Amanda vra:

Ek is tans besig met bybelstudie oor die doop. Ek is klein gedoop en my kinders ook in NG kerk. Soos ek dit verstaan dan neem die ouers dit op hulle om jou kinders te leer van Onse Here Jesus Christus. Waar ek nou woon gaan ek na ‘n Engelse Kerk toe en hulle seën die kinders in en die ouers word groot gedoop. Moet ek nou weer gedoop word?

My ander vraag is Numeri 22-24. Kortliks ek verstaan dit verskillend van die DB as wat ek dit in AF53 lees. Dit noem hy was geldgierig, maar hy het nie die geskenke aanvaar nie. Ek sal dit waardeer as jy net vir my kortliks kan reg help oor hom dat ek hom nou kan weg bêre.

Antwoord

Dit is nie nodig om weer gedoop te word nie. Die doop is die uiterlike teken wat die Here vir ons gee dat Hy ons uit genade aangeneem het as sy kind vir wie die Here Jesus Christus aan ’n kruis gesterf het, waar Hy as ware mens en ware God die straf van die sonde van die mensdom op Hom geneem het (vgl. Johannes 1:29).

Die agtergrond van die doop is die verbond wat die Here uit sy genade met Abraham en sy nageslag en al hulle geslagte gesluit het (opgeteken in  Genesis 17:1-27). Dit is ’n blywende verbond: ‘Ek sal jou God wees en ook die God van jou nageslag. Jy moet my verbond nakom, jy en jou nageslag en hulle geslagte. Dit is my verbond wat moet geld vir jou en vir jou nageslag: elke lid van die manlike geslag onder julle moet besny word…elke seun onder julle van ag dae oud moet besny word’ (17:7-12). Selfs die slawe in diens van Abraham en hulle kinders is in die verbond ingesluit (17:7-12). Die besnydenis van die seuns was die uiterlike teken van die ou verbond.

Jesus het ’n nuwe verbond met ons kom sluit waar seuns en dogters die doop as teken van die verbond van God se genade ontvang. In die nuwe verbond is hele gesinne ook gedoop (vgl. Kornelius en sy hele huis,  Hand. 10:2,24,48; 11:14; ook die tronkbewaarder van Filippi en sy hele huishouding, Hand. 16:31).

Die doop is nie ’n prestasie van ‘n mens nie, maar die teken waarmee God in genade aan die mens bevestig dat Hy ons aanneem as sy kinders. As ons eenmaal gedoop is, is ’n tweede doop nie nodig nie, maar dat ons vertrou op die Here wat ons as sy kinders aangeneem het, deur ons aan sy Seun se offer vir ons sonde te verbind en ons daarom al ons sonde van ons hele lewe vergewe, al bly dit nodig dat ons nog daagliks vra om die vergifnis van ons sonde soos Jesus ons leer bid het om ons daaglikse brood, en om vergifnis van ons sonde. Maar God verwag van ons om ook mekaar te vergewe (vgl. Matteus 6:11-12; 14-15). Hy verwag nie van ons ’n tweede doop nie, want dit is sy teken wat Hy vir ons klaar gegee het.

Die tweede vraag is nie duidelik nie. Na watter teks verwys Numeri 22-24? Ek kry niks van geldgierigheid in die drie hoofstukke nie. Wat beteken ‘die DB’?

Skrywer:  Prof Francois Malan

 

Weer doop – Francois Malan

Johannes vra:

Vrede vir julle. Ek wil graag weet oor groot doop. Ek het gedink ek verstaan alles omtrent dit, maar die ding wat my geweldig pla, is dat indien ek tot bekering gekom het, en die besluit geneem het om my te laat “grootdoop” in my swembad waar ander mense ook gewoonlik gedoop word, as teken tot my/ons verbintenis tot ‘n lewe saam met ons Vader, nou gebeur dit dat van die persone wat so “groot gedoop” is, op ‘n toer na Israel toe gaan en nie kan wag om weer in die Jordaan gedoop te word nie.

Ek voel dat dit verkeerd is en dat jy daardeur jou eerste doop afskryf en dus sodoende Jesus se verlossing ook afskryf wat as sigbare teken met jou “eerste” doop plaasgevind het. Is ek verkeerd of nie en indien ek reg of verkeerd is, waar kan ek teks kry in God se woord wat dit bevestig. Indien dit verkeerd is, wil ek met die regte Skrif probeer keer dat nog mense foute maak. Amen

 

 Antwoord

Prof Francois Malan antwoord

Jy skryf: ‘ek kom tot bekering, ek besluit om my te laat groot doop as teken van my verbintenis tot ‘n lewe saam met ons Vader’

Die stelling onderstreep my verantwoordelikheid, wat ook reg is. Maar dit gaan by die ryke

betekenis van die doop verby. Eintlik is die doop ‘n teken van God se genade, van sy werking in en met my, om my geloof te versterk in sy verbondenheid aan my.

God het die wêreld, wat Hy geskep het, en wat sy rug op God gedraai het, so lief dat Hy sy enigste Seun, Jesus (dit beteken: verlosser) die Christus (beteken: gesalfde) gegee het (om vir ons sonde te sterf), sodat elkeen wat in Hom glo (en die geloof word deur die Heilige Gees in ons gewerk deur die woord van God wat ons hoor en lees) nie verlore sal gaan nie, maar die ewige lewe sal hê (Johannes 3:16).

 

God het die wêreld geskep – Genesis 1:1; vgl. Ef.3:9.Christus neem deel aan die skepping van die wêreld as die woord wat God spreek

(Genesis 1:3 God het gesê: ‘laat daar lig wees’; Joh. 1:1-3; 1 Kor 8:6

Die Heilige Gees neem ook deel aan die skepping – Genesis 1:2 (die Gees van God het

oor die waters gesweef – Hy skep lewe).

 

Die wêreld het sy rug op God gedraai – in ongehoorsaamheid, om soos God te wil wees,

Gen.3:5,6; Rom.1:18-23 en so leef ons almal selfsugtig elkeen vir homself as sondaars Rom 3:23

 

Uit liefde vir die wêreld sterf Jesus aan die kruis sodat God self die straf van God op ons sonde

kom dra – Rom.5:6,8.

 

Die Heilige Gees kom ons oortuig van ons sonde en dat ons sal glo in Jesus se sterwe vir ons. So

maak Hy van ons kinders van God – Joh.16:7-11; Rom.8:14-17; Ef.2:8.

Hy kom in ons woon om ons dwarsdeur ons lewe te lei en te versterk. Hy werk in ons die

liefde vir God en vir ons medemens (Rom.8:9-11; Gal.5:22,23).

 

Teen dié agtergrond sê Jesus vir sy dissipels, na sy opwekking uit dood (Mat.28:18-20):

 

gaan na al die nasies en maak mense my dissipels (dit is volgelinge van Jesus).

 

Aan Hom is alle mag gegee in die hemel en op aarde. Hy regeer as God en Heer oor die

wêreld en sy kerk, sy gelowiges, se lewe.

 

Hy stuur hulle om die mense alles te leer wat Hy hulle beveel het (dit wat in die

Evangelies vir ons opgeteken is). Ons doen dit deur aan mense van alle nasies te vertel

van Jesus se liefdesoffer ter wille van ons sonde, deur ons woorde, en deur ons lewe wat

van sy liefde begin getuig.

 

doop hulle in die Naam van die Vader en die Seun en die Heilige Gees – van God se kant

verbind die Heilige Gees ons aan God se vaderlike sorg, aan die Seun se offer aan die

kruis, aan sy betaling van ons sondeskuld, en sy oorwinning oor die mag van die sonde in

ons – die sondige menslike natuur waardeur ons net vir ons self wil lewe – van hierdie

genadewerking van God vír, en áán, en ín ons, is die doop die uiterlike teken en seël as

waarborg dat die Gees ons aan Christus verbind.

 

In die Naam van – op gesag van, en in opdrag van die drie-enige God word die dopeling geplaas

onder die seggenskap en heerskappy van God. Die doop is dus ‘n sigbare teken en ‘n waarborgseël van God se kant af aan ons dat Hy ons aanvaar het as sy kinders, dat ons aan Christus se offer vir ons sonde verbind is, en dat die Heilige Gees in ons woon om al dié genade en liefde van God in ons lewe toe te pas en deur ons hele lewe deur te voer. En hier kom ons verantwoordelikheid in:

die Heilige Gees het gekom ons te oortuig deur die woord van God wat ons hoor en lees en in die lewe van gelowige mense sien uitwerk. Ons geloof in Christus en daarmee ons redding is God se gawe aan ons. Dit kom nie deur ons verdienste, sodat ons daarop kan roem nie. God maak ons wat ons nou is: in Christus Jesus het Hy ons geskep om ons lewe te wy aan goeie dade waarvoor ons bestem was (Efesiërs 2:8-10). Romeine 6:12-14 sê ons moet ons nie tot beskikking stel van die sonde nie, maar in diens van God as werktuig om te doen wat God wil.

Op die Pinksterdag, met die uitstorting van die Heilige Gees, roep Petrus die mense, wat diep getref was deur die prediking van Petrus uit die woord van God (Hand.2:14-39):

dat hulle hulle moet bekeer – die woord wat gebruik word beteken hulle denke moet

verander (metanoia – verandering van denke), hulle denke oor Christus moet verander, hulle moet in Hom glo! (vgl. Hand.16:31)

en hulle moet hulle laat doop op (soos daar letterlik in die oorspronklike taal staan) die naam van Jesus Christus – Christus is die grondslag waarop die doop en ons hele lewe berus (vgl. 1 Kor.3:11).

tot vergifnis van julle sonde – die doop bekragtig of verseël die vergifnis van ons sonde deur God op grond van Christus se offer vir ons sonde (vgl. Abraham wat die besnydenis ontvang het as ‘n teken, ‘n seël wat bevestig dat God se verhouding tot hom reggemaak is deurdat hy die belofte van God, God se woord geglo het (Rom.4:11; Gen.17:11; 15:6). Volgens Kolossense 2:11,12 word ons by die doop deur Christus besny, nie met hande nie, maar deurdat Hy ons sonde wegneem omdat ons glo in die krag van God wat Hom uit die dood opgewek het.

Die belofte van Joël 2:28-32 (vgl. Hand.2:16-21) van die uitstorting van die Gees van God op die mense wat die Here aanroep, word so vervul. Johannes die Doper het reeds gesê dat Jesus met die Heilige Gees sal doop (Joh.1:33).

 

Omdat die verbond, wat God uit genade met ons maak, ook ons kinders insluit (Hand.2:39) kan kindertjies van gelowige ouers gedoop word as teken en waarborgseël dat die Heilige Gees reeds in hulle werk. Hy maak sy genadeverbond met ons en ons kinders (Hand.2:38-39); dit is die teken van ons wedergeboorte deur die Gees wat in ons kom werk het (Joh.3:5-8), vgl. Johannes die Doper wat van sy geboorte af vervul was met die Heilige Gees (Luk.1:15). Toe die Here vir Lydia ontvanklik gemaak het vir die woorde wat Paulus gepreek het, is sy en haar huisgesin gedoop (Hand.16:14,15), en toe die tronkbewaarder in Filippi vir Paulus-hulle vra wat hy moet doen om gered te word, antwoord hulle: glo in die Here Jesus , en jy sal gered word, jy en jou huisgesin…en hy en al die mense is daar en dan gedoop (Hand. 16:30-33).

En wanneer die kind groter word en die Heilige Gees oortuig hom/haar van Christus se liefdesoffer vir hulle en hy/sy besluit om vir die Here te lewe (bekering), dan is ‘n tweede doop (groot doop) nie nodig nie. Die Heilige Gees is besig om dit waarvan die doop ‘n teken en seël is, ons verbondenheid aan die Vader en die Seun en die Heilige Gees, te laat deurwerk in die lewe van die gedoopte kind. Daarmee bly die Heilige Gees wat in ons woon vir die res van ons lewe besig, sodat ons al meer soos Christus sal word en lewe (2 Kor.3:18)

Die doop is nie ‘n mag wat van my ‘n nuwe mens maak nie. As ek betekenis heg aan die doop met ‘n spesifieke water (soos Jordaanwater), is dit bygeloof, wat ons laat wegkyk van die Vader en die Seun en die Heilige Gees. Dit is amper soos die Jode wat nog geglo het dat die besnydenis waarde op sigself het. Paulus sê nee, dit het waarde alleen as jy die wet van Moses onderhou (Rom.2:25-29; vgl. Gal.5:2-6 in Christus is al wat van belang is, geloof wat deur die liefde tot dade oorgaan).

En as die doop een maal aan my bedien is, of ek nou ‘n baba was, waarmee God uiterlik bevestig dat Hy my as sy kind aangeneem het, of as ‘n volwasse ongelowige wat tot geloof gekom het deur die oortuigingswerk van die Gees, is ‘n tweede doop eintlik ‘n miskenning van wat God reeds gedoen het. Eintlik is dit ‘n aanduiding dat ek op die doop as ‘n magiese krag vertrou, of dat ek dit as my prestasie beskou, en dat ek nie op God vertrou wat my reeds aan die kruis verlos het, en my geroep het om vir Hom te lewe nie.

 

Skrywer: Prof Francois Malan