Wat is die kerk? Maak dissipels (1)
Your faith will not fail while God sustains it; you are not strong enough to fall away while God is resolved to hold you. —J.I. Packer
Wat is die kerk? Maak dissipels (1)
Ek gaan baie gebruik maak van Andy Stanley se boek: Deep and Wide: Creating Churches Unchurched People Love to Attend (2012).
In Jesus se laaste opdrag aan sy dissipels sê Hy dat hulle dissipels moet maak. Onmiddellik kom twee vrae na vore: Wat beteken dit en hoe doen ons dit? Anders gestel: Hoe verseker ons dat nuwe gelowiges en “ou” gelowiges meer volwasse in hulle geloof word? Onmiddellik dink meeste mense aan ‘n program, ‘n kurrikulum en klasse. Dit maak nie noodwendig volwasse gelowiges nie. Wat gemeentes nodig het, is ‘n model wat geestelike volwassenheid fasiliteer.
Die probleem is dat as geestelike vorming nie doelgerig deel van die gemeente se aktiwiteite is nis, sal dit deur ander aktiwiteite verswelg word.
Ons wil mense in ‘n groeiende verhouding met Jesus Christus lei. Mooi, maar wat beteken dit? Wat moet groei? Geloof en daarmee saam ons vertroue in God – vertroue dat God is wie Hy sê Hy is en dat Hy sal doen wat Hy belowe het om te doen. Geloof en vertroue staan sentraal in enige gesonde verhouding. Die Christelike geloof is ‘n uitnodiging na ‘n vertrouensverhouding met God. Aan die kruis is ons sonde vergewe en word ons uitgenooi om te vertrou. Soos ons vertroue in God groei, word ons geestelik meer volwasse.
Die beste dissipelskapmodel is ‘n model wat ontwerp is om mense se geloof te laat groei. Meeste bekende modelle fokus om mense se kennis te verbeter. Dit bring ‘n nuwe vraag na vore: Wat maak die ontwikkeling van geloof moontlik? Andy Stanley identifiseer vyf sogenaamde geloofskataliste. Hulle is:
- Praktiese onderrig.
- Private dissiplines.
- Persoonlike bediening.
- Verhoudings
- Sleutelomstandighede.
Die eerste drie vereis dat ons ‘n deel moet bydra. Ons gaan na elkeen van hierdie kataliste kyk