Want so lief het God die wêreld gehad dat Hy sy enigste Seun gegee het, sodat elkeen wat in Hom glo, nie verlore gaan nie, maar die ewige lewe kan hê.’ Die enigste voorwaarde is geloof in die Here Jesus wat self as God en mens die straf en die smet van die sonde van die wêreld gedra het, ook al my sondes. Daarom is geloof in die Here Jesus die enigste voorwaarde vir deelname aan die nagmaal.

Mense wat in Jesus as hulle Verlosser glo kan nie in sonde bly leef nie, maar leer om soos kinders van God in hierdie wêreld te lewe. Daarom sê Paulus ook in 1 Kor. 5:11 dat die gemeente ‘nie moet meng met iemand wat ’n gelowige genoem word, maar ’n onsedelike of ’n gierigaard is, of ’n afgodedienaar of ’n kwaadprater of ’n dronkaard of ’n rower nie; met so iemand moet julle nie eers saam eet nie.’

In 1 Kor 7:10-11 verwys Paulus na Jesus se opdrag aan getroudes: ‘dat ’n vrou nie van haar man mag skei nie, en ’n man mag ook nie van sy vrou skei nie (vgl. Jesus se woorde in Markus 10:11-12: ‘Wie van sy vrou skei en met ’n ander vrou trou pleeg egbreuk teenoor haar, en as sy van haar man skei en met ’n ander man trou, pleeg sy egbreuk’). Paulus se raad aan geskeidenes is om ongetroud te bly of met mekaar versoen te word (1 Kor 7:11). Dit beteken egter nie dat egskeiding ’n sonde is wat nie vergewe kan word nie. Vir getroudes waar die een gelowig en die ander ongelowig is, sê Paulus byvoorbeeld: as die ongelowige instem om by die gelowige te bly, moet sy nie van hom skei nie. As die ongelowige egter wil skei, laat hom skei; in sulke gevalle is die broer of suster nie gebonde nie (1 Kor 7:13-15).

Daarom sê 1 Kor 11:28-29: ‘Laat elkeen homself ondersoek en daarvolgens van die brood eet en uit die beker drink. Want die een wat eet en drink sonder om die liggaam van die Here daarin te onderskei, is besig om ’n oordeel oor homself te eet en te drink.’ As jy met jou sonde na die Here Jesus gaan in gebed om sy vergiffenis te vra, en glo dat Hy vir jou sonde gesterf het, is jy welkom om deel te neem aan die nagmaal wat juis ’n teken is wat Jesus gegee het om jou geloof dat Hy jou sonde vergewe ,te versterk, en dat Hy by en in jou lewe met sy Gees, om jou daagliks te lei en te versterk.

Iemand kan jou nie uit die nagmaal weer as jy as ’n gelowige sondaar na die nagmaal kom om die dood van die Here wat vir jou sonde gesterf het te verkondig nie (vgl 1 Kor. 11:26). Want Jesus is self die gasheer wat jou aan sy tafel verwelkom (1 Kor 10:21 noem die nagmaal ‘die tafel van die Here.’ So het Jesus selfs vir die vrou wat in owerspel betrap is, gesê: ‘Ek veroordeel jou ook nie. Gaan, en moet van nou af nie meer sondig nie’ (Johannes 8:11). En die vrou wat al vyf mans gehad het en met ’n sesde man saamleef, het sy getuie geword dat Hy die Verlosser van die wêreld is (Johannes 4:18, 38, 42). Oor die slegte vrou wat sy voete kom salf het, sê Hy: ‘haar sondes, en dit was baie, is vergewe, omdat sy baie liefde betoon het. Maar die een vir wie min vergewe word, het min liefde.’ En vir die slegte vrou sê Hy: ‘Jou sondes is vergewe….jou geloof het jou gered. Gaan in vrede’ (Lukas 7:47-50). Vir Jesus is egskeiding nie ’n sonde wat Hy nie kan vergewe nie, en die nagmaal is juis om sy vergifnis van sondaars te vier. Maar dié wat dink hulle is sonder sonde, is nie by die nagmaal welkom nie (vgl. Jesus se gelykenis in Lukas 18:9-14 oor mense wat oortuig was van hulle eie regverdigheid en op ander neergesien het: van die Fariseër, die godsdienstige leier van Israel, en die tollenaar, wat deur die Joodse gemeenskap uitgesluit is: en waar die tollenaar, ná die Fariseër se roem op sy goeie dade voor God, net bid: O God, wees my, arme sondaar, genadig. En hy het huis toe gegaan met sy saak met God reggestel, eerder as die Fariseër).

Skrywer:  Prof Francois Malan

Om ‘n oordeel oor jouself te drink met die nagmaal – Kobus Kok

Karen vra:

Antwoord

Prof Kobus Kok antwoord:

Karen verstaan die nagmaal reg. Die doel van die nagmaal is dat dit ‘n teken is wat ons herinner aan die lewe van Jesus en ‘n sakrament wat ons verbind aan die Christus-gebeure en God se beloftes. In die nagmaal dink ons aan, en herdenk die lewe van Jesus, en probeer ons opnuut om onsself te verbind aan ‘n lewe wat wesenlik daarvan getuig dat ons kinders van God is. Kinders van God vat God se Woord ernstig. In God se woord word ons aangemoedig, soos ons in die Bergrede (Matt 5-7) lees, om ander te vergewe en nog vele meer. Die oproep tydens die nagmaal moet eerder gekommunikeer word as ‘n belyning as ‘n oordeel. Die nagmaal belyn ons opnuut in ‘n feesmaal om ons identiteit te omhels. Dit is waar ons God se gasvryheid beleef en waar ons dan graag gasvryheid en vergifnis na buite wil straal. God se eerste tree is om ons tydens die nagmaal by die hand te vat, en nie om ons te straf nie. Daarom is die eerste ding wat met jou moet gebeur by die nagmaalstafel nie om skuldig te voel nie, maar dankbaar en ingenooi te voel. Tydens die hele proses beleef ons nuutskepping. Vrees vir oordeel wat tot “korrekte” optrede lei, klop nie die ritme van God se hart  nie. Dankbaarheid wat tot geestelike vrug lei, klop ritmies die evangelie se hart – ‘n goeie-nuus boodskap wat mense belyn om op nuut in lyn met God se wil te leef. Juis om hierdie rede moet ons versigtig wees om te maklik te dink ons drink onsself in oordeel in. As ons die nagmaal reg gebruik nooi dit ons eerder in die dampkring van God se genade, as die oordeel-kring in. Tog kan/mag niemand onaangeraak by die nagmaal verbystap nie, net soos ons ook nie onaangeraak by die voete van die Here in gebed mag wegstap nie. Ons geloofspad behels konstante groei, verdieping en vernuwing.

Skrywer: Prof Kobus Kok