Maar God wat die neerslagtiges opbeur

The Church is the place where the Gospel is preached; Gospel is good news; good news makes people happy; happy people sing. But then, too, unhappy people may sing to cheer themselves up – Calvyn

Maar God wat die neerslagtiges opbeur

Maar God wat die neerslagtiges opbeur … (2 Korintiërs 7:6).

Hierdie idee van God wat opbeur is nie ‘n sprokie nie; dit is nie iets wat ons vir iemand sê omdat ons aan niks beter kan dink nie. Hierdie is ‘n waarheid wat ons uitdruklik in die Skrif kry. Maar hoe doen God dit? Om waarlik opbeur te wees, moet dit so tasbaar soos ons pyn wees. Teoretiese opbeur sal nie bevredig nie.

Die primêre manier waarop God die neerslagtiges opbeur, is deur dy lewegewende beloftes. Dit is die fondament waarop God se genade wat herstel en genees, gebou is. God beur sy mense op deur elke hindernis wat hulle verhinder om hulle vreugde in Hom te kry, verwyder. Hy beur hulle op deur hulle sonde te vergewe en hulle sy kinders te maak – mense wat vir altyd in sy teenwoordigheid sal woon.

Maar Paulus sê nie dit nie. Hy sê: Maar God wat die neerslagtiges opbeur, het ons ook opgebeur deur die koms van Titus. God beur Paulus op deur sy vriend Titus na hom toe te stuur. God beur mense op deur hulle verhoudings met ander mense. God is die bron van vertroosting, maar mense is die gesig van vertroosting. God staan agter alle vertroosting, maar Hy gebruik mense om dit te doen. God is in die besigheid van die bou van verhoudings. Ons vertrou volledig op God en Hy gebruik dikwels mense om ons op te beur.

Onthou altyd: Mense is belangrik in ons lewens. Soms bekommer hulle ons; soms beur hulle ons op. Maar hulle maak saak in ons lewens. Soos Paulus kan ons op een of ander stadium  sê wat hy gesê het: God het ons deur ‘n vriend opgebeur.