Die menslike natuur en God se stadige versoening

The absence of accurate definitions is the very life of religious controversy – J. C. Ryle

Die menslike natuur en God se stadige versoening

C. Christopher Smith en John Pattison het onlangs ‘n boek, Slow Church, geskryf wat besig is om baie aandag te geniet. Ek gaan ‘n aantal blogs aan hierdie boek spandeer.

Daar is twee eienskappe van die menslike natuur wat ook tot die stadige pas van God se versoening bydra.

  • Menslike opstandigheid en ongehoorsaamheid loop dwarsdeur die storie van die Bybel. Ons glo dat ons idees oor hoe dinge gedoen moet word beter as God se idees is. As gevolg van selfsugtigheid reageer ons op ons begeerte vir gemak en beheer en selfbehoud. Ons volg nie God se leiding nie. Hoekom gebeur dit? Wantroue en vrees. Ons wonder, soos Adam en Eva, of God werklik in beheer is – mislei Hy nie net vir ons nie. Maar geleidelik leer ons om nie uit vrees en twyfel te praat nie, maar uit ons vertroue op God. God kan die slegste gevolge van ons opstand in genade  vryspreek.
  • Die stryd van die mens om goed van kwaad te onderskei. Al wil ons gehoorsaam wees, is die mens nie altyd seker wat die regte pad is nie. Ons onderskat ons vermoë om onsself te mislei. Ons onderskeidingsvermoë verbeter as ons ander by die proses betrek en as ons saam God se weg soek. Die betroubaarheid van ons kennis sal nooit volledig wees voordat God sy versoeningstaak afgehandel het nie.

In die Westerse wêreld is individualisme aan die orde van die dag. Ons roeping om as geloofsgemeenskap saam te leef, is onbekend. Ons sukkel om die idee van ‘n gemeenskap te aanvaar en uit te leef. Ons is gebroke mense met vrese, vooroordele en gewoontes wat vir onsself en ander skadelik is. Daarom verkies ons om as individue te leef. Maar ons roeping in Christus is ‘n roeping in ‘n gemeenskap – dit is ‘n lewe gedeel met ander in ‘n plaaslike samekoms. Dit is die uitdrukking van Christus se liggaam.

Hierdie geloofsgemeenskap is noodsaaklik vir die sending van versoening. Alle mense is beelddraers van God en God het almal lief. Maar om die gevalle mensdom te verlos het God sy sending van versoening op ‘n enkele plek begin – Israel. God se taak is om mense vir Hom bymekaar te maak. Dit het met Abraham begin.

Die primêre werk van die Stadige Kerk is nie om mense na ons kerkgeboue aan te trek nie, maar om saam die opstandingslewe van Christus te kweek. Hoe doen ons dit? Deur ons naaste opreg lief te hê – selfs ons vyande. Soos ons holisties Christus se liefde beliggaam, ondervind ons vreugde wat ander mense na Christus sal aantrek.

Al die mense is spelers in die drama – of hulle dit nou weet of nie. Hierdie geselskap het klein begin, maar brei geleidelik uit.  Geleidelik word die vertroue van mense gewen totdat almal sy rol vervul. Die hart van Stadige Kerk is die besef dat God se mense belangrik is vir sy sending in die wêreld. Dit gaan ook oor die blydskap wat kom as ons groei in die plekke waartoe ons geroep is.

In die volgende blog gaan ons begin kyk na etiek.



Jesus se antiteses

“The Spirit of Christ is the spirit of missions, and the nearer we get to Him, the more intensely missionary we must become” (Henry Martyn).

Jesus se antiteses

[Antitese = bestaande uit twee teenoorgesteldes – HAT]

In Matteus 5:21 begin Jesus met ‘n reeks antiteses.  Julle het gehoor dat daar gesê is … Maar Ek sê vir julle. Jesus se luisteraars het een ding gehoor – dikwels iets wat van die ou tyd af aan die mense gesê is – maar Jesus stel iets teenoor dit. Die klem val hier op Jesus se antitese.

 

Jesus gebruik ‘n spesifieke metodiek:

  • Hy haal die Skrif aan – Jy mag nie moord pleeg nie.
  • Jesus interpreteer en brei uit op die stelling: Elkeen wat moord pleeg, is strafbaar voor die regbank.
  • Jesus kyk dieper – Hy kyk as ‘t ware agter die Skrif in God se denke in. Ek moenie dink dat Jesus hier die Skrif weerspraak nie. Wat Hy wel doen, is om die mense se interpretasie van die Skrif reg te stel.
  • Jesus interpreteer dan wat God se ware bedoeling met die stelling was en sê dan hoe sy volgelinge moet leef. Elkeen wat vir sy broer kwaad is,is al strafbaar voor die regbank.

Wat Jesus hier doen is dat Hy ‘n vollediger uiteensetting van God se wil vir God se mense gee. Jesus sê dat ons nie vir ons broers kwaad moet word nie, want as ons nie kwaad word nie, sal ons ook nie moord pleeg nie.

In hierdie besondere antitese is die doel versoening met ander mense – nie kwaad word vir ander nie, maar versoen jou met hulle.

 



Woorde uit die Bybel – Versoening

Peter Marty

Woorde uit die Bybel – Versoening

Humpty Dumpty aan Alice in Lewis Carroll se Alice in Wonderland.

Woorde, ook woorde in die Bybel, het ‘n spesifieke betekenis. Vir mense sonder teologiese opleiding is dit dikwels moeilik om die volle betekenis van woorde te verstaan.

J. I. Packer het ‘n boek geskryf wat ons kan help: 18 Words: The Most Important Words You Will Ever Know. Ons gaan kyk na enkele van hierdie woorde. [Teksgedeeltes kom uit Die Boodskap.]

Versoening beskryf die verlossingswerk wat God deur Jesus se kruisdood bewerkstellig het. Letterlik beteken versoening ‘n verandering van ‘n verhouding – van vyandskap na vriendskap. Versoening bring mense bymekaar wat voorheen nie vriende was nie. Paulus beskryf dit so in Kolossense 1:19 – 22: God het mos self besluit om volledig by sy Seun te wees. Hy het daarvoor gesorg dat alles in die skepping weer in die regte verhouding met Hom gestel word. Hy is mos die doel waarom alles geskep is. Dit het Hy gedoen deur die onderlinge verhoudings in die skepping weer reg te stel, of dit nou op die aarde of in die hemel is. Dit het nie sommerso gebeur nie. Dit was duur. Dit het Hom sy bloed gekos wat aan die kruis geloop het.

Hoekom het daar ‘n breuk tussen God en die mens gekom? As gevolg van sonde. Nou moet ons nederig en in geloof die versoening wat God reeds in Jesus Christus bewerkstellig het, aanvaar. Versoening beteken dat daar vooraf vervreemding was. Sy dood het ons in die regte verhouding met God gebring toe ons nog aartsvyande van Hom was. Hoeveel te meer sal ons dan nie deur die lewende Jesus van die oordeel van God gered word nie (Romeine 5:10).

Hoe moet ons versoening verstaan?

  • Versoening kom deur die bloed van Jesus Christus – sy offer.
  • As gevolg van die bloed van Jesus Christus is daar weer vrede tussen God en mens. As God so ongelooflik goed vir ons is deur ons van ons sondes vry te spreek omdat Christus se bloed in ons plek gevloei het, hoef ons nie meer vir sy oordeel bang te wees nie (Romeine 5:9).
  • Dit is God wat die wêreld met Homself versoen – Hy neem die inisiatief: Maar God is heeltemal anders as ons. Hy wys juis hoe lief Hy ons het deurdat Jesus in ons plek doodgegaan het toe ons nog almal ‘n spul sondaars was (Romeine 5:8).

Dit is egter belangrik dat ons God se versoening moet aanvaar: Ek smeek julle in die Naam van Christus, laat toe dat God die vyandskap tussen Hom en julle wegvat. Aanvaar hierdie versoening as ‘n geskenk uit sy hand (2 Korintiërs 5:20). As ons die versoening ontvang, ontvang ons ook die Versoener. Jesus Christus het die taak van versoening op Golgota voltooi. Ons moet dit net aanvaar.

Die volgende woord waarna ons gaan kyk, is genade.



Versoening: Wat beteken dit?

Versoening: Wat beteken dit?

 

In Levitikus 16 lees ons van die instelling van die jaarlikse versoendag (Yom Kippur). Nou word versoening na die res van die volk uitgebrei. Elke jaar sal die hoëpriester simbolies die priesters en tabernakel simbolies reinig deur diereoffers en die sondebok. Daarna doen hy dieselfde vir die volk.

Die skrywer van Hebreërs verbind die dood van Jesus Christus met die ou verbond se konsep van versoening. Hy wys hoeveel groter Jesus se offer is:

(Hebreërs 10:11 – 14).