Die Tien Gebooie: Hoe gebruik ons dit?

Die Tien Gebooie: Hoe gebruik ons dit?

Daar is ten minste drie gebruike van hierdie geskrewe wet:

 

  • ‘n Siviele gebruik

As ons Romeine 1:29 – 32 lees, gee Paulus vir ons ‘n hele lys van verkeerde dinge wat die mens doen. Dit lyk nie juis asof ons die menslike natuur kan vertrou nie. Ongelukkig is die enigste ding wat ons soms keer om die wet te breek die dreigement dat ons gestraf gaan word. Die wet dien dus as afskrikmiddel in die siviele sfeer.

  • ‘n Teologiese gebruik

    • Die wet wys vir ons hoe ver ons tekortskiet aan die vereistes wat God neergelê het. Die probleem vir ons is dat die wet nie ons optrede met dié van ander mense vergelyk nie, maar met dié van God. Dit dryf ons tot wanhoop en veroorsaak dat ons skuiling teen God se toorn soek in Christus se geregtigheid.

  • ‘n Morele gebruik

    • Ons is nou gereed om na die verskillende gebooie te kyk.



    Die Tien Gebooie: Geen ander gode nie (1)

    (Ed Clownwy)

    (1)

    (Eksodus 20:2)

     

    As jy hulle vra, sal die meerderheid Suid-Afrikaners sê dat hulle aan God glo. Maar is dit die God wat Hom in die Bybel aan ons geopenbaar het? Mense verwys na God as ‘n algemene beginsel van goed wees. Mense glo nie dat God gevrees moet word nie – ook nie dat ons Hom moet/kan liefhê nie.

  • Paulus beskryf hierdie een ware God as die God wat die wêreld met alles wat daarin is, gemaak het – Hy is die Here van hemel en aarde. Hy is soewerein, want Hy het geskep, Hy onderhou, Hy beheer en Hy sal die wêreld oordeel. Soos die pottebakker sy wiel en klei beheer, so beheer God die skepping (Jesaja 29:16).
  • Hy is nie ‘n God wat ander gode (werk, plesier, verhoudings, dinge, ander godsdienste, ens) verdra nie. Ons kan Hom nie net af en toe aanbid nie.

    • Voordat ons verder gaan, is daar ‘n belangrike vraag wat ons eers moet antwoord: Wat is afgodery?



    Die Tien Gebooie: Aanhef

    Die Tien Gebooie: Aanhef

    Voordat ons na die gebooie kry, is daar eers ‘n aanhef. Dit is ‘n algemene gebruik in kontrakte, grondwette en ooreenkomste om so ‘n aanhef te hê.

    Hierdie is nie ‘n kontrak tussen twee partye nie.God neem die inisiatief en Hy verklaar: Ek neem julle aan as my volk en Ek sal julle God wees (Eksodus 6:6). Omdat God ons in sy genade verlos het, vrees ons nie die wet nie, maar verheug ons ons in die voorskrifte van die wet. Ons begin nie met die eerste gebod asof ons op een of ander manier ons aanvaarbaar vir God gemaak het nie. Ons begin by die aanhef waar God reeds alles vir ons gedoen het.

    (Romeine 1:20). Die probleem is nie dat ons nie inligting het nie – hierdie wet is in ons gewetens geskryf. Daarom het God die wet ook neergeskryf.

    Maar hoe gebruik Christene hierdie wet. Daarna kyk ons ‘n volgende keer.



    Die Tien Gebooie: Inleiding (2)

    (John Stott).

    Die Tien Gebooie: Inleiding (2)

    Ons het in die vorige blog gesien dat die Tien Gebooie deel van God se geopenbaarde wil is. Hierdie soeke na God se geopenbaarde wil word deur verskeie faktore belemmer.

    Kom ons kyk na ‘n paar.

    • Bybelse ongeletterdheid.

    (George Gallup). Dit is ‘n wêreldwye verskynsel. Geen wonder daar is vandag geen verskil tussen die optrede van “Christene” en nie-Christene nie. Ons kan nie meer tussen reg en verkeerd onderskei nie, want ons lees nie meer die Bybel nie.

    • Onsekerheid oor die Ou Testament

  • Ou Testamentiese prediking

    • Hoe dikwels hoor ons nog prediking uit die Ou Testament. Prediking uit die Ou Testament deesdae klink soos een van Aesop se fabels – ‘n slim storie met ‘n morele les aan die einde. Gedeeltes word nie meer volgens hulle konteks verduidelik nie. Die Ou Testament vertel ons nie net van die koms van die Messias en nou dat Hy gekom het, is dit van geen waarde meer nie. Dit is deel van die volledige drama van verlossing. Die Bybel vertel vir ons een aaneenlopende verhaal.

    Met hierdie as agtergrond kan ons nou na die gebooie self kyk. Ons begin by die aanhef.