Jesus se opstanding – Hermie van Zyl

Thea vra:

Het Jesus self opgestaan of is Hy opgewek?

Antwoord

Prof Hermie van Zyl antwoord:

Die kort antwoord is dat in die Bybel beide die uitdrukkings “opgestaan” en “opgewek” van Jesus se opstanding gebruik word. Beide verwys na dieselfde gebeure, daar is dus geen inhoudelike verskil tussen die twee uitdrukkings nie. Tog lê daar vermoedelik ’n bepaalde ontwikkelingsgeskiedenis agter die uitdrukkings wat interessant en die moeite werd is om na te gaan. Ons let kortliks daarop.

In die Nuwe Testament is daar basies twee formules wat die opstanding van Jesus beskryf: 1. “God het Jesus uit die dood opgewek” (Grieks: egeirō) (bv Rom 10:9: 1 Kor 6:14; 15:15). Dit kom ook in die passief voor: “Christus is opgewek” (bv Rom 6:4,9; 8:34; 1 Kor 15:4; 2 Tim 2:8). In al hierdie gevalle is God die subjek van die handeling, die Een wat die opwekking doen en Jesus die Een wat die opwekking ondergaan; en 2. “Jesus het uit die dood opgestaan” (Grieks: anistēmi) (bv 1 Tess 4:14; Mark 8:31; 9:9; 10:34; Luk 24:7; Joh 20:9). Hier is Jesus/Christus/die Seun van die Mens die subjek van die handeling; Hy is self die Een wat opstaan.

Die vermoede is dat die “opgewek”-formule die oudste is, nie net omdat dit die meeste voorkom nie, maar ook omdat dit in die ouer boeke van die Nuwe Testament aangetref word. Ons moet onthou dat Paulus se geskrifte ouer is as die Evangelies, en dis juis by Paulus dat die “opgewek”-formule oorwegend teenwoordig is, terwyl die “opgestaan”-formule merendeels in die Evangelies – die jonger boeke – voorkom. (Die enigste uitsondering is 1 Tess 4:14, waarskynlik die oudste brief van Paulus, waar “opgestaan” gebruik word.) Die rede waarom “opgewek” ouer sou wees, is omdat dit ’n natuurlike gedagte by ’n Joodse skrywer soos Paulus sou wees om aan Jesus se opstanding te dink as iets wat deur God bewerkstellig is. Die gedagte het baie sterk by die Jode geleef dat God oor lewe en dood beskik, en dat Hy die Een is wat deur sy Gees lewend maak. Dink hier aan Eseg 37:1-14 waar vertel word hoe God ’n laagte vol dooie bene bymekaar bring en lewend maak, simbolies van hoe Hy Israel sal laat terugkeer uit die ballingskap. Jes 26:19 praat ook van die doderyk wat sy dooies sal teruggee omdat die Here kragtig is. In die buite-Bybelse Joodse geskrifte van die sogenaamde inter-Testamentêre tydvak was daar ook die algemene verwagting dat God die dooies in die eindtyd sal laat herleef. En dit is presies wat God nou doen met die opstanding van Jesus: Hy wek Jesus op, Hy laat Hom uit die dood opstaan; die eindtyd het aangebreek! Dit is daarom geen wonder nie dat Matteus berig dat een van die begeleidende tekens van Jesus se dood en opstanding juis was dat van die ander grafte ook oopgegaan het en die dooies lewendig geword en aan baie mense in Jerusalem verskyn het (Matt 27:52-53). Alles teken daarvan dat die eindtyd aangebreek het.

Maar al gou het die gedagte ook ontstaan dat Jesus, synde die Seun van God en self God (vgl Joh 1:1), self opgestaan het. Vanuit die al sterker wordende insig onder die eerste geslag-gelowiges dat Jesus as die Seun gelyk aan die God van die Ou Testament is, is dit ook te verstane dat Jesus se opstanding beskryf sou word as dat Hy self opgestaan het. Dit is alles deel van die insig dat in Jesus se opstanding daar maar één Goddelike werksaamheid is wat vanuit twee perspektiewe beskryf kan word – dat God Jesus opgewek het én dat Jesus self opgestaan het.

Skrywer:  Prof Hermie van Zyl



Die duisendjaar – Francois Malan

Anna vra:

Vir baie gaan dit ’n dom vraag wees, maar ek kry dit net nie verstaan  nie. Verduidelik asb vir my die eerste en die tweede opstanding, en wanner die 1000 jaar gaan wees wat satan vas gevind gaan wees. Baie dankie.

 

Antwoord

Prof. Francois Malan antwoord:

Daar is verskillende verklarings vir die 1000jaar en die twee opstandings. Die probleem kom as jy dit letterlik verstaan, want Openbaring is ’n boek wat met gesigte en simbole werk, wat geestelik verstaan moet word. 1000 is bv. ’n volmaakte getal wat nie in ons terme letterlik as 1000 jaar opgeneem moet word nie.

Byvoorbeeld in Openb 7:4-8 word slegs 12,000 van elkeen van die 12 stamme van Israel as diensknegte van God met die seël gemerk. En dan in die volgende verse, Openbaring 7:9, word verwys na ’n baie groot skare wat niemand kon tel nie, afkomstig uit elke nasie en stam en volk en taal wat voor die Lam staan. Daaruit is dit duidelik dat die 12,000 en 144,000 simbole is, opgemaak deur 3x4x1000; 1000 wat die volle getal van gelowiges uit elke stam verteenwoordig; x 4 die getal van die windrigtings oos-wes-noord-suid, om die verspreiding van die volle getal wat oor die aarde verstrooi is, aan te dui; x 3 in hulle verbondsverhouding tot die Vader-Seun-Heilige Gees. Dit sluit alle gelowiges deur die eeue in, wat glo in Jesus Christus, die Seun van God as die Woord van God, en self ook God, wat vir hulle sonde gesterf het (vgl. Johannes 1:1-3; 3:16).

So is die 1000 jaar van Openbaring 20 ook ’n aanduiding van die volle tydperk tussen die eerste koms van Christus om aan die kruis te sterf vir die sonde van die wêreld (Johannes 1:29)  en sy wederkoms om oor elke mens se lewe te oordeel. Elke persoon se lewe word beoordeel of dit wys dat so iemand deur geloof aan Christus verbind is of nie (vgl. Matteus 25:31-46).

Die 1000 jaar is dan ’n simbool vir die hele tyd tussen Jesus se eerste koms en sy wederkoms. Maar ons kan nie bereken wanneer die wederkoms sal wees nie. In Markus 13:32-33 sê Jesus dat niemand, selfs nie die Seun van die Mens, weet wanneer die wederkoms sal wees nie, net die Vader. 2 Petrus 3:8-9 sê: By die Here is een dag soos duisend jaar en duisend jaar soos een dag. Die Here stel nie die belofte uit, soos party mense dink nie. Inteendeel, Hy is geduldig met julle, omdat Hy nie wil hê sommige mense moet verlore gaan nie, maar dat almal tot bekering moet kom.

Dan moet ons die 1000 jaar wat  Satan gebind is sien as die tyd waarin ons nou lewe, van Jesus se hemelvaart tot by sy wederkoms. In Matteus 28:18 het die opgestane Jesus gesê: Aan My is (deur my Vader) gegee, alle mag in die hemel en op aarde. Satan is gebind sodat hy nie kan optree teen die mense wat deur geloof aan Jesus verbind is. Satan beskou homself as die heerser oor die wêreld en hy verlei die mense van die wêreld om hom te volg op sy pad van geweld en bedrog (vgl. Joh 8:44: Jesus sê die duiwel was van die begin af ’n mensemoordenaar en hy staan nie by die waarheid nie omdat daar geen waarheid in hom is nie. Wanneer hy ’n leuen vertel, vertel hy dit uit sy eie, omdat hy ’n leuenaar is en die vader daarvan; vgl. ook 2 Tessalonisense 2:9-12). Maar die mens wat aan die Almagtige Here toegewy is, word deur die Here bevry en beskerm.

Jesus het gesê (Joh 14:23) As iemand My liefhet, sal hy ter harte neem wat Ek sê, en my Vader sal hom liefhê en Ons sal na hom toe kom en by hom woon. As die Almagtige God by jou woon, is Satan gebind om jou nie te benadeel nie.

Die eerste opstanding is dan wanneer jy deur die genade van God aan Jesus se opstanding uit die dood verbind word. So word jy kind van God omdat jy verbind is aan die Seun van God. Jy kan reeds van kleins af God se kind wees as jy ’n kind van gelowige ouers is, met wie die Here sy genadeverbond gemaak het, en met hulle kinders. As jy groot geword het sonder geloof in Jesus, kan jy deur bekering om in Jesus te glo, God se kind word. Bekering beteken dat jy in Jesus glo as die God wat vir al jou sonde aan die kruis gesterf het en opgestaan het as oorwinnaar oor die sonde en die dood. Dan kan jy onder die leiding van die Heilige Gees en met sy inwoning in jou, regeer oor die magte van die duisternis en sonde.

Die tweede opstanding begin al met jou sterwe, wanneer jy na die Here toe gaan (Filippense 1:23), en word voltooi met die wederkoms van Christus op die algemene opstanding van die liggame van die gestorwenes om voor sy regterstoel te verskyn (vgl. Openbaring 20:11-15; 1 Kor 15:20-27; Matt 25:31-46). Openbaring 19:6 sê: Geseënd en heilig is elkeen wat in die eerste opstanding deel – dit is die mense wat in Jesus Christus se dood vir hulle sonde en sy opstanding om saam met Hom in liefde vir God te lewe. Oor hulle het die tweede dood nie mag nie. Hulle sal priesters van God en van Christus wees en saam met Hom ’n duisend jaar lank regeer – vir die hele tyd van Jesus se eerste koms tot by sy wederkoms, in hierdie lewe en wanneer hulle sterf reeds by die Here.

Skrywer: Prof Francois Malan



Gelowiges het opgestaan

Gelowiges het opgestaan – Francois Malan

Danie vra:

Antwoord

Prof. Francois Malan antwoord:

Die 2014-vertaling, wat probeer om nader aan die oorspronklike taal te bly, vertaal soos volg:

‘n Letterlike vertaling van die Griekse woorde se volgorde is soos volg:

Matteus vra die aandag (‘en kyk!’) vir ‘n aantal wonderlike dinge wat gebeur het tydens Jesus se sterwe en opstanding as tekens. Die enigste tydsaanduiding is ‘ná sy opstanding.’

Aardbewing en rotse wat skeur is die eerste van baie wat deur Jesus voorspel is in Mt 24:8 as die begin van die nuwe tyd (en nie in die ander Evangelies voorkom nie). Volgens Mt 27:54 sien die soldate die skudding ‘en die dinge wat gebeur,’ wat nie noodwendig die opstanding van die gelowiges insluit nie. Die skudding en ‘die dinge wat gebeur’ kom nie in Mk en Lk voor nie.

Of die grafte oopgegaan het tydens die aardbewing, of toe Jesus opgestaan het, kan nie met sekerheid uit die teks afgelei word nie.

. Jesus was dus nie die eerste persoon wat uit die doop opgewek was nie.

 

Skrywer: Prof Francois Malan

 



Jesus se verskynings na sy dood (1)

The desire for even a good thing becomes a bad thing when that desire becomes a ruling thing. —Paul Tripp

Jesus se verskynings na sy dood (1)

William Lane Craig William Lane Craig is Navorsingsprofessor in Filosofie aan die Talbot School of Theology. Ek gaan baie gebruik maak van sy boekie: Did Jesus Rise from the dead.

Het Jesus werklik aan mense na sy dood verskyn? Daar is drie groepe getuienisse in Paulus se lys van ooggetuies (1 Korintiërs 15:3 – 8)

  • Petrus, die dissipels en die vyf honderd

Die evangelies vertel nie al die storie van Jesus se ontmoetings nie. Ons weet dat drie jaar na sy bekering het Paulus ongeveer twee weke by Petrus in Jerusalem vertoef. Die tweede groep wat Paulus beskryf, was die twaalf – die oorspronklike groep gekies deur Jesus sonder Judas. Hierdie ontmoetings word in Lukas 24 en Johannes 20 beskryf. Van die verskyning aan die 500 weet ons min.

Dit is betekenisvol omdat dit ‘n groot getal is, maar ons lees nêrens elders daarvan nie. Paulus moes persoonlike kennis van hulle gedra het, want hy sê dat party van hulle al dood is.  Paulus sê dat die meeste nog lewe. Daarmee sê hy: “As julle my nie glo nie, daar is hulle. Vra hulleself.”

  • Jakobus en die ander apostels

Dat Jesus aan sy jonger broer Jakobus verskyn het, is verbasend, want nie een van sy broers het in Hom geglo nie. Hulle het nie geglo dat Hy die Messias of ‘n profeet was nie. Dit is dus verbasend om te lees dat kort na sy opstanding sy broers saam met ander Christene in die bovertrek was (Handelinge 1:14). Ons lees eers weer van hulle nadat die engel vir Petrus uit die tronk bevry het (Handelinge 12:17). Petrus se eerste woorde na sy bevryding uit die tronk was: Vertel dit vir Jakobus en die ander gelowiges. Later skryf Paulus dat hy met Jakobus, Sefas en Johannes – wat beskou is as die pilare van die gemeente – in Jerusalem vergader het (Galasiërs 2:9). In Handelinge 21:18 is Jakobus  die hoof van die gemeente in Jerusalem. Volgens Josefus is Jakobus tereggestel deur hom te stenig. Later het Jesus se ander broers ook geglo. Hoe verklaar ons dit? Jesus se kruisiging sou nie hierdie transformasie verklaar het nie. Maar tog was Jakobus bereid om vir sy geloof in Jesus te sterf. Is dit nie omdat Jesus na sy opstanding aan Jakobus verskyn het nie? Die volgende groep aan wie Jesus volgens Paulus verskyn het, was die ander apostels. Wie hulle presies was, weet ons nie. Miskien is dit meer as net die twaalf. Dat daar so ‘n groep was, lees ons in Handelinge 1:21 – 22.

  • Saulus van Tarsus

Dit is die laaste verskyning wat Paulus vermeld. In Handelinge 9:1 – 9 lees ons dat Jesus aan Saulus op die pad na Damaskus verskyn het. Paulus verwys self hierna in sy briewe. Hierdie gebeurtenis het Paulus se hele lewe verander. Hy was ‘n Fariseër, ‘n geëerde Joodse leier. Hy het die Christelike dwaalleer gehaat; hy het alles in sy vermoë gedoen om dit uit te roei. Hy sê selfs dat hy verantwoordelik was vir die teregstelling van Christen gelowiges. Skielik los hy alles en word ‘n Christen sendeling. Nou leef hy in armoede, swaarkry en lyding. Hy word geslaan, gelaat vir dood, hy leef voortdurend in gevaar. Uiteindelik sterf hy ‘n marteldood vir sy geloof. Alles as gevolg van sy ontmoeting op die pad na Damaskus.

Paulus se getuienis sê vir ons dat verskeie individue en groepe by verskillende geleenthede Jesus na sy opstanding gesien het. Volgende keer kyk ons verder na Jesus se verskynings na sy dood.