Wat gebeur na Paulus?

O my God, in whose tender embrace there is no contradiction, rain down gentleness on my heart, that I may put up with such people. – Augustine.

Wat gebeur na Paulus?

Handelinge begin met Jesus se hemelvaart, die belofte van die Heilige Gees en die opdrag aan sy boodskappers: Julle sal my getuies wees in Jerusalem  sowel as in die hele Judea en in Samaria en tot in die uithoeke van die wêreld (1:8). In Handelinge kry ons dialoë en gesprekke; wondertekens, karakterontwikkeling – absolute transformasie as Paulus tot bekering kom en daarna ‘n baie prominente rol speel.

Soms word Jesus se boodskappers vir gode aangesien; soms word hulle gestenig; soms word hulle onthoof. En dan die einde van die boek. Paulus, teen hierdie tyd ‘n bejaarde, nooi die Joodse leiers om hom in sy huis in Rome te besoek sodat hy vir hulle van Jesus Christus kan vertel.

Handelinge skep ‘n raamwerk waarbinne die kerk homself moet verstaan – dit het ‘n vormingsfunksie. Dit antwoord die vraag van die kerk: “Wie is ons en wat is ons veronderstel om te doen?” Lukas gee nie vir ons ‘n lys punte nie; hy gee nie vir ons ‘n boek vol voorskrifte nie. Nee, hy vertel ‘n storie – ons geskiedenis. Die hele boek, veral die einde, dien as rigtingwyser. Wat Paulus in Hoofstuk 28 doen, het geweldige implikasies vir hoe ons vandag Christen kan wees.

Dit is nie ‘n oproep dat almal van ons nou huiskerke moet begin nie. Dit egter belangrik vir hoe ons ons getuienis in hierdie wêreld verstaan. Die Bybelse visie van die uitbreiding van die evangelie is nie helder ligte en ‘n uitstekende klankstelsel nie. Dit is baie eenvoudiger. Dit is om deure oop te maak vir almal wat wil inkom. Paulus nooi mense in sy huis en daar vertel hy hulle die storie van God en wie Jesus was; “Kom in, kry koffie, sit en ek vertel jou wie Jesus was.” Dit is iets wat ons steeds vandag kan en moet doen. Daar waar Paulus opgehou het, moet ons voortgaan.