God se tyd is die regte tyd. Ons moet die proses vertrou al is dit somtyds swaar en onseker.

Toe ek en my broer Barry kinders was het ons sywurms gehad. Dit was nog in die goeie ou dae waar die kinders nog moerbeie en moerbeiblare by die bure kon “leen”. Dit was ook die tyd wat ons nog plekhouers vir die Bybel gemaak het deur jou sywurm op ʼn coke-bottel se prop te laat spin rondom ʼn hartjie of ʼn vierkant of een of ander vormpie wat jy dan vir jou ouma as ʼn geskenk gegee het. Ons twee boeties het behoorlik kompetisie gehou en die een het sy wurms beet gevoer om rooi en pienk vormpies te weef en die ander selfs groen of geel blare gevoer. Dit was gróót besigheid. So gebeur dit toe die een dag dat ek en Barry ongeduldig word vir die motte wat nie uit die kokonne wil kom nie. Ons het toe geoordeel dat ons hulle moes “help”. Ons besluit om my ma se kombuisskêr nader te trek en sny toe netjies die kokonne oop om die wurmpies te help uitkom. In ons naïewe verbasing het ons op ʼn stadium die sterwende en kwynende wurmpies na ons ma toe gevat om te hoor wat aan die gang is. “Kyk mamma, ons het die wurmpie uitgehaal om hom te help, maar iets is fout met almal wat ons oopgemaak het.” Haar woorde daardie dag het die wysheid van haar jare getransendeer: “Seuns, die Here het ʼn tyd vir alles, en wat julle nou gedoen het was om die tyd vir die wurmpies ryp te druk. Nou is die wurmpies nie sterk genoeg vir die nuwe fase nie. Eintlik het julle nie die wurmpies “gehelp” nie, maar juis die wurmpies skade aangedoen. Hulle sal nooit kan eiertjies lê of ooit kan spin nie. Die wurmpie moes self deur die kokon veg en sy vlertjies en lyfie sterk maak sodat hy sterk kon word vir die nuwe fase”. My moeder se woorde bly my vandag nog by. Ek en my broer het so sleg gevoel, maar tog so diep verstaan. Sommige dinge in die lewe kan mens gewoon nie ryp drúk nie. Het jy al ooit probeer om ʼn avokadopeer ryp te druk? Sommige dinge vra tyd. Sommige dinge kan alleen “reg” wees vir die nuwe of volgende fase, indien dit deur die stryd van die vorige gegaan het. Soms het ons “woestyn” nodig voordat ons die beloofde land kan beleef. Soms gaan ons deur moeilike tye waarin ons die diepte moet ontwikkel wat nodig is vir die spesiale plek waarheen die Here ons wil neem. Soms moet ons die proses vertrou en wag vir God se tyd en God se seisoen. Die vraag is dus, in watter seisoen is ons nou en watter karakter-ontwikkeling wil God ons nou laat beleef? Ons is almal in ʼn seisoen. Word stil en luister wat God in hierdie seisoen vir jou wil leer. Laat jou hart rustig word in Hom. Augustinus het eenmaal gesê: “Die mens se hart is onrustig, totdat dit rus vind in God”. Dawid, in ʼn tyd wat Saul hom gejaag het en hy met die dood gedreig was, het hy midde-in die konteks, midde die vervolging en swaarkry, ʼn beeld van God ontvang: God het vir hom in Psalm 57 gewys dat hy hom beskerm deur sy vlerke oor hom te span. Nadat hy daardie beeld sy eie gemaak het, bid hy tot die Here in Psalm 57:8 “My hart is standvastig, O God, my hart is standvastig” [letterlike vertaling]. In die oorspronklike Hebreeus sê hy: “Nagon [standvastig/rustig] Libi [my hart], Elohim [O, God], Nagon Libi”. Mag God jou in hierdie tyd, in voorbereiding vir Paasfees waar ons in die seisoen van Lent geestelik vas in voorbereiding vir Paasfees, net weer herinner aan Sy beloftes en Sy trou. Hy is op weg met jou en jou lewe. Vertrou Hom, ook in jou swaarkry of in jou kokon-tyd. Jy word nou voorberei vir die nuwe seisoen, en jy moet sterk word sodat jou vlerke waarlik kan sprei as die kairos tyd van die nuwe seisoen aanbreek. Wag getrou op die Here – Hy is getrou.

Skrywer:  Prof Kobus Kok

Love is not affectionate feeling, but a steady wish for the loved person’s ultimate good as far as it can be attained – C. S. Lewis

Vertrou God vir wie jy is.

U het my gevorm, my aanmekaargeweef in die skoot van my moeder … U het my al gesien toe ek nog ongebore was, al my lewensdae was in u boek opgeskrywe nog voordat ek gebore is (Psalm 139:13 en 16).

Baie mense sukkel om hulleself te aanvaar soos hulle is. Ons moet God vertrou vir wie ons is. Psalm 139 help ons baie:

• God het ons gemaak wie ons is: God het my aanmekaargeweef in die skoot van my moeder (vers 13). Wat die psalmis hier sê, is dat God toesig hou oor die biologiese proses in my moeder se baarmoeder. Die woord wat hier gebruik word vir my innerlike wese wat God vorm, is niere.  Die Jode het dit as die plek van ons emosies en morele sensitiwiteit gesien. Letterlik sê hierdie vers dat God my persoonlikheid geskep het. God maak ons wie ons is – fisies, verstandelik en emosioneel. Job sê: U hande het my gevorm, my gemaak … Dink daaraan dat U my soos klei gevorm het …het U my nie soos botter berei, soos kaas gevorm nie? U het my vel en vleis gegee, U het my bene en senings aanmekaargeweef (Job10:8 – 11). Ons lees ook: Met u eie hande het U my gemaak, my gevorm (Psalm 119:73); God sê vir Jeremia: Voordat Ek jou in die moederskoot gevorm het, het Ek jou geken (1:5). Die psalmis tob nie oor hoe God hom gemaak het nie: Wat U gedoen het, vervul my met verwondering (139:14). Die psalmis prys God nie omdat hy aantreklik was nie, maar omdat God hom gemaak het. Die ewige God wie se wysheid oneindig is en wie se liefde volmaak is, het my en jou gemaak. Hy wil hê dat ons moet wees net soos ons is, want Hy het jou lief. Selfaanvaarding beteken dus basies dat ek God vertrou vir wie ek is. En wat besit jy wat jy nie ontvang het nie? (1 Korintiërs 4:7).
• Vertrou God vir wat ek is. God het ons geskep presies soos Hy dit wou hê sodat ons sy plan vir ons kan vervul. In Psalm 139:16 sê die psalmis: Al my lewensdae was in u boek opgeskrywe nog voordat ek gebore is. Hierdie vers het twee moontlike betekenisse:

1. Al die ondervindings van die psalmis se lewe is in God se boek opgeskrywe – wat in sy lewe sal gebeur; God se plan vir sy lewe. Dit pas beter in by die voorafgaande verse. God se plan vir ons sluit in wat Hy wil hê dat ons moet wees en doen. Daarom gee Hy aan ons spesifieke geestelike gawes.

Wie ons is, is nie ‘n biologiese toevalligheid nie: God het dit vir jou beplan. Omdat God ons dae bepaal het, het elke dag betekenis. Dit beteken nie ons moet fatalisties die status quo aanvaar nie. As ons die geleentheid het om ons situasie op so ‘n manier te verbeter dat dit God sal verheerlik, moet ons dit doen. God se woorde aan die ballinge in Babilon moet ons bemoedig: Ek weet wat Ek vir julle beplan, sê die Here: voorspoed en nie teenspoed nie; Ek wil vir julle ‘n toekoms gee, ‘n verwagting! (Jeremia 29:11). Dit openbaar God se hart vir sy kinders. God se plan is goed. Daar is baie dele van sy plan wat vir ons skadelik lyk, maar ons moet God vertrou ten spyte van alles wat vir ons negatief lyk.

• Vertrou God vir leiding. As God dan ons dae bepaal het, kan ek hom vertrou om my te lei om sy plan te verwesenlik? Die Psalmis sê: Hy lei my op die regte paaie (Psalm 23:3). Die beeld is dié van ‘n herder wat sy skape lei. Die inisiatief lê by die herder; hy besluit waar is drinkplekke; hy lei die kudde. As ons herder het God onderneem om ons te lei.