Faith … is the art of holding on to the things your reason has once accepted, in spite of your changing moods – C. S. Lewis
Thomas van Acquino en die pous
Dit word vertel dat Thomas by geleentheid by die pous gekom het terwyl die pous besig was om ‘n groot bedrag geld te tel.
Pous: “Jy sien Thomas, die kerk kan nie meer sê: Goud en silwer het ek nie.”
Thomas: “Dit is reg Heilige Vader, maar die kerk kan ook nie meer sê: Staan op en loop nie.”
No time is so well spent in every day as that which we spend upon our knees. —J.C. Ryle
Time se Persoon van die Jaar
Op 11 Desember 2013 wys Time Pous Franciskus as sy Man van die Jaar aan. Kort daarna word hy as dié nuusstorie van die jaar aangewys deur die Religion Newswriters Association. Die reaksie was voorspelbaar. Sekere groepe wens hom geluk; ander groepe kritiseer die benoeming.
Ed Stetzer voel dat hierdie benadering ons nie gaan help nie. Die vraag wat ons eerder moet vra, is: Wat kan ons uit hierdie gebeurtenis leer? Ja, Protestante kan by hom leer. Stetzer noem drie dinge wat ons by die Pous kan leer:
Pous Franciskus het die reputasie dat hy die pous is wat die meeste op sosiale geregtigheid fokus. Dit gaan nie vir hom net oor welsyn nie, maar oor geregtigheid. Moet ons nie almal bekend staan as mense wat diegene wat seergekry het, bystaan nie? Die wêreld staan verward as hulle sien dat Jesus vir die armes omgee en sy volgelinge … nie so veel nie.
Net ‘n paar weke gelede het Vinicio Riva, ‘n Italiaanse man met erge letsels oor sy hele gesig, beroemd geword toe Pous Franciskus hom omhels het. Dit pas nie in nie. Normaalweg sit die pous op ‘n goue troon – letterlik. Hierdie pous omhels diegene wat die wêreld probeer vermy. Die pous, een van die belangrikste en magtigste mense in die wêreld, vermy nie diegene wat die gemeenskap verwerp het nie. en ons? Is ons bekend daarvoor dat ons die wêreld se uitgeworpenes met nederigheid en genade omhels? Mag ons sy gesindheid van nederigheid aanneem.
Een kenmerk van die pous is sy klem op eerlikheid veral waar dit by finansies kom. Kort na hy as pous verkies is, inisieer hy ‘n ondersoek na die Vatikaan Bank bekend vir sy korrupsie. In sy kommer oor die armes en swakkes het hy sterk standpunt ingeneem teen onnodige uitgawes en luukses. Hy woon nie eers in die pouslike kwartiere in die Vatikaan nie. Sy reaksie was eerlik: hy ignoreer nie korrupsie en die finansiële probleme in die kerk nie. Hy hanteer die probleme in die kerk. Hy het pas ‘n kommissie aangestel om die probleem van seksuele mishandeling van kinders te ondersoek. Is ons in ons gemeente altyd bereid om probleme te ondersoek en te hanteer.
Wat kan ons hieruit leer? Versorging van die armes, ‘n nederige gesindheid en eerlikheid met ons eie foute word deur die wêreld raakgesien. Hierdie keuse van Time wys vir ons dat die mense aandag gee. Die feit dat ons van die pous oor dinge verskil beteken nie dat ons nie by hom kan leer nie. Die wêreld kyk en is duidelik beïndruk deAur geloof wat tot optrede lei.
The most likely man to go to hell is the man who has nothing to do on earth. Idle people tempt the devil to tempt them. —C.H. Spurgeon
Alweer die pous
Die pous is besig om dinge in die Vatikaan te roer. Op 6 Julie 2013 sê hy aan ‘n groep jong priesters, priesters in opleiding en nonne van oor die wêreld dat om die nuutste smartphone en mode bykomstigheid te besit nie die pad na geluk is nie. “Dit maak my seer as ek ‘n priester of non met die nuutste model kar sien rondry. Julle kan dit nie doen nie.”
Hy beveel aan dat hulle iets “nederiger” kies. Dit is alles deel van sy plan om die kerk meer eenvoudig te maak met ‘n fokus op die armes.
“’n Kar is nodig vir julle werk, maar, asseblief, kies ‘n nederiger een. As jy die spoggerige een verkies, dink net aan hoeveel kinders in die wêreld besig is om van honger dood te gaan.”
Sedert hy by Pous Benedictus in Maart oorgeneem het, het hy van die meer spoggerige uiterlike tekens van sy amp vermy. Hy leef in ‘n gastehuis in die Vatikaan en nie in die weelderige pouslike woonkwartiere nie. Die kar wat hy gebruik om in de Vatikaan rond te beweeg, is ‘n Ford Focus.
The words a father speaks to his children in the privacy of the home are not overheard at the time, but, as in whispering galleries, they will be clearly heard at the end and by posterity. –Jean Paul Richter, skrywer (1763-1825)
Pous Franciskus se pouslike sendbrief
Pous Franciskus het sy eerste sendbrief vrygestel: Lumen fidei (Die lig van Geloof). Hierin argumenteer hy dat geloof sonder die waarheid ‘n illusie is en die waarheid sonder liefde koud en teneerdrukkend is. Hierdie is die derde van ‘n trilogie van leerstellings wat deur Pous Emeritus Benedictus XVI begin is.
Hierdie sendbrief is in vier hoofstukke verdeel. Die doel is om te wys hoe geloof in die opgestane Christus ons buite die perke van ‘n individuele bestaan kan lei na ‘n alles insluitende gemeenskap van God se liefde. Geloof word dan ‘n lig wat al ons verhoudings in die gemeenskap kan verlig. Enige gemeenskap sonder verwysing na ‘n Vader as sy fondament, kan nie onbeperk voortbestaan nie.
Die dokument gee talle voorbeelde uit beide die Ou en die Nuwe Testament om te wys hoe belangrik geloof deur die eeue vir Bybelse figure was. Hoofstuk 1 begin met die verhaal van Abraham, die geskiedenis van Israel en die hoogtepunt van God se liefde vir die mensdom – die offer van Jesus aan die kruis.
Daarna ondersoek die dokument die band tussen geloof en waarheid en sê dat sonder waarheid geloof Daar word ook baie geskryf oor die oordra van geloof van die een geslag na die ander en hoe geloof vrede en versoening kan bevorder en ook respek vir God se skepping.
Die pous sê dat geloof nie die swaarkry van die wêreld kan uitskakel nie, maar dit kan hoop vir mense bring en hulle aan God se liefde herinner. As geloof verswak word, word die fondamente van die mensdom ook verswak.
[Die volle teks van die sendbrief kan op die Vatikaan se amptelike webblad in verskeie tale, insluitend Engels, gekry word.]
Ek skryf hierdie, want ek glo dat baie mense belangstel in die nuwe pous. Ek moet sê dat my eerste indrukke baie positief is.