Wat is armoede?

The beauty of the gospel is that while we were infinitely sinful we were also unfathomably loved. —Erik Raymond

Wat is armoede?

Ons hoor dikwels die woord armoede. As ons dit hoor flits ‘n aantal beelde voor ons verby: ‘n hawelose man wat op straat woon; ‘n kind sonder skoene wat in die strate ronddwaal; ‘n werklose weduwee in ‘n krotbuurt. Ons wil graag help, maar goeie bedoelings help niks nie, omdat ons glo dat armoede is ‘n gebrek aam materiële dinge soos geld, kos en behuising. Daarom gee ons hierdie dinge vir diegene wat arm is. Dit hanteer net die probleme en simptome van armoede. Ons moet versigtig wees om nie mense van skenkings afhanklik te maak nie.

Hier is ‘n paar dinge om te onthou:

• Ons is almal op een of ander wyse arm. God het ‘n volmaakte wêreld gemaak, maar die sondeval het ons verhouding met God, ander mense en die skepping geskend. Almal van ons is in wese arm, want ons ondervind nie die volheid wat God vir ons bedoel het toe Hy die mens gemaak het nie. Vir ons neem ons armoede dikwels die vorm van materialisme en die begeerte om “God te speel” aan.
• Jesus het gekom om die gebrokenheid wat tot armoede lei, te genees. Die goeie nuus is dat deel van Jesus se sending op aarde was om die evangelie aan die armes te verkondig. God versoen alle dinge deur die werk van Jesus Christus. Hy genees armoede in almal van ons. Daarom is verkondiging van die evangelie deel van die verligting van armoede.
• Ons gemeentes en bediening moet deur nederigheid gekenmerk word. Ons mag nie diegene wat materieel arm is met ‘n gesindheid van meerderwaardigheid benader nie. Ons hanteer hulle so dikwels soos projekte wat reggemaak moet word.. Ons vergeet ons eie afhanklikheid van God se genade en in die proses vererger ons net die armes se skaamte en hulpeloosheid. Die oomblik wat ons besef dat ons self arm is, kan ons diegene wat materieel arm is waarlik help. Beide helpers en dié wat gehelp word, sal dan verstaan dat God hulle liefhet, dat hulle menswaardig is, want hulle is na die beeld van God gemaak. Dan besef ons mense is gemaak vir gemeenskap met mekaar en dat hulle rentmeesters van die skepping is.

As ons aan armoede dink, moet ons altyd ons eie afhanklikheid van Christus onthou – Hy moet ons lewens herstel. Ons sien nie meer ons hulp aan armes as ons poging om hulle uit hulle armoede te trek nie. Inteendeel, ons besef dat ons langs hulle loop en ons sê vir hulle: “Ek is gebroke en jy is gebroke. Ek het Jesus Christus gevind, die enigste een wat ons beide kan genees.”