“I pray that you all put your shoes way under the bed at night so that you gotta get on your knees in the morning to find them. And while you’re down there thank God for grace and mercy and understanding. We all fall short of the glory, we all got plenty,” Denzyl Washington

Wonders: Die moontlikheid van wonders

Wonders is, per definisie, oortredings van die natuurwette. Daarom glo baie wetenskaplikes dat wonders nie kan plaasvind nie. Kom ons kyk na die sentrale aanspraak van die Christelike geloof: Jesus het uit die dood opgestaan. Is daar die moontlikheid van ‘n wonder? Dit is tog nie ‘n natuurlike verskynsel nie. As ons wil weet of iets ‘n wonder is, moet ons  die wet ken waarvan hierdie wonder ‘n uitsondering is. As ons nie weet dat mense wat doodgaan in hulle grafte bly nie, sal ons nie weet dat Jesus se opstanding ‘n wonder is nie.

Wat dan van die mense wat sê dat hulle vir Jesus na sy opstanding gesien het? God kan tog nie arbitrêr optree en die natuurwette oortree deur Jesus op te wek nie. Ateïste sê dit is net die beskawings wat voor die moderne wetenskap geleef het wat in wonders glo. So byvoorbeeld gebeur die wonders in die Nuwe Testament in ‘n primitiewe, pre-wetenskap kultuur waar mense onkundig was oor die natuurwette. Maar mense het tog geweet dat dooie mense nie weer lewe nie.

Josef wat aan Maria verloof was, het geweet waar babas vandaan kom. Toe Maria sê dat sy swanger is, wou hy van haar skei. Hy was nie onkundig oor die natuurwette nie. Later is hy bereid om met Maria te trou, want hy is oortuig dat die baba uniek bevrug is – deur die Heilige Gees. So kry ons ook dat toe Paulus in sy toespraak voor die filosowe in Atene sê dat Jesus uit die dood opgestaan het, hulle vir hom gelag het. Hulle sou nie gelag het as Paulus net na die opstanding van die siel verwys het nie, want dit was ‘n aanvaarbare siening. Maar Paulus sê iets wat niemand van hulle geglo het nie – die fisiese, liggaamlike opstanding van ‘n mens wat dood was.

As wetenskaplike glo jy in die natuurwette. God is verantwoordelik vir hulle; Hy het ‘n ordelike heelal gemaak. As dit nie so was nie, sou ons nooit ‘n uitsondering herken het nie. Maar God is nie ‘n gevangene van die natuurwette nie. God kan ‘n nuwe gebeurtenis van buite in die sisteem invoer. Christene maak nie daarop aanspraak dat Jesus deur een of ander natuurlike proses opgestaan het nie – dit sou die natuurwette oortree. Nee, Christene sê dat Jesus opgestaan het, want God het enorme energie en krag van buite die sisteem ingevoer. Omdat die sisteem nie ‘n totaal geslote sisteem is nie, kan wonders wel plaasvind.

As wonders dan moontlik is, bring dit ons by die volgende vraag: Is wonders ‘n werklikheid? Is daar enige bewyse dat wonders ooit gebeur het? Die Christelike geloof se basis is dat Jesus Christus na sy dood opgestaan het. Dit klink tog onwaarskynlik. Is daar bewyse daarvoor? Die wetenskap en die geskiedenis  is nie die enigste bewysbronne vir die bestaan van God, wonders en die bonatuurlike nie. Persoonlike ondervinding is ook belangrik. ‘n Bewys dat die Christelike geloof waar is, is onder andere die persoonlike ondervinding van die lewende werklikheid van Christus in ons lewens. Hy het uit die dood opgestaan – dit beteken Hy lewe en dat mense ‘n persoonlike verhouding met Hom kan hê.

Hoe benader ek mense wat nie omgee nie – hulle glo nie? Sorg vir hulle. As mense nie omgee nie, is daar gewoonlik ‘n rede daarvoor en dit is dikwels ‘n ingewikkelde sielkundige rede. Mense wat in ‘n ouerhuis sonder liefde groot geword het, sukkel om te glo in ‘n God wat vir hulle lief is – dit beteken vir hulle niks nie. Mense wat nie omgee nie, vertel vir ons iets van hulleself. Daarom moet ons uitvind hoekom hulle nie omgee nie.

God stel baie belang in mense wat nie omgee nie, want hulle het gewoonlik ‘n goeie rede waarom hulle nie omgee nie. Ons word tog van kleins af geleer dat elke mens waardevol is – gemaak na die beeld van God. As daar ‘n God is wat vir jou omgee, maar jy gee nie vir Hom om nie, is daar iewers iets verkeerd. Dikwels is dit omdat jy ‘n negatiewe ondervinding van godsdiens gehad het. Vind uit.

A little knowledge is a lot of ignorance – Jim West

Wonders: Die eerste verwarring: natuur of geloof

Is geloof ‘n godsdienstige woord? Per definisie beteken geloof om te glo waar daar geen bewyse is nie Maar ateïsme is net so ‘n geloofsisteem soos teïsme. Hulle glo die heelal is die uiteindelike werklikheid, terwyl teïsme glo dat God die uiteindelike werklikheid is – albei glo in iets. Die werklike vraag is: Watter bewyse is daar vir die waarheid van enige van die twee?

Mite: Geloof is nie op bewyse gebaseer nie. Die geloof waarvan die ateïste praat is “blinde geloof.” Almal sal erken dat dit gevaarlik is. Maar geloof is nie blind nie – dit is vertroue.  Ons gaan nie mense vertrou as daar nie bewyse is om dit te doen nie. Die Christelike geloof is op bewyse gebaseer. Maar hierdie wondertekens is beskrywe sodat julle kan glo dat Jesus die Christus is, die Seun van God, en sodat julle deur te glo, in sy Naam die lewe kan hê (Johannes 20:31). Johannes sê in werklikheid: “Hier is die bewyse wat ek bymekaar gemaak het om te dien as basis vir julle vertroue, vir julle geloof.”

Maar: Wat dan van die wetenskap?  Hier het ons met nog ‘n mite te doen: geloof en wetenskap is geskiedkundige vyande? Luister na C. S. Lewis: Men became scientific because they expected law in nature, and they expected law in nature because they believed in a law giver. Die pioniers van die wetenskap – Galileo, Kepler, Newton, ens – was almal gelowiges. Die grondleggers van die moderne wetenskap was almal gelowiges. Dit is belangrik, want dit sê vir ons dat geloof in God en die wetenskap nie aan die begin vyande was nie.

Wat het dan gebeur? Die mite dat wetenskap die enigste pad na die waarheid is. What science cannot tell us, mankind cannot know (Bertrand Russell). Met ander woorde: in ons soeke na die waarheid speel geloof geen rol nie – al wat tel, is die wetenskap. Maar nou kom Nobel-pryswenner, Sir Peter Medawar, en sê: It’s so easy to see the limits of science. It cannot answer the questions of a child: Where am I coming from? What is the meaning of life? Where am I going to. As ons hierdie vrae wil antwoord, moet ons buite die wetenskap gaan.Die waarheid is groter as die wetenskap. You can speak of the ethical foundation of science, but you cannot speak of the scientific foundations of ethics (Einstein). Daar is ruimtes waar die wetenskap nie kan gaan nie. Geloof en die wetenskap is nie vyande nie.

Volgende keer gaan ons na die aard van verduidelings kyk.

Sadly more Christians are akin to jellyfish and ostrich than to salt and light simply because they prefer to be liked rather than obedient. Jim West

Wonders: Is geloof in wonders onlogies?

[Wonder = iets bonatuurliks; buitengewoons; iets wat nie met die verstand alleen verklaar kan word nie omdat dit teennatuurlik is – HAT]

Omdat wonders nie natuurlik verklaar kan word nie, moet daar ‘n bonatuurlike agent betrokke wees. As daar nie so iets soos ‘n bonatuurlike agent (soos God) is nie, is dit nie nodig om wonderwerke te bespreek nie. Die eerste vraag wat ons dus moet beantwoord, is: Is daar ‘n bonatuurlike agent/God of is hierdie materiële heelal wat ons sien al wat daar is? Met ander woorde: bestaan God? Die nuwe ateïste probeer ons wysmaak dat die wetenskap enige geloof in ‘n bonatuurlike God onmoontlik gemaak het.

Die nuwe ateïste wil hê dat mense moet glo dat die wetenskap en geloof in God onverenigbaar is. Dit is darem te simplisties. Daar is tog baie wetenskaplikes wat Christene is. Uitstekende wetenskap kan deur ateïste gedoen word, maar ook deur Christene. Die konflik lê dus dieper. Dit is nie tussen die wetenskap en God nie. Dit is tussen twee wêreldsienings – naturalisme en teïsme. [Naturalisme = ‘n siening waarvolgens alles uit natuurlike hoedanighede bestaan – bonatuurlike en geestelike verduidelikings geld nie. Teïsme =  geloof in die bestaan van ‘n God/god wat Skepper is en in die heelal betrokke is – Concise Oxford English Dictionary]

Naturalisme glo dat hierdie heelal al is wat bestaan. Alles wat verduidelik word, moet dus van onder na bo geskied, want daar is geen bonatuurlike nie. Maar mense soos Sokrates en Plato het geglo dat daar iets meer moet wees – daar was iets meer as ons natuurlike heelal. Dit is juis hier – tussen twee wêreldsienings – waar die verwarring inkom.

Met hierdie as agtergrond gaan ons volgende keer na natuur en geloof kyk.