Verdeling van Jesus se klere

Verdeling van Jesus se klere – Francois Malan

19:23-24 Die klere van ‘n veroordeelde was destyds die buit van sy laksmanne. Jesus se vyf kledingstukke was waarskynlik sy mantel (‘n oorkleed teen koue), sy tuniek of kleed (chitoon vir daaglikse drag), ‘n beld, sandale, en ‘n tulband. Die kruiseling hang naak voor die wêreld, soos die sondaar naak voor God staan – Jesus dra die straf op Jerusalem en die wêreld se sonde (Eseg.23:28-30; Joh.1:29). Dit is die einde van die weg wat Jesus self ingeslaan het toe Hy sy klere (ta himatia) uitgetrek het om sy dissipels se voete te was, met net ‘n afdroogdoek/handdoek om  (Joh.13:4) – aan die kruis egter sonder ‘n lendedoek – Hy het sy eie mense tot die uiterste toe liefgehad (13:1). Die kleed was sonder soom, in een stuk geweef. Die vier soldate  besluit om dit nie te skeur nie, maar daaroor te loot. Die Evangelis sien daarin ‘n vervulling van die doel van God, soos die verdeling van sy klere in Ps.22:19 beskryf is. Die soldate vervul God se raadsplan vir die verlossing van die wêreld, met ‘n Koning wat sy volk se naaktheid dra.

Jesus gee sy moeder aan die geliefde dissipel

19:25 Teenoor die vier ongeërgde soldate onder die kruis staan die vier toegewyde vroue. Die soldate verdeel Jesus se klere onder mekaar , terwyl Jesus die verhouding tussen sy geliefdes reël. Die teks is onduidelik, maar verwys waarskynlik na (i) Jesus se moeder Maria; (ii) haar suster is moontlik Salome (Mark. 15:40) die moeder van die seuns van Sebedeus, Johannes en Jakobus (Mat. 27:56); (iii) Maria die vrou van Klopas (was hy miskien Kleopas, een van die Emmausgangers? Luk.24:18); (iv) Maria Magdalena vir wie Jesus van sewe duiwels verlos het (Luk. 8:2).

19:26-27 Jesus sien (idoon) sy moeder by die kruis raak en versorg haar met sy opdrag aan die dissipel vir wie Hy lief was. Vir haar sê Hy: Kyk! (hy is) jou seun! – daarmee verwys Hy haar om na die dissipel te kyk as haar seun.  Vir die dissipel sê Hy: ‘Kyk! (sy is) jou moeder!’ – sy verantwoordelikheid vir sy moeder word aan sy geliefde dissipel oorgedra om na haar te kyk (ide). En van daardie uur af, sy uur wat gekom het (vgl. 2:4), het die dissipel haar opgeneem in sy eie huis en verantwoordelikheid (ta idia). Jesus se opdrag: ‘kyk!’vanaf die kruis, waaraan Hy verhoog is, laat hulle, wat naby aan Hom is, mekaar in liefde raaksien en versorg. Aan die kruis trek Hy hulle nie slegs na Hom toe nie (12:32), maar ook na mekaar toe. So stig Jesus sy nuwe familie met sy opdrag: soos Ek julle liefhet, moet julle mekaar ook liefhê (13:34).

Jesus gee sy gees oor aan die Vader

19:28 Nadat Jesus sy ma versorg het, en sy nuwe familie gestig het om in liefde te leef, weet Hy dat Hy alles volbring het wat die Vader aan Hom opgedra het . Jesus, die Seun van die mens, die water van die lewe vir die dorstige (4:14; 6:35; 7:37-38). ervaar dors, die grootste liggaamlike lyding van die mens (vgl. die rykman se nood in die hel,  Luk.16:24). Sy dors, soos sy naaktheid, word deur die Evangelis gesien as ‘n vervulling van die Skrif, dat alles volgens die plan van God verloop (Vgl. Ps.68:22: toe ek dors was, wou hulle my asyn laat drink). 

19:29 Jesus neem die soldatewyn van sy laksmanne aan om sy laaste uitroep duidelik hoorbaar te maak.        

19:30 Nadat Jesus die wyn gedrink het roep Hy hard uit (volgens Mark.15:37 Mat.27:50; Luk.23:46). Dit is ‘n oorwinningsroep: ‘Dit is volbring!’ – die taak wat die Vader Hom opgelê het,  is voltooi (4:34; 5:36; 17:4). Hy het gedoen wat die Vader Hom beveel het (14:31). Jesus se laaste woord vertolk sy lyding en sterwe as sy bekroning  en die afsluiting en hoogtepunt van die werk wat Hy in gehoorsaamheid aan die Vader doen. Elke gelowige kan  in sy kruisdood sien hoe die Seun die Vader se liefde verheerlik.

            Jesus sterf deur sy gees oor te gee aan sy Vader (paradidoomi, soos Judas Hom oorgegee/verraai het 18:2,5; die Jode Hom aan Pilatus oorgegee het, 18:30; Pilatus Hom aan die soldate oorgelewer het, 19:16). Jesus se sterwe is ‘n bewuste daad, ‘n selfoffer aan die Vader; 10:18: ‘Ek lê my lewe uit my eie af. Ek het die volmag om dit af te lê, en Ek het die volmag om dit weer op te neem. Dit is die opdrag wat Ek van my Vader ontvang het.’ Dit geskied toe die trompette van die tempelmure af die aandoffer aangekondig het.

Skrywer: Prof Francois Malan