Die opstanding van Jesus en die gemeente in Korinte

It is the Spirit that sheds the love of God abroad in their hearts, and the love of all mankind; thereby purifying their hearts from the love of the world, from the lust of the flesh, the lust of the eye, and the pride of life. It is by Him they are delivered from anger and pride, from all vile and inordinate affections.” John Wesley

Die opstanding van Jesus en die gemeente in Korinte

Paulus sien dat onderliggend tot al die probleme in die gemeente in Korinte, lê ‘n groot teologiese misverstand – hulle ontken die opstanding van die dooies. In wese ontken hulle dat God hierdie liggame van ons met al sy gebreke liefhet. Daarom ontken hulle – al het hulle dit dalk nie so bedoel nie  – dat wat ons met hierdie liggame doen, in God se oë belangrik is.

 

Hierdie is belangrike waarnemings vir ons eietydse kerk wat dikwels die opstanding op een of ander manier ontken. Ons droom ons gaan hemel toe, maar ignoreer die opstanding van die liggaam.

Paulus se hantering van die saak is vir ons belangrik – iets wat ons weer en weer moet lees. Die onderrig van die kruis (1:18 – 2:16) en die opstanding (15:1 – 58) staan soos twee wagte aan die begin en einde van die eerste brief aan die Korintiërs. Hierdie is die basiese temas van die evangelieverhaal. Ons hele teologie en lewe moet plek kry in ‘n wêreld wat deur hierdie twee waarhede omraam word.




Die opstanding verander alles

“The fear of the Lord tends to take away all other fears. …This is the secret of Christian courage and boldness.” – Sinclair B. Ferguson 

Die opstanding verander alles

Is die opstanding van Christus belangrik? Maak dit ‘n verskil? Paulus het so gedink. Paulus hoor die verbasende nuus dat daar mense in Korinte was wat nie aan die toekomstige opstanding van die liggaam geglo het nie. In die Grieks-Romeinse wêreld is geglo dat die dood die einde van alles is. Skeptici glo dit nog steeds. 

Wat Paulus ontstel het was dat Christene wat in die liggaamlike opstanding van Jesus geglo het, nogtans die toekomstige opstanding ontken het. Paulus glo dat jy nie die een sonder die ander kan hê nie. As gelowiges nie in die toekoms gaan opstaan nie, dan het Christus ook nie opgestaan nie. As Christus nie opgestaan het nie, verander alles. Wat is die gevolge van Christus se opstanding vir die lewe van ‘n Christen?

  • Ons kan nie die opstanding van Christus van die evangelie skei nie

In 1 Korintiërs 15 herinner Paulus die Korintiërs aan die evangelie wat hy aan hulle verkondig het. Deur die evangelie word julle ook gered …  Maar wat het hy aan hulle verkondig? Die belangrikste wat ek aan julle oorgelewer het en wat ek ook ontvang het, is dit: Christus het vir ons sondes gesterf , volgens die Skrifte; Hy is begrawe en op die derde dag opgewek. Daarna het Hy aan sy dissipels verskyn. Die opstanding is dus ‘n integrale deel van die evangelieboodskap. Paulus sê dat hierdie ‘n Bybelse werklikheid is en dat ons nie die opstanding van Christus van sy dood kan skei nie. Thomas Schreiner sê:   “Christ’s death and resurrection are inseparable in effecting salvation.”

  • Die opstanding van Christus is die kern van ons verkondiging aan ‘n verlore wêreld

Sou ons boodskap anders gelyk het as Christus nie opgestaan het nie? As jy nee antwoord, is daar ‘n groot probleem. Vir Paulus maak die opstanding van Christus al die verskil: En as Christus nie opgewek is nie, is ons prediking sonder inhoud en julle geloof ook sonder inhoud (15:14). As Christus nie uit die dood opgestaan het nie, het ons geen goeie nuus om te verkondig nie.

  • Die opstanding van Christus red

En as Christus nie opgewek is nie, is julle geloof waardeloos en is julle nog gevange in julle sonde (15:17). Natuurlik is Christus se dood die basis vir ons versoening met God. Maar daar is meer om te sê: Maar ook ter wille van ons wat vrygespreek sal word, ons wat in God glo wat vir Jesus, ons Here, uit die dood opgewek het. Hy is vanweë ons oortredings oorgelewer en Hy is opgewek sodat ons vrygespreek kan word (Romeine 4:24 – 25). Deur Christus op te wek, sê God dat die prys betaal is.

  • Die opstanding van Christus is die basis vir ons toekomstige hoop

As ons net in hierdie lewe ons hoop op Christus vestig, is ons die bejammerenswaardige van alle mense (15:19). Christus se opstanding is die eerste vrugte van die groot oes wat nog gaan kom (5:22). Sonder Christus se opstanding het ons geen hoop vir die toekoms nie. Die dood het nou geen angel meer nie.

Luister net hoe eindig Paulus 1 Korintiërs 15: Daarom, liewe broers, wees standvastig, onwankelbaar, altyd oorvloedig in die werk van die Here, omdat julle weet dat julle inspanning in diens van die Here nie tevergeefs is nie. Onthou hierdie paasfees: die opstanding van Christus verander alles. Sonder die opstanding het ons geen evangelie, geen verlossing, geen verlossingsboodskap en geen hoop vir die toekoms nie.




Die Apostoliese Geloofsbelydenis (13)

. -James Baldwin, skrywer (1924-1987)

Die Apostoliese Geloofsbelydenis (13)

Ons gaan hierdie jaar begin deur meer in diepte na die Apostoliese Geloofsbelydenis te kyk. Ek gaan onder andere van Derek Vreeland se Primal Credo (2011) gebruik maak.

Die opstanding: Ek glo aan … die opstanding van die vlees

 

Toe Jesus uit die dood uit opgestaan het, oorwin Hy die dood. Dit gee aan ons die hoop van ‘n nuwe lewe, die hoop van opstanding. Die einde van die verhaal vir diegene wat vergewe is, ‘n lewe met God – die ewige lewe wat begin met die opstanding van die dooies. Almal van ons gaan fisies dood, maar: net so glo ons ook dat God saam met Jesus die ontslapenes wat in Hom geglo het, na Hom toe sal neem (1 Tessalonisense 4:13) Die opstanding van Jesus gee vir ons nuwe hoop – ‘n hoop gefokus verder as ons fisiese dood. Die dood is dus nie die einde van die verhaal nie. Ons liggame gaan weer opstaan – ‘n opgestane liggaam op ‘n nuwe aarde.

As die einde van die verhaal die opstanding van ons liggame en ‘n nuwe hemel en aarde insluit, hoekom vra ons vir mense: As jy vannag doodgaan, gaan jy hemel toe? Die vraag probeer mense motiveer om aan die ewigheid te dink, maar dit reduseer die verhaal tot Jesus wat mense red om hulle hemel toe te neem. Die verhaal van ons lewens eindig met God in ‘n fisiese liggaam op ‘n fisiese aarde.

In Openbaring 21 sien Johannes ‘n stad wat uit die hemel neerdaal na die aarde – ‘n plek waar God en sy mense vir ewig kan woon. Die belydenis maak geen vermelding van die hel nie. Hoekom nie? Die hel wag nie vir diegene wat bely dat Jesus die Here is nie. Daar is ‘n iets wat ons moet besef: God stuur nie mense na die hel toe nie – mense kies die hel as hulle die God wat in die skepping geopenbaar word, ignoreer; as hulle nie Jesus as die Here erken nie.




Die Opstanding en die Lewe

Let me never fall into the vulgar mistake of dreaming that I am persecuted whenever I am contradicted. -Ralph Waldo Emerson

Die Opstanding en die Lewe

In die evangelies lees ons van drie mense wat Jesus uit die dood opgewek het. [Daar mag meer wees, want Jesus sê vir Johannes die Doper se volgelinge dat hulle vir Johannes moet vertel dat dooies word opgewek – Matteus 11:4 – 5). In die eerste drie evangelies lees ons van die dogtertjie van Jaïrus en die seun van die weduwee van Nain wat opgewek word.

 

Johannes beskryf hoe Jesus vir Lasarus uit die dood laat opstaan (Johannes 11:33 – 44). Toe Jesus hoor dat Lasarus siek was, sê Hy: Hierdie siekte sal nie op die dood uitloop nie maar op die openbaring van die wonderlike mag van God, sodat die Seun van God daardeur verheerlik kan word (11:4). Jesus is nie haastig om by Lasarus uit te kom nie. Toe Jesus vir die dissipels sê dat Lasarus dood is en dat Hy soontoe gaan, sê Tomas: Kom ons gaan ook, sodat ons saam met Hom kan sterwe (11:16).

 

Wat leer ons uit die verhaal van Lasarus?

  • Jesus se ware menslikheid. Hier lees ons: Jesus het gehuil (11:35). Ons lees ook dat sy gemoed vol geskiet het en dat Hy aangedaan was (11:33). Die feit dat Jesus geen sonde gehad het nie, beteken allermins dat Hy geen emosies gehad het nie. Jesus sien die mens se behoeftes raak en Hy voel saam met hulle.
  • Jesus se mag. Jesus openbaar sy mag deur een opdrag: Lasarus, kom uit! (11:43). So laat Hy sy vriend weer uit die dood opstaan. Hoe doen Jesus dit? Op twee maniere:

Gebed: Jesus het opgekyk boontoe en gesê: “Vader, Ek dank U dat U My verhoor het. Ons moet nooit die krag van gebed onderskat nie. Jesus se dissipels het die krag van gebed verstaan: Ons sal dan al ons aandag aan gebed en die bediening van die woord bly gee (Handelinge 6:4).

Hy praat. Dit is deur sy woord dat ons nuwe lewe kry: Julle is immers weergebore, nie uit verganklike saad nie, maar uit onverganklike saad: die lewende en ewige woord van God (1 Petrus 1:23).

  • Voltooiing/Afhandeling. Toe Marta hoor Jesus is naby hulle huis gaan sy Hom tegemoet. Amper verwytend sê sy dat haar broer nie sou gesterf het nie as Jesus daar was nie. Hy verseker haar dat Lasarus uit die dood sal opstaan. Sy aanvaar dat Hy na die opstanding op die laaste dag verwys. Jesus sê vir haar: Ek is die opstanding en die lewe. Wie in My glo, sal lewe al  sterwe hy ook; en elkeen wat lewe en in My glo, sal in alle ewigheid nooit sterwe nie. Glo jy dit? (11:25 – 26).

 

Hierdie vraag kom na elkeen van ons: Glo jy dit?