Spurgeon: Sonde

 “You never know when a moment and a few sincere words can have an impact on a life.” ~Zig Ziglar

Spurgeon: Sonde

Charles Haddon Spurgeon was sekerlik een van die begaafste predikers van alle tye. Ek wil vyf kort aanhalings uit preke van hom gebruik. Hulle kom uit Morning and Evening. Sermons at the New Park Chapel  en  Sermons at the Metropolitan Tabernacle. Hulle is beskikbaar by Bible Gateway op die internet.

 ‘n Klein doring mag baie lyding veroorsaak. ‘n Klein wolkie mag die son verberg. Klein jakkalsies verrinneweer die wingerd. Klein sondes beskadig die teer hart.

Hierdie klein sondes grawe in die siel en maak dit vol van dinge wat Christus haat. Die gevolg is ons kan nie met Hom in gemeenskap leef nie – ons verhouding met Hom word verbreek. ‘n Groot sonde kan nie ‘n Christen vernietig nie, maar ‘n klein sondetjie maak hom mismoedig.

 Christen, wat het jy nog te doen met sonde? Het jy nie al genoeg betaal nie? ‘n Kind wat brandwonde opgedoen het, speel mos nie met vuur nie. As jy  al reeds in die kake van ‘n leeu was, sal jy mos nie weer in sy hok instap nie. Het jy nie al genoeg van die ou slang – die duiwel – gehad nie?



Hoekom kan ek nie my foute raaksien nie?

True compassion is more than flinging a coin to a beggar; it is not haphazard and superficial. It comes to see that an edifice that produces beggars needs restructuring. -Martin Luther King, Jr. (1929-1968)

Hoekom kan ek nie my foute raaksien nie?

Baie Christene het ooglopende karakterfoute wat beide hulle vreugde en Christelike getuienis vernietig. Ons natuurlike  deugde is die gevolg van ingebore temperament en opvoeding in die gesin. Deugde, gawes en temperament het ook ‘n donker kant – nie ‘n hart gevul met genade nie, maar met allerlei afgode.

Sonder ‘n deeglike kennis van die evangelie, kyk ons na ander dinge: goedkeuring deur mense, verhoudings, prestasies, mag, selfdissipline, ens. Maar hierdie is tog goeie dinge. Reg, behalwe as hulle vir ons belangriker as God word. Nou gebruik ons ons gawes in diens van afgode.

Mense sien nie hulle foute nie, want hulle konsentreer op hulle deugde. Hoe kan ons hulle wakker skud? Tim Keller gee ‘n paar beginsels wat hy uit die briewe van Newton geleer het:

  • Die ergste karakterfoute is dié wat jy die moeilikste raaksien

Die sondes waarvoor jy die blindste is, waarvoor jy verskoning maak, wat jy minimaliseer, is juis die sondes wat jou in hulle greep het. Ons steek ons foute weg juis daar waar ons temperament soos geestelike vrugte lyk . So kan ‘n natuurlike gawe vir beheer en selfdissipline met getrouheid verwar word en die begeerte om deur mense erken te word met liefde en teerheid verwar word. Ons gee ons geestelike krediet vir hierdie dinge, maar intussen groei ons geestelik niks nie. Die afwesigheid van ander vrugte wys dat ‘n ware transformasie van ons karakter nie plaasgevind het nie.

  • Jy kan nie weet van jou grootste foute net deur daarvan vertel te word nie.

Daar is twee maniere om ons foute raak te sien. Die een manier is deur die probleme in ons lewens. Swaarkry is God se gimnasium – dit ontbloot ons geestelike swakhede net soos oefening ons fisiese swakhede ontbloot.

Ons leer ook by Christelike rolmodelle. Jy word oortuig as jy naby aan iemand leef wat leef soos jy behoort te leef. Jy mag dalk dink jy is nie ongeduldig nie totdat jy in die teenwoordigheid van ‘n baie geduldige persoon kom. Ons moet van hierdie geleenthede om te groei, gebruik maak. Dit is pynlik – om in hierdie mense se teenwoordigheid te wees, maak jou ongemaklik.

  • Wees gewillig om na die teregwysing en kritiek van ander te luister.

Natuurlik gaan ons alles in ons vermoë doen om onsself te regverdig. Hoe moet ons dan optree? Ons moet ‘n gemeenskap skep soos die een in Hebreërs 3:13: Maar solank daar nog ‘n “vandag” is, moet julle mekaar elke dag aanspoor sodat niemand van julle deur die misleiding van die sonde verhard word nie. Kry gelowiges wat jy vertrou en vra hulle om met jou te praat oor waar jy nog moet groei. Jy moet ook leer om te leer uit die kritiek van mense wat verkeerde motiewe het – of selfs by diegene wat jy nie respekteer nie. Al is net 20% van wat hulle sê waar, mag dit God wees wat deur hulle met jou praat.

 In ‘n volgende artikel gaan ons kyk hoe ons hierdie veranderinge wat nodig is, maak.



Hoe vergewe God my sondes?

Hoe vergewe God my sondes? – Francois Malan

’n Leser vra:

 

Antwoord

Prof. Francois Malan antwoord:

Dit is ‘n reëling van die gemeente. Die Bybel gee geen voorskrifte in die verband nie. Die diakens is volgens Handelinge 6:1 gekies omdat die Griekssprekende gelowiges gekla het dat hulle weduwees afgeskeep is met die daaglikse versorging. Toe Paulus vir die gemeente in Korinte ‘n reëling gegee het oor die insameling van die kollekte vir die armes in Jerusalem, het hy geskryf: Elke Sondag moet elkeen van julle na sy vermoë iets opsy sit en dit opspaar, sodat die geldinsameling nie eers plaasvind as ek kom nie (1 Kor 16:2).

Jesus het vir die sondes van die hele wêreld oor alle tye gesterf en die straf op die sonde gedra (vgl. Joh 1:29; Rom.5:18-19). Dit kon Hy doen omdat Hy God is. ‘n Gewone mens kan nie ons straf op die sonde namens ons dra nie, dit kan God alleen doen. Joh 3:16 sê: God  het die wêreld so liefgehad dat Hy sy enigste Seun gegee het, sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan  nie, maar die ewige lewe sal hê. Joh 3:36 verduidelik: Wie in die Seun glo, het die ewige lewe; wie egter aan die Seun ongehoorsaam is, sal die lewe nie sien nie, maar die straf van God bly op hom.            

 

Volgens Rom. 5:12-21 is die ganse menslike geslag saam met Adam sondaars (vgl. v19), en almal aan God se oordeel en straf van die dood onderworpe. Maar almal wat aan Christus behoort, deur in Hom te glo (vgl. Rom 4:23-25), word vrygespreek, hulle verhouding tot God word reggestel, en hulle word deel van die ewige lewe (vgl. 5:21). As kinders van Adam is ons sondaars. As volgelinge van Christus is ons vrygespreekte sondaars.   

 

 

 

 

 

 

Christene is gelowige volgelinge van Christus (Hand 11:26), in wie die Gees van God kom woon het om ons te oortuig van ons sonde, ons te lei tot geloof in Christus om die verhouding tussen ons en God reg te maak, en van ons kinders van God te maak (Joh 16:8-9; Rom 8:15).

 

Skrywer: Prof Francois Malan

 



Kan Christene Sielkundiges toe gaan of is die Bybel die antwoord?

Kan Christene Sielkundiges toe gaan of is die Bybel die antwoord? – Kobus Kok

Marius vra:

Ek wil graag weet of ‘n Christen na n sielkundige moet gaan vir hulp met sy siel: het Jesus nie Homself ,Sy kerk ,woord en dienaars asook ander gelowiges gegee om te help met die stryd teen sonde nie?Jesus sê ons moet na Hom kom en Hy sal ons ondersoek en die weg wys,of het sielkundiges iets meer om ons te bied met terapie en medikasie.

Wat my deurmekaar maak is dat dominees gemeentelede na sielkundiges stuur asof hulle die eksperte kennis van die siel het,sielkundiges het oor die 500 tipes psigoterapeutiese behandeling ,watter een is reg ? Wat is dan die Heilige Gees se werk? Is sielkunde dan nie eintlik n ander geloof nie. Het Jesus sielkundiges aangestel om Freud, Maslow, Skinner, Rodgers ens se lewensfilosofieë te vermeng met Sy woord. Van hierdie mense het nie by God raad gesoek nie en was nie Christene nie? Ek wil so graag weet wat julle sê maar kry nooit ‘n antwoord oor hierdie kwessie nie.

 

Antwoord:

Prof Kobus Kok antwoord:

Navorsing toon aan dat ons stresvolle lewenswyse vandag negatiewe hormone soos Adrenalien en kortisol vrylik in ons are laat vloei. Indien so ʼn stresvolle lewensstyl oor ʼn lang tyd voorkom, kan dit dikwels tot depressie en ander sielkundige asook fisiese probleme lei. Miljoene mense in ons land gebruik antidepressante en baie sien sielkundiges. Depressie is die siekte van ons tyd.

Die vraag is of Christene ook depressie medikasie mag gebruik en sielkundiges kan sien, of is die Bybel genoeg? Is sielkunde nie maar soos ʼn ander geloof nie, vra een van die lesers.

Die antwoord is dat Christene uit die aard van die saak nie hulle koppe net vol moet maak van Freud en ander sielkundiges se perspektiewe (wat nie noodwendig gelowiges was nie) nie, maar dat hulle deurweek sal wees met God se Woord. Maar, die sielkundige dissipline is gebaseer op wetenskaplike ondersoek. Dit is nie sommer net een of ander geloof nie. As Christen kombineer mens die inligting en perspektiewe van die Christendom met die insigte van die sielkunde. Daar is ook baie Christen sielkundiges wat bewus is van die spanning tussen die perspektiewe van sielkunde en die van die Christendom, en wat doelbewus poog om die tegnieke en insigte van die sielkunde binne die raamwerk van Christelike waardes te interpreteer. Een so ʼn voorbeeld is dat sielkunde dikwels die primêre fokus op die individu plaas, maar dat die Christendom die fokus primêr op God plaas.

 

Skrywer: Prof Kobus Kok