Terug na die Ou Testament: Hebreeuse name van God en Jesus (4)

Terug na die Ou Testament: Hebreeuse name van God en Jesus (4) – Adrio König

5.5 Is die Hebreeuse Name ‘n moet?

Dit is dus vreemd om nou aan Christene die verpligting op te lê om na die Hebreeuse name terug te gaan. In beginsel kan daar natuurlik niks mee verkeerd wees om die oorspronklike Hebreeuse name te gebruik nie. Ek het reeds verwys na die een Engelse vertaling, die NJB, wat in die Ou Testament God se naam as Jahweh vertaal, en dis lekker om dit te lees omdat dit ons weer meer die gevoel gee dat God regtig ‘n Naam gehad het. “Here” is mos nie ‘n eienaam nie.

Maar om dit verpligtend te maak, is vreemd in die lig van dit wat ons in die Nuwe Testament kry: Griekse vertalings vir die Griekssprekendes, wat seker beteken Engelse vertalings vir die Engelssprekendes, en Afrikaanse vertalings vir die Afrikaanssprekendes.   

Trouens is dit nie eerder wat die Moslems eis nie, dat hulle heilige boek, die Qur’an (Koran),

wat oorspronklik in Arabies geskryf is, nog altyd in Arabies gelees en aangehaal moet word al verstaan die mense dit nie. Miskien is hulle net konsekwenter as hierdie Christengroepe. Hierdie groepe se argument is dat hierdie name geïnspireer is en daarom net so gebruik moet word. Maar hulle glo tog die hele Ou Testament is geïnspireer. Dan moet ons mos, soos die Moslems, aanhou om die hele Ou Testament net in Hebreeus te lees. Maar dan word die “probleem” van die Nuwe Testament nog erger.

En eintlik is dit nog maar net die helfte van die probleem. As die Hebreeus geïnspireer is, dan tog ook die Hebreeuse skryfwyse. Hoe kan ons dan God en Jesus se name in ons soort letters skryf? Dan moet ons dit in Hebreeuse letters skryf. En die Hebreeuse Bybel lees. Dít is tog wat geïnspireer is. 

Skrywer:  Prof Adrio König